Sejm-Wielki.pl [start]
M.J. Minakowski, Genealogy of the Descendants of the Great Sejm
Zaloguj siê contact
Name Surname: 

M Jan Marian «Janusz Warnecki» Koz³owski h. Jastrzêbiec (ID: psb.32193.2)

Koligacja (szukanie pokrewieñstwa) z: najkrótsza linia przodkowie
n.p. Mieszko I, Czes³aw Mi³osz, Maria Sk³odowska-Curie, Karol Wojty³a, Bronis³aw Komorowski, Marek Minakowski
Ma³¿onek potomka uczestnika Sejmu Wielkiego
Ranking WGM: 121.600 (top 11%), Liczba ³ó¿ek od MJM: 19 [wy³±cz kolorowanie] [?]


bohater Czy wiesz kto to jest (1938), bohater Wiki, cz³owiek teatru, student Uniwersytetu Jagielloñskiego

ilustracja

Rodzice

ilustracja
 
Przodkowie: drzewo "16"drzewo "32"drzewo "64"

pradziadkowie Zaloguj siê
?1790-
   Zaloguj siê
?1800-
   ?    ?
&    &    &    &
Zaloguj siê
?1790-
   Zaloguj siê
?1810-
   ?    ?
|    |    |    |
8 | 9    10 | 11    12 | 13    14 | 15
|    |    |    |
dziadkowie Zaloguj siê, urzêdnik Królestwa Polskiego
ca 1819-1912
   Zaloguj siê, artyku³ w Nekrologii
ca 1835-1915
   Zaloguj siê
?1850-
   Zaloguj siê
?1850-
|    |    |    |
4    5    6    7



 


|    |
rodzice Józef Koz³owski
ca 1871-1942
   Michalina ¦wi±tkowska
1879-1958
|    |
2    3



|
Jan Marian «Janusz Warnecki» Koz³owski h. Jastrzêbiec, bohater Czy wiesz kto to jest, 1895-1970

¶luby i dzieci, wnuki, i do prawnuków

ilustracja
  • ¿ona (¶lub: dnia 17 VIII 1929): Zaloguj siê 1901-1988 , (Rodzice : Zaloguj siê ?1870- & Zaloguj siê 1871-1940) , dzieci
    1. ¯ Zaloguj siê bohater PSB 1936-1996
       & Zaloguj siê ?1930 dzieci
  • ilustracja
  • Zwi±zek z: Józefina Alicja Rogosz h. Ostoja, bohater PSB 1884-1968 , (Rodzice : Józef Atanazy Rogosz h. Ostoja, bohater PSB 1844-1896 & Józefa Ludwika Wilczyñska h. Poraj, artyku³ w Nekrologii 1856-1921) , dzieci
    1. ¯ Jadwiga Zofia «Walewska» Rogosz bohater Wiki , cz³owiek teatru , (linia: Miko³aj Russocki 4.496.81) , (linia: Tadeusz B³ociszewski 1.1106.19) 1919-1980
       & N. Z³otowski ?1910
       & N. Kêpiñski ?1910
       & Janusz Zasztowt 1906-1981 dzieci
  • Stryjowie lub wujowie oraz ciotki, i kuzynki

    1. M Zaloguj siê artyku³ w Nekrologii 1858-1881
    2. ¯ Zaloguj siê artyku³ w Nekrologii 1860-1917
      ■  & Zaloguj siê artyku³ w Nekrologii ca 1847-1910 dzieci | M Zaloguj siê ca 1885-| M Zaloguj siê ca 1886-| ¯ Zaloguj siê ca 1890-1910| ¯ Zaloguj siê ca 1892-| ¯ Zaloguj siê ca 1893-| M Zaloguj siê ca 1895-| ¯ Zaloguj siê ca 1899-| ¯ Zaloguj siê ca 1903-| ¯ Zaloguj siê ca 1905 |
    3. M Zaloguj siê ca 1862-
    4. M Zaloguj siê ca 1867-
    5. M Józef Koz³owski ca 1871-1942
      ■  & Michalina ¦wi±tkowska 1879-1958 dzieci | M Jan Marian «Janusz Warnecki» Koz³owski h. Jastrzêbiec 1895-1970 |
    6. ¯ Michalina ¦wi±tkowska 1879-1958
      ■  & Józef Koz³owski ca 1871-1942 dzieci | M Jan Marian «Janusz Warnecki» Koz³owski h. Jastrzêbiec 1895-1970 |

    Najbli¿si s³awni ludzie (wg kryterium PSB)

    W stopniach ° wyra¿ona liczba ogniw w ³añcuchu, w którym ka¿da nastêpna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub ma³¿onkiem poprzedniej;
    wersja pe³na (przy op³aconym abonamenice) pokazuje wykres powi±zania; w wersji darmowej klikniêcie prowadzi do strony o danej osobie.

    1. STOKOWSKA Magdalena (1936-1996) popularyzator muzyki
    2. ROGOSZ-WALEWSKA Józefina Alicja (1884-1968) literatka, aktorka
    3. PIEÑKOWSKI Ignacy (1877-1948) malarz
    4. ROGOSZ Józef Atanazy (1844-1896) powie¶ciopisarz, poeta, publicysta
    5. ROGOSZÓWNA Zofia (1881/82-1921) pisarka dla dzieci, t³umaczka
    6. SUKIENNICKA Halina (1900-1998), adwokatka, malarka
    7. JAB£KOWSKI Bronis³aw (1868-1942) handlowiec
    8. SZOPSKI Felicjan (1865-1939), kompozytor, krytyk muzyczny
    9. SUKIENNICKI Wiktor (1901-1983), sowietolog
    10. BITSCHAN Jerzy (1904-1918) obroñca Lwowa
    11. M£YNARSKI Feliks (1884-1972) ekonomista, legionista, wiceprezes Banku Polskiego
    12. JAB£KOWSKI Józef Antoni (1817-1889) organizator przedsiêbiorstw
    13. RUSSOCKI Miko³aj (1745/50-1818) cze¶nik krakowski, pose³
    14. RUSSOCKI W³odzimierz Józef (1818-1890) ziemianin, pose³, prezes Towarzystwa Kredytowego
    15. JAB£KOWSKA Aniela Rozalia (1867-1939) za³o¿ycielka firmy Bracia Jab³kowscy
    16. JAB£KOWSKI Stefan (1863-1926) przemys³owiec, kupiec
    17. JAB£KOWSKI Józef (1862-1951) kupiec
    18. PÊDZIÑSKI Zbigniew Jan (1928-1967) krytyk literacki
    19. RAMU£T Ludwik (1857-1929) architekt, dzia³acz spo³eczny
    20. SOKOLNICKI Witold Piotr (1906-1968) oficer WP i Armii Krajowej

    Uwagi

    • „S³ownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

      WARNECKI Janusz, w³a¶c. Jan Marian Koz³owski (2 VII 1895 Warszawa - 4 II 1970 Warszawa), aktor, re¿yser, dyrektor teatru
      By³ synem Józefa Koz³owskiego, urzêdnika, i Michaliny ze ¦wi±tkowskich, w³a¶cicielki magazynu krawieckiego, ojcem => Jadwigi Walewskiej, mê¿em aktorki Janiny W. z Rafalskich (¶lub 17 VIII 1929), stryjem aktorki Ewy Koz³owskiej. Ukoñczy³ w 1914 gimn. ojców jezuitów w Chyrowie. Wybuch I wojny ¶wiat. zasta³ go na Podhalu; od jesieni 1914 wystêpowa³ jako recytator w sali Morskiego Oka w Zakopanem. W 1915-16 nale¿a³ do zespo³u pod kier. D. Baranowskiego, pocz. w Zakopanem (tu, jak podawa³, debiutowa³ 17 VIII 1915 jako Firu³kes w „Ma³ce Szwarcenkopf"), nast. gra³ wiele ról i epizodów w Tarnowie i objazdach Galicji. W tym czasie rozpocz±³ studia filoz. na Uniw. Jagiell.; wystêpowa³ dorywczo w krak. T. Ludowym i statystowa³ w T. im. S³owackiego. W lecie 1917 by³ suflerem w zespole Polskiego T. Frontowego pod kier. W. Biegañskiego. Przesy³a³ wówczas korespondencje wojenne do krak. „Ilustrowanego Kuriera Codziennego”. W lutym 1918 w zespole tarnowskiego T. Nowego pod kier. D. Baranowskiego wystêpowa³ w Rzeszowie. Na jesieni 1918 zosta³ zaanga¿owany przez R. ¯elazowskiego (którego uwa¿a³ za swojego nauczyciela) do T. Miejskiego we Lwowie; gra³ tam do 1921, m.in. takie role, jak: Edwin („Odludki i poeta"), Wac³aw („Zemsta"), Karze³ („Horsztyñski"), tyt. w „Su³kowskim"; wyje¿d¿a³ na go¶cinne wystêpy do Przemy¶la. Kontynuowa³ studia na Uniw. Jana Kazimierza. Rozpocz±³ wtedy pracê pedag., ucz±c deklamacji w konserwatorium Tow. Muz. i spo³eczn± w Lwow. Gnie¼dzie ZASP-u. Równocze¶nie (1918-20) s³u¿y³ w Wojsku Pol.; jako artylerzysta bra³ udzia³ w obronie Lwowa. W 1921-26 by³ w Warszawie aktorem T. Polskiego i Ma³ego. Od maja 1922 u¿ywa³ stale pseud. Warnecki. Wystêpowa³ te¿ w innych t. warsz.: Elsynor (Plasfodor Mimêcki w „Pragmatystach”, prem. 29 XII 1921), Stañczyk (1922-24), Rococo (1923), Szkar³atna Maska (1925; tu zacz±³ re¿yserowaæ). Zagra³ w Warszawie ok. czterdziestu ról, a w¶ród nich takie, jak: Kleant („Chory z urojenia"), Laertes („Hamlet"), Kamil Desmoulins („Danton"), Pigwa („Sen nocy letniej"). Dorywczo kontynuowa³ studia na Uniw. Warszawskim. W 1925 upowa¿niony przez Zarz±d G³ówny ZASP-u, rozpocz±³ wspó³pracê z organizuj±cym siê wówczas PR jako re¿yser i aktor. W sez. 1926/27 wystêpowa³ w Poznaniu w T. Nowym i wyre¿yserowa³ tam ok. dziesiêciu prem. (m.in. „Sen nocy letniej”, „Króla”, „Poci±g widmo"), w sez. nast. w pozn. T. Polskim gra³ m.in. Gustawa-Konrada w „Dziadach”, re¿yserowa³ „Pana Damazego”. W 1928 zda³ egzamin re¿yserski przed komisj± ZASP-u w Warszawie. W sez. 1928/29 by³ wprawdzie wymieniany w sk³adzie zespo³u warsz. T. Miejskich, ale na jesieni 1928 wzi±³ udzia³ w wystêpach grupy aktorów pod kier. R. Gantkowskiego w Berlinie i na ¦l±sku (m.in. Bytom, Opole i Wroc³aw), a w grudniu t.r. re¿yserowa³ w warsz. T. Polskim w³asn± sztukê dla dzieci „Cudowny pier¶cieñ”. Dopiero od stycznia 1929 wystêpowa³ i re¿yserowa³ w T. Nowym i Letnim; m. in. gra³ Marka („Adwokat i ró¿e"); o roli tej pisa³ J. Lorentowicz: „artysta wybitnie inteligentny, da³ postaæ ¿yw±, niepokoj±c±, pe³n± ¿aru wewnêtrznego”. W sez. 1929/30 nadal zaanga¿owany w warsz. T. Miejskich, re¿yserowa³ m.in. „Odprawê pos³ów greckich” (wystêpowa³ w roli Aleksandra), „Kochanków z Werony” (gra³ Romea); gra³ te¿ m.in. Raleigha („Kres wêdrówki") i rolê tyt. w „G³upim Jakubie”. Na jesieni 1930 wyjecha³ do Pary¿a z pierwsz± grup± opracowuj±c± pol. wersjê filmów d¼wiêkowych, zorganizowan± przez R. Gantkowskiego. Po powrocie do Warszawy (wiosna 1931) re¿yserowa³ w t. Weso³y Wieczór; w teatrze tym (po reorganizacji pn. Weso³e Oko) sprawowa³ kierownictwo artyst. od wrze¶nia 1931 do lutego 1932. We wrze¶niu 1932 zapowiadano objêcie przez W. oraz A. Nellego dyrekcji operetki przy ul. Bielañskiej, ale teatr ten nie zosta³ uruchomiony. W tym okresie wspó³re¿yserowa³ filmy („Ksiê¿na ³owicka”, 1932; „Ka¿demu wolno kochaæ”, 1933). W grudniu 1932 wystawi³ w warsz. T. Polskim swoj± kolejn± sztukê dla dzieci „Dwana¶cie godzin przygód”. Od pocz. 1933 pracowa³ w T. Miejskich we Lwowie; re¿yserowa³ tu m.in. „Magiê” i g³o¶n± „Fraulein Doktor”, któr± powtórzy³ w czerwcu t.r. w T. Polskim w Warszawie, gdzie zaanga¿owa³ siê ponownie na sez. 1933/34 jako aktor i re¿yser. W 1934-36 pracowa³ na scenach TKKT; na wiosnê 1935 re¿yserowa³ go¶cinnie w warsz. t. Wielka Rewia, a w sez. 1935/36 w T. Polskim w Poznaniu. Nadal dzia³a³ w ZASP-ie, kilkakrotnie (od 1929 jako sekretarz) wchodzi³ w sk³ad jego Zarz±du G³ównego; w 1936 na Zje¼dzie Nadzwyczajnym zosta³ wybrany do Naczelnej Rady Artystycznej. Publikowa³ w „Scenie Polskiej”. W sez. 1936/37 by³ dyr. T. Letniego w Warszawie, 1937/38 dyr. T. Miejskich we Lwowie. W sez. 1938/39 by³ kier. artyst. t. Buffo w Warszawie; w lecie 1939 re¿yserowa³ w t. Tip-Top. Od nowego sez. mia³ obj±æ dyrekcjê T. Miejskiego w £odzi, ale uniemo¿liwi³ to wybuch wojny. Podczas okupacji niem. mieszka³ w Warszawie, by³ cz³onkiem Tajnej Rady Teatr. i wyk³adowc± konspiracyjnego PIST-u (od pocz. 1942). Pracowa³ w cukierni „Napoleonka”, barze „Tempo” i kawiarni „U Aktorek”. W 1941 by³ aresztowany po zabójstwie I. Syma i wiêziony na Pawiaku. Walczy³ w powstaniu warszawskim. Po pobycie w obozie w Pruszkowie, wywieziony do Kasinki k. Mszany Dolnej, wystawi³ tam w koñcu 1944 jase³ka w³asnego uk³adu „Nowy Rok bie¿y”. Na pocz. 1945 przyby³ do Krakowa i zwi±za³ siê jako aktor, re¿yser i wyk³adowca Studia ze Starym T.; w sez. 1945/46 by³ jego kier. artyst., ale po decyzji o po³±czeniu Starego T. z T. im. S³owackiego odszed³. Wyjecha³ do Warszawy, gdzie (wraz z J. Tuwimem) zorganizowa³, otwarty w lutym 1947, T. Muzyczny Domu Wojska Pol. i by³ jego dyr. do koñca sez. 1946/47. Na jesieni 1946 go¶cinnie gra³ i re¿yserowa³ w T. ¦l±skim w Katowicach, a w 1947 wystêpowa³ w warsz. T. Studio MO. W sez. 1947/48 by³ ponownie w Krakowie aktorem i re¿yserem T. Dramatycznych; w lecie 1948 go¶cinnie re¿yserowa³ w T. Kameralnym Domu ¯o³nierza w £odzi („Nieboszczyk pan Pic"). Od jesieni 1948 osiad³ w Warszawie. By³ aktorem i re¿yserem T. Polskiego (sez. 1948/49), kier. artyst. T. Nowego (1949/50 i 1950/51). Go¶cinnie re¿yserowa³ na pocz. 1950 w T. im. Wêgierki w Bia³ymstoku („Maszeñka") i na jesieni t.r. w Bratys³awie („Niemcy"). W sez. 1951/52, 1952/53 i w 1954 wystêpowa³ i re¿yserowa³ go¶cinnie w warsz. T. Polskim; w 1952 re¿yserowa³ „Konkurentów” w warsz. T. Nowym i w Bia³ymstoku. Od 1 I 1954 do 31 III 1955 by³ kier. artyst. warsz. T. Syrena. Na jesieni 1955 wyjecha³ na czteromiesiêczne tournee do Chin (jako re¿yser Zespo³u Pie¶ni i Tañca Wojska Polskiego). W 1956-61 by³ dyr. Teatru PR; czêsto re¿yserowa³ s³uchowiska i bra³ w nich udzia³. Na scenach teatr. pracowa³ ju¿ tylko sporadycznie; w 1957 re¿yserowa³ dwie sztuki w warsz. T. Polskim, w 1959 w warsz. Operetce, w 1962 w T. im. S³owackiego w Krakowie i w T. Ludowym w Warszawie (ostatnia praca re¿yserska na scenie: „Oszust oszukany, czyli Volpone"; prem. 16 III 1963). W 1960 amputacja nogi utrudni³a mu sta³± pracê w radiu i wystêpy; mimo kalectwa podj±³ jednak wspó³pracê z Teatrem TV i zagra³ parê wa¿nych ról, m.in. Pisarza („Sêdzia i jego kat"), Doktora („Kordian"), Starca („Milczenie morza") i najg³o¶niejsz± - Starego aktora w „Mistrzu” (1965), za któr± otrzyma³ miêdzynarodow± nagrodê Prix Italia (1966). Kontynuowa³ w Warszawie pracê pedag.: od 1953 uczy³ w Warsz. Szkole Baletowej, w 1956-65 by³ prof. zwyczajnym warsz. PWST. Od 1963 by³ cz³. zas³u¿onym SPATiF-ZASP. By³ laureatem Nagród Pañstwowych: w 1952 II st. za rolê Millera w „Intrydze i mi³o¶ci” i za re¿. „Króla i aktora"; w 1970 I st. (po¶miertnie). Napisa³ wspomnienia „Najd³u¿szy mój monolog”, wydane (ze skrótami) w Warszawie w 1971.
      Inteligentny i pracowity, by³ dobrym organizatorem i sprawnym, cenionym aktorem i re¿yserem. W 1. trzydziestych coraz czê¶ciej re¿yserowa³, gra³ zwykle role w sztukach przez siebie wystawianych. J. Lorentowicz pisa³, ¿e „z programu swej pracy re¿yserskiej ujawni³ Warnecki dwie zasady: jak najbardziej zharmonizowana gra zespo³owa i troska o wydobycie tonu zasadniczego ca³ego utworu”. Podobnie wspomina³ go B. D±browski: „Jako re¿yser o wyra¼nie realistycznym stylu pracy, by³ niezwykle staranny i wnikliwy w kontaktach z aktorami”. Ceniono go przed wojn± za sprawn± re¿yseriê g³. sztuk obyczajowo-psychologicznych i komedii, m.in. takich, jak: „Zalotnicy niebiescy” (gra³ Jastramba), „Ten i tamten” (gra³ Andrzeja Krosa), „Nadzieja” H. Bernsteina (gra³ Thierry Kellera), „Ludzie w bieli” (insc. warsz. powtarza³ w Poznaniu i we Lwowie, gra³ Doktora Fergusona). O roli Andrzeja Savignolle („Janka") pisa³ T. Boy-¯eleñski: „wyborn± figurê francuskiego bur¿uja - w troistej transformacji - da³ p. Warnecki, który zarazem jako re¿yser wypie¶ci³ sztukê do ostatniego szczegó³u”, a krytykuj±cy go zazwyczaj A. S³onimski dodawa³: „Pan Warnecki by³ dobry w scenie zupe³nego zramolenia, które wynika³o prawdopodobnie z re¿yserowania prawie wszystkich sztuk wystawianych przez Teatr Ma³y”. Uwa¿any by³ za specjalistê od wystawiania komedii muz. (przeróbek dokonywali dla niego J. Tuwim lub M. Hemar). By³y to m.in. tak znane, jak: „Rozkoszna dziewczyna” (T. Polski, 1934), „przedstawienie wyborne”, „Warnecki czuwa³ nad tym, aby ¿aden moment nie by³ martwy, wszystko by³o têgo i weso³o grane, nic nie by³o wypchane starymi operetkowymi k³akami” (Boy-¯eleñski) i „Podwójna buchalteria” (T. Letni, 1936); a najg³o¶niejsze z nich to: „¯o³nierz królowej Madagaskaru” (T. Letni 1936, Lwów 1938, Warszawa 1947 i 1954) oraz „Król w³óczêgów” (Warszawa i Lwów 1937, Kraków 1949, Operetka warsz. 1959). „Zab³ysn±³ przede wszystkim jako re¿yser komediowy, umiej±cy doskonale punktowaæ dialog, wydobywaæ pointy i dowcipy, konstruowaæ sytuacje naturalne, a nieodparcie komiczne. Umia³ te¿ ³±czyæ komediowo¶æ z sentymentem, tworzyæ efekty trafiaj±ce do serca widzów, a jednocze¶nie pe³ne dobrego smaku” (E. Csató). Po wojnie bra³ najczê¶ciej na swój warsztat komedie klasyczne: „Igraszki trafu i mi³o¶ci” (Kraków, 1945), „Rozbitki” (Katowice, 1946), „Rewizor” (Kraków, 1947), „Volpone” (Warszawa, 1949), „Damy i huzary” (Warszawa, 1951), „Mizantrop” (Warszawa, 1954), „Weso³e kumoszki z Windsoru” (Kraków, 1962). Ze wspó³czesnego pol. repertuaru wybiera³ sztuki historyczno-kostiumowe: „Powrót syna marnotrawnego” (Kraków, 1947), „Król i aktor”, „Polacy nie gêsi” (Warszawa 1952 i 1953). Prowadzi³, zgodnie ze swoj± specjalno¶ci±, g³. teatry rozrywkowe. Jak pisa³ S. Marczak-Oborski „nie¼le siê spisa³ jako dyrektor T. Letniego TKKT"; we Lwowie „na ogó³ powtarza³ swe sukcesy warszawskie”, „obejmowa³ dyrekcjê pe³en naj¿ywszych chêci”, ale wyje¿d¿a³ „rozgoryczony”. Po wojnie dzieli³ z A. Pronaszk± sukcesy pierwszego sez. krak. Starego T., a T. Nowy pod kier. W. by³ nie tylko lubian± przez publiczno¶æ, ale i artyst. warto¶ciow± scen± Warszawy. By³ „do¶æ nik³ej postaci i ma³ej urody, o cerze lekko piegowatej. Jak¿e inaczej wygl±da³ na scenie w charakteryzacji i kostiumie, zmieniaj±c swój wygl±d codzienny, obej¶cie i ruchy”. „Warnecki by³ aktorem wszechstronnym, tworz±cym ³atwo wszelkie postacie sceniczne”, „przeobra¿a³ siê na scenie nie tylko zewnêtrznie, ale obdarza³ ka¿d± z nich tak¿e prawd± i ciep³em wewnêtrznym” (T. Kudliñski). Najwiêksze sukcesy odnosi³ jako aktor po wojnie. By³y to czê¶ciej ni¿ poprzednio role dram., ale nie tylko. Gra³ m.in. w Krakowie: Hioba („M±¿ doskona³y"), Rodryga („Cyd"), Profesora Higginsa („Pigmalion"), a we w³asnej re¿. Gastona („Pasa¿er bez baga¿u") i g³o¶n± rolê Rembrandta („Powrót syna marnotrawnego"); w Warszawie m.in.: Millera („Intryga i mi³o¶æ”, 1951), Doktora Szumana („Lalka” wg B. Prusa), Alcesta („Mizantrop"). Ostatni± rol± teatr. W. by³ ¦wiadek w „Dochodzeniu” (T. Wspó³czesny w Warszawie, prem. 6 VII 1966). „Teatr gra³ sztukê tylko 30 razy z powodu przeci±gaj±cej siê choroby graj±cego jednego ze ¶wiadków Janusza Warneckiego, którego nie chciano zast±piæ innym aktorem” (E. Axer).

      „S³ownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.12090.2
      „S³ownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.862.1
      Epitafium na cm. Pow±zkowskim:
      ¦.P.
      JANUSZ
      WARNECKI
      AKTOR I RE¯YSER
      1895 - 1970

      Polski S³ownik Biograficzny t. 44 str. 42: psb.32193.2
      S. £oza, Czy wiesz kto to jest, Warszawa 1938 - loza.4405
      sw.198201 Informacja p. Henryka W±sowskiego (z 2.12.2011)

    ¼ród³a:
    - pogrzeb: Urz. M. st.W-wy http://cmentarze.um.warszawa.pl/pomnik.aspx?pom_id=1603
    ...

    Baza danych na stronach www.sejm-wielki.pl to drobny wycinek Wielkiej genealogii Minakowskiego, siêgaj±cej ¶redniowiecza, zawieraj±cej ponad 1.200.000 osób nawzajem skoligaconych, w tym znaczn± czê¶æ s³awnych Polaków wszystkich epok; wiêcej na ten temat na Wielcy.pl .
    Baza jest uzupe³niana codziennie
    — bardzo proszê o nadys³anie uzupe³nieñ na adres mj@minakowski.pl . Z góry dziêkujê!


    Serwisowi Sejm-Wielki.pl patronuje Stowarzyszenie Potomków Sejmu Wielkiego, dzia³aj±ce pod patronatem Marsza³ka Sejmu RP.

    Znani: literaci, malarze, muzycy, aktorzy, dziennikarze, odkrywcy, historycy, wojskowi, filozofowie, ludzie Ko¶cio³a, prawnicy, politycy: przedrozbiorowi, dziewiêtnastowieczni, przedwojenni, powojenni, wspó³cze¶ni, parlamentarzy¶ci II i III RP oraz PRL, uczeni (cz³onkowie akademii nauk): nauk spo³ecznych, nauk biologicznych, nauk ¶cis³ych, nauk technicznych, nauk rolniczo-le¶nych, nauk medycznych, nauk o ziemi

    Cytuj: Marek Jerzy Minakowski, Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl), wydanie z 29.03.2024.
    © 2002-2024 Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne — Regulamin, polityka prywatno¶ci i cookie

    Thank you for using
    my website Sejm-Wielki.pl

    This is part of The Great Minakowski Genealogy (Wielcy.pl), which contains the genealogy of 1,200,000 people from the Polish elite from the Middle Ages to Today.

    What you see here is the free portion (about 12%).
    Please support me so that it can continue to be available for free.

    Just subscribe to the full version (Wielcy.pl) and this window will not appear.

    Marek Jerzy Minakowski

    1-year subscription (79 z³)
    lifetime subscription (390 z³)

    log in if you already have an account here

    Close this window for now

    IP: 3.87.209.162