W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- GODEBSKI Cyprian (1765-1809) poeta, legionista 1°
- GODEBSKI Cyprian (1835-1909) rzeźbiarz 1°
- GODEBSKI Józef Kalasanty (1803-1868) wojskowy, emigrant, matematyk 2°
- NATANSONOWA Maria (1872-1950) mecenaska sztuki 2°
- GURSKI Henryk Janusz (1883-1934) profesor Politechniki Lwowskiej 3°
- JAMONTTÓWNA Helena (1914-1944) członek AK 4°
- NATANSON Seelig (1795-1879) kupiec, współwłaściciel domu bankowego, protoplasta rodu 4°
- PRUSZYŃSKI Antoni (ok. 1735-1800) stolnik wielki koronny 4°
- RADZIMIŃSKI Zygmunt Feliks (1843-1928) ziemianin, archeolog, historyk, genealog, heraldyk 4°
- KUNASZOWSKI Onufry Hieronim (1806-1885) powstaniec 1830, działacz społeczny 4°
- HANTKE Bernard Ludwik (1826-1900) przemysłowiec 5°
- NATANSON Jakub (1832-1884) chemik, profesor, działacz społeczny 5°
- NATANSON Ludwik (1822-1896) lekarz, redaktor, działacz społeczny 5°
- NATANSON Henryk (1820-1895) księgarz, bankier, działacz społeczny 5°
- CIEŃSKI Tadeusz (1856-1925) polityk 5°
- NATANSON Władysław (1864-1937) fizyk, historyk nauki, rektor UJ 6°
- NATANSON Edward (1861-1940) finansista, przemysłowiec 6°
- NATANSON Józef Eryk (1854/55-1929) przyrodnik, organizator cukrownictwa, działacz społeczny 6°
- NATANSON Kazimierz (1853-1935) prawnik, finansista, działacz społeczny 6°
- NATANSON Stefan (1872-1944) inżynier, działacz polityczny i społeczny 6°
Uwagi
Adam Boniecki, Herbarz polski - 6.385.32 - t. VI s. 150: Godebscy h. Godziemba
Adam Boniecki, Herbarz polski - 6.385.36 - t. VI s. 150: Godebscy h. Godziemba
Polski Słownik Biograficzny t. 8 str. 165: psb.6872.2
Polski Słownik Biograficzny t. 8 str. 166: psb.6873.1
Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 57): Godebski Franciszek [Ksawery], Wydział Prawa i Administracji, sekcja Admin., wpis 25 X 1819 Pisarz, tłumacz, działacz polityczny i publicysta. W 1820 współredaktor wraz z Hubem i Lisieckim pisanego dziennika studenckiego. W czasie studiów członek „Bractwa Burszów Polskich” i współredaktor gazety pisanej „Dziennik Akademicki”; został usunięty z uczelni wraz z innymi członkami Bractwa, Ignacym Chrzanowskim, Michałem Dębińskim i Ferdynandem Kellerem. W 1820–1822 był zatrudniony jako adiunkt w kancelarii Rady Stanu. N. Korbut podaje mylnie, że po ukończeniu studiów był zatrudniony w Namiestnikostwie. W 1823– 1825 był aplikantem w Dyrekcji Dochodów Niestałych Komisji Rząd. Przychodów i Skarbu. W 1821-1823 był współredaktorem „Gazety Literackiej”, „Wandy”, „Warszawianina” oraz współpracował z „Gazetą Literacką” i „Pszczółką Krakowską”. Dramaturg, autor własnych i tłumacz sztuk francuskich. Uczestnik powstania listopadowego, współorganizator wraz z St. Worcelem i in. powstania na Wołyniu, poseł łucki na sejm powstańczy, bardzo aktywny w jego obradach, zwolennik uwłaszczenia chłopów. Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari, członek Tow. Patriotycznego. Był współredaktorem w 1831 „Orła Białego”, a po opuszczeniu przez władze powstańcze Warszawy redagował i wydawał „Gazetę Narodową” w Zakro-czymiu. Po upadku powstania, na emigracji we Francji, propagował kontynuowanie sejmu, był w 1832 członkiem Tow. Litewskiego i Ziem Ruskich, organizatorem i wykładowcą na kursie artylerii w Bourges. Politycznie był zbliżony do Zjednoczenia, związany z Lelewelem, któremu w 1850 pomagał w edycji Geographie du moyen age. Zarobkowo pracował jako kustosz w Bibliotece Królewskiej Wersalskiej, zakładając równocześnie bibliotekę emigracyjną. Od 1833 członek Tow. Historyczno--Literackiego w Paryżu. W 1838 wyjechał do Belgii i Niemiec, a po powrocie do Francji był w 1841 jednym z założycieli, a od 1850 wiceprezesem Rady Szkoły Polskiej w Batignolles, w latach zaś 1853-1858 wykładowcą literatury polskiej w tej szkole. Zbliżony do Mickiewicza, odegrał poważną rolę jako administrator „Trybuny Ludów”. W 1854 był bliskim współpracownikiem ks. Adama Czartoryskiego. W 1858 osiadł we Lwowie i objął stanowisko bibliotekarza, a w 1860, po odejściu Karola Szajnochy, kustosza Biblioteki Ossolińskich. W 1863 był prezesem komisji zakupu broni dla powstania w Liege. Zmarł we Lwowie. Autor kilkunastu sztuk i komedio-oper. Wydawca źródeł historycznych i studiów bibliograficznych. Był jednym ze współwydawców znanej 3-tomowej publikacji emigracyjnej La Pologne historique, litteraire monumentale, pittoresque. Opublikował m. in. Duch i dążność wieku (Lwów 1869), Reformy społeczne w Polsce pod koniec XVIII wieku (Lwów 1866) oraz wydał Żywot Ludwika hr. Platera, odczyt wygłoszony na posiedzeniu Tow. Literackiego Polskiego w Paryżu 29 XI 1846. Był autorem komedio-oper: Dom Korregidora, Miłostki ułańskie, Mistyfikator, Pustoty karnawałowe, Pan notariusz komedii, Przyjaciel swatem, Miłość i próżność, Testament, Nieporozumienie, Sen na jawie, Miłość i zemsta, Za późno, Stary i młody. Tłumaczył też na język polski Heinego i Goethego.
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: GOPEBSKI Franciszek Ksawery Karol - Ukończył warsz. konwikt pijarów, od 25.10.19 student Wydziału Prawa UW, 27.1.21 relegowany z uczelni za przynależność do Bractwa Burszów Polskich. 1820-22 adiunkt w kancelarii Rady Stanu, 1823-25 aplikant w Dyrekcji Dochodów Niestałych KRPS. Dramaturg i pisarz. 1821-23 współredaktor „Gazety Literackiej”, „Wandy” i „Warszawianina”. W powstaniu 4.31 współorganizator powstania na Wołyniu, mjr powstania, Rafałówka, Czerewacha, Kowel, po rozbiciu oddziałów przedostał się do Warszawy, 6.31 wszedł do sejmu powstańczego jako poseł łucki, 11.8.31 otrzymał krzyż srebrny nr 2023, członek Towarzystwa Patriotycznego, współredaktor „Orła Białego” i „Gazety Narodowej”, wydawanej w Zakroczymiu. Przybył do Francji 11.32 i należał potfzątkowo do zakładu w Bourges. 1832 członek Towarzystwa Litewskiego i Ziem Ruskich, był zwolennikiem kontynuowania prac sejmowych na emigracji. 1833 członek Towarzystwa Historyczno-Literackiego. Zamieszkał w Vierzon w dep. Cher, 27.9.34 stanął tam w obronie Czartoryskiego. 25.10.35 członek honorowy Towarzystwa Politechnicznego. 18.11.39 wyjechał do Wersalu, gdzie pracował jako kustosz w Bibliotece Królewskiej, mieszkał następnie w Paryżu. Przebywał czasowo w Belgii i Niemczech. Po powrocie do Francji był 1841 jednym z organizatorów Szkoły Polskiej na Batignolles, od 1850 jej wiceprezes. 1853-58 wykładał tam literaturę polską. Zaprzyjaźniony z Mickiewiczem, był administratorem wydawanej przez niego „Trybuny Ludów”. 11.11.52 w Paryżu podpisał adres do Napoleona III z wyrazami wierności po proklamowaniu cesarstwa. Wrócił do kraju, 1858 osiadł we Lwowie, gdzie był kustoszem Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. Zm. 17.5.69 we Lwowie, pochowany na cmentarzu Łyczakowskim.
Baza Jerzego ks. Czartoryskiego - cz.I055126
n.43083o Nekrologia Minakowskiego (43083)
sw.210524 AGAD, Ks. Metr. Diec. Łuckiej, sygn. 25 str. 10, wypisała p. Danuta Wojtowicz
źródła:
- urodzenie: Wikipedia: Franciszek Ksawery Godebski https://pl.wikipedia.org/wiki/Franciszek_Ksawery_Godebski - ślub: Akt małżeństwa: Bereźnica (obecn. Ukraina), rok 1826, nr aktu [bez nru] [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] - zgon: https://www.wikidata.org/wiki/Q5484302
|
|