Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SWINARSKI Antoni (1910-1985), chemik 8°
2. MIECZKOWSKI Władysław (1877-1959) adwokat, bankowiec, działacz SN 9°
3. SWINARSKI Wacław (1846-1927), powstaniec styczniowy, agronom 10°
4. SWINARSKA Konstancja (1892-1982), nauczycielka, działaczka oświatowa 11°
5. SWINARSKA Maria (1880-1962), nauczycielka, działaczka oświatowa 11°
6. STABLEWSKI Stanisław (1832-1904) ziemianin, poseł do parlamentu pruskiego 11°
7. RADOŃSKI Anastazy (1812-1881) ziemianin, powstaniec 1830, więzień polityczny poseł 11°
8. DONIMIRSKI Brochwicz Teodor (1809-1884) rolnik, działacz społeczny 11°
9. ŁUBIEŃSKI Bogusław (1825-1885) ziemianin, działacz niepodległościowy, poseł 11°
10. STABLEWSKA Irena (1864-1939) literatka 12°
11. RUDOWSKI Jerzy (1901-1973) inżynier mechanik, konstruktor, wykładowca SGGW 12°
12. LOTH Jerzy (1880-1967) profesor geografii, rektor SGH w Warszawie 12°
13. MIECZKOWSKI August (1843-1918) prawnik, ubezpieczeniowiec 12°
14. STABLEWSKI Karol (1796-1843) ziemianin, działacz społeczny, poseł do Sejmu Prowincjonalnego w Poznaniu 12°
15. JANTA-POŁCZYŃSKI Leon (1867-1961) polityk, ziemianin 12°
16. DONIMIRSKI Brochwicz Antoni (1846-1912) publicysta, polityk 12°
17. DONIMIRSKI Brochwicz Edward (1844-1907) ziemianin, wydawca 12°
18. ŁUBIEŃSKA Konstancja (1798-1867) literatka, publicystka 12°
19. CZARLIŃSKI Emil (1833-1913) poseł, działacz narodowy 13°
20. CZARLIŃSKI Felicjan (1868-1921) jezuita, misjonarz 13°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 9 str. 367: psb.8378.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 70): Hellmann [Kelman] Michał, Wydział Prawa i Administracji, sekcja Prawa i Admin., wpis 13 IX 1828
  W powstaniu 1830/31 porucznik 2 P. Ułanów. Członek Tow. Patriotycznego. Po upadku powstania wyemigrował do Francji. W 1833/34 wraz z Zakładem Dijon brał udział w wyprawach do Frankfurtu i Sabaudii, za co został aresztowany przez władze szwajcarskie kantonu Vaud. Po zwolnieniu w 1834 wyjechał do Anglii, gdzie przez pewien czas współpracował z Worcellem. Członek Tow. Wzajemnego Oświecania się, od 1832 członek TDP, wykreślony przez Sekcję Londyn w 1836, czynny członek Ludu Polskiego Gromady Grudziąż. 22 XII 1836 ogłosił w Portsmouth list otwarty do Ogółu Polskiego Londyńskiego. W 1837 wyjechał na wyspę Jersey i mieszkał „dla tańszego życia” w St. Heller, gdzie przystąpił do Gromady Humań. Później przebywał w Londynie, gdzie od 1841 był członkiem Gromady Praga. Razem z Sewerynem Drzewickim zerwał z Ludem Polskim i w styczniu 1843 należał do Stow. Insurek-cyjno-Monarchicznego w Anglii, a od 1845 był członkiem Grona Hist. Polskiego. W 1846 pisał o sobie jako o monarchiście konstytucyjnym, przeciwniku Zenona Świętosławskiego, zwolenniku ks. Adama i monarchii konstytucyjnej z domem ks. Czartoryskiego. W 1844 należał do obozu Czartoryskiego i był nadal członkiem Stow. Insurekcyjno-Monarchicznego w Anglii. Zmarł na gruźlicę.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: HELMAN (Hellman) Michał - Ukończył szkoły w Sejnach, od 13.9.28 student Wydziału Prawa UW i jednocześnie Wydziału Filozoficznego. W powstaniu wstąpił 5.2.31 do akademickiej gw. honor., 1.9.31 ppor. 2 puł., członek Towarzystwa Patriotycznego. Przybył do Francji 1832 i należał początkowo do zakładu w Bourges, gdzie 16.1.33 przystąpił do TDP. Przeniesiony do Dijon w celu kontynuowania studiów. Wziął udział w wyprawie frankfurckiej i 4.33 przeszedł do Szwajcarii. Za udział w wyprawie sabaudzkiej więziony w kantonie Vaud, wydalony do Anglii, od 10.6.34 otrzymywał zasiłek rządu bryt. 19.8.34 w Londynie potępił Czartoryskiego. 1837 za radykalne poglądy skreślony z listy TDP, przystąpił w Portsmouth do Gromady Grudziąż, później do Gromady Humań. Członek Towarzystwa Wzajemnego Oświecenia. 1841 mieszkał w Londynie, potem na wyspie Jersey. W 1.43 należał do Stowarzyszenia Insurekcyjno-Monarchicznego. 12.8.44 w St-Hélier uznał przywództwo Czartoryskiego. Od 1845 członek Grona Historycznego Londyńskiego. Zm. 1848 w Londynie na suchoty.
  sw.467174 Informacja p. Hanny Swinarskiej (z 16.9.2014)
  sw.562001 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim