Tomasz Malinowski (ID: psb.16725.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. FREY Jakub Michał (1801-1865) lekarz 8°
2. FLASIEŃSKI Jan (1789-1852) autor przewodnika po Europie 11°
3. REUTT WITKOWSKA Zofia Maria (1893-1938) poetka, historyk literatury, tłumaczka, autorka książek dla dzieci 11°
4. ŚLIWIŃSKI Józef (1865-1930), pianista, dyrygent 12°
5. PASZKOWICZ Kazimierz (1788-1845) uczestnik wojen napoleońskich, powstaniec, emigrant 12°
6. MIŁKOWSKI Jan Onufry (1871-1936) przyrodnik, pedagog 12°
7. FLATT Jerzy Beniamin (1768-1860) rolnik, autor prac ekonomiczno-rolniczych 12°
8. GNIAZDOWSKI Zbigniew (1877-1950) operator filmowy 13°
9. GEPNER Ignacy (1802-1867) litograf 13°
10. DAWIDOWA Jadwiga (1863-1910) działaczka oświatowa 13°
11. SZENAJCH Władysław (1879-1964) pediatra 13°
12. SZCZAWIŃSKA Wanda (1866-1955) biolog, pediatra 13°
13. SCHOENEICH Aleksander Edward (1861-1939) pastor ewangelicko-augsburski 13°
14. ROSZKOWSKI Andrzej Maria (1912-1959) architekt, fotografik, działacz organizacji górskich 13°
15. PATEK Antoni Norbert (1811-1877) powstaniec 1830/ 31, zegarmistrz, emigrant 13°
16. PARYS Adam (ok. 1740-1817) marszałek sandomierski konfederacji barskiej 13°
17. MIGURSKI Wincenty Maciej (1805-1862) powstaniec 1831, emigrant, sybirak 14°
18. PARYS Antoni (1776-1807) kościuszkowiec, dąbrowszczak, podpułkownik WP 14°
19. SAMOTYHOWA Aniela (1876-1966) nauczycielka, działaczka społeczna 14°
20. SZENAJCH Aleksander (1904-1987) dziennikarz sportowy, olimpijczyk 14°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 19 str. 363: psb.16725.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 138): Malinowski Tomasz, Wydział Prawa i Administracji, sekcja Prawa, wpis 1 X 1822
  Syn Antoniego. W czasie studiów aplikował przy Kacprze Buczyńskim, patronie Trybunału Cywil. 20 IX 1825 uzyskał stopień mgra prawa 17 IV 1826 mianowany asesorem w Prokuratorii Generalnej. Przed powstaniem należał do organizacji spiskowych. W noc listopadową brał udział w walkach o Arsenał. W kampanii 1831 podchorąży 6 P. Ułanów. Odznaczył się pod Dembem Wielkim, Iganiami, Łysobokami i Ostrołęką. 22 I 1821 przystąpił do Tow. Patriotycznego. Po upadku powstania na emigracji we Francji. Czterdziesty w kolejności wstąpienia członek Tow. Demokratycznego Polskiego (od 1 VIII 1832). Był związany z ruchem karbonarskim. W 1832 mieszkał w Châteauroux, Le Puy, w 1833-1835 w Laval, a w 1836-1848 w Poitiers. W 1840 przeniósł się do Paryża. Czynny członek TDP, autor projektu nowej ustawy z 1835; od początku istnienia Centralizacji wchodził w jej skład (1836-1841 i 1843-1844), wybierany znaczną ilością głosów, pełniąc kilkakrotnie obowiązki jej przewodniczącego i sekretarza. On też wygłosił inauguracyjne przemówienie instalacyjne I Centralizacji 30 I 1836. Według określenia Agatona Gillera „najpraktyczniejszy polityk w obozie demokracji”. M. prowadził z ramienia Centralizacji rozmowy z J. B. Ostrowskim („Ibusiem”) w sprawie przekształcenia „Nowej Polski” w półoficjalne pismo TDP. Przyjaciel jeszcze z czasów uniwersyteckich, a później na emigracji J. N. Janowskiego. Jeden z propagatorów nowej centralizacji w Poitiers, wraz z J. N. Janowskim i Wiktorem Helt-manem zredagował Manifest TDP z 1836. W 1841 działał jako emisariusz na terenie Poznańskiego, a później jeździł do Królestwa dla zbadania stanu przygotowań do powstania. Jako przeciwnik rychłego i nie przygotowanego wybuchu powstania, znalazł się w konflikcie z Centralizacją i został w 1844 odwołany z Wielkopolski do Francji. W tymże roku ustąpił z Centralizacji. W dwa lata później skreślony z listy członków wyrokiem sądu bratniego sekcji Le Havre 18 XII 1846 za szkodliwą działalność. W 1848 był członkiem Komitetu Emigracji Polskiej i podpisał odezwę do parlamentu frankfurckiego. Był też czynny w 1862. W ostatnich latach mieszkał w Bagnolet pod Paryżem. Autor artykułu w „Demokracie Polskim”, 1842, Kilka rad ku oswobodzeniu Polski. Zmarł w Paryżu.

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim