Halina Erentz (ID: sejmprl.5710)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SKIBNIEWSKI Zygmunt (1905-1994) architekt, urbanista, profesor Politechn. Warsz. 1°
2. TARGOWSKI Józef (1883-1952), dyplomata, senator 4°
3. SKIBNIEWSKI Stanisław Maria (1901-1958) inżynier elektryk, dyrektor Elektrowni Warszawskiej, oficer Armii Krajowej 5°
4. SKIBNIEWSKA Maria (1904-1984) tłumaczka 6°
5. KOMOROWSKI Jan (zm. 1796) pułkownik, sekretarz poselstwa do Turcji 6°
6. SKIBNIEWSKI Stefan Leon (1878-1941) ksiądz, wikariusz generalny archidiec. Korfu, protonotariusz apostolski, profesor filozofii chrześcijańskiej Uniw. Jana Kazimierza we Lwowie 6°
7. SKIBNIEWSKI Mariusz Dominik Marian (1881-1939) jezuita, profesor Instytutu Orientalnego w Rzymie, historyk Kościoła 6°
8. KOMOROWSKI Erazm (1767-1836) generał 7°
9. DZIEDUSZYCKA Talia (1811-1855) poetka 7°
10. DZIEDUSZYCKI Aleksander Stanisław (1813-1879) polityk galicyjski 7°
11. MATUSZEWICZ Stanisław (ur. ok. 1811) powstaniec 1863 r., emigrant 8°
12. OLIZAR Leonard (1753-1815?) starosta sinicki, pisarz, targowiczanin 8°
13. SKIBIŃSKI Franciszek Maria (1898/9-1991) generał dywizji WP 8°
14. SZASZKIEWICZ Feliks Florian (1755?-1812) bazylianin 8°
15. RUDZIŃSKI Edward (1891-1980) ziemianin, ichtiolog, działacz konspiracyjny 8°
16. PUŁASKI Józef (1704-1769) palestrant, starosta warecki, poseł, marszałek konfederacji barskiej 8°
17. JODKO-NARKIEWICZ Antoni (1843-1892) miłośnik sztuki 8°
18. BADENI Jan (1858-1899) jezuita, publicysta 8°
19. KOMOROWSKI Stefan (XVIII w.) pułkownik, podczaszy halicki 8°
20. KOMOROWSKI Józef (ok. 1725- ok. 1795) pułkownik, publicysta 8°

Uwagi

• Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
  

  
  Zawód: profesor; architekt; urbanista; działaczka społeczna
  Edukacja: studia: Politechnika Warszawska 194&amp
  Tytuły i stopnie: dr nauk tech. 1971, prof. nadzw. 1975.
  Biografia Podczas okupacji hitlerowskiej studentka tajnego Wydz. Arch. Polit. Warszawskiej i podziemnego Studium Społ. Uniw. Ziem. Zach, w Warszawie, działaczka Organizacji Akad. Młodzieży Socjalistycznej , płomienie ”, czł. AK, uczestniczka Powstania Warszawskiego 1944; praca w Biurze Odbud. Stolicy, Warszawa 1945-47; pracownik naukowo-dydaktyczny Polit. Warszawskiej 1945- , adiunkt 1971-75, prof. 1975- ; praca w warszawskich biurach proj. 1953- ; wystawy proj., m.in.: wystawa indywidualna, Bolonia 1979; wiceprzew. Kom. Rehabilitacji i Adaptacji Człowieka PAN 1976- ; posłanka na Sejm PRL 1965- , wicemarszałek Sejmu 1971- ; przew. ZG Tow. Przyjaźni Polsko-Franc. 1972- ; wiceprzew. Rady ds. Rodziny przy Radzie Ministrów 1978-
  Członkostwo: czł.: SARP 1951-, TUP 1965-, Centro Internazionale di studio e documentazione dell'abitare, Bolonia 1978- ; czł.-korespondent Academie d'Architecture (Francja) 1981-
  Odznaczenia: Nagroda Państwowa I st. zbiorowa 1972, indywidualna 1976, Honor. Nagroda SARP 1978, Międzynar. Nagroda Leninowska „Za utrwalanie pokoju między narodami” (ZSRR) 1979, liczne nagrody za projekty arch., m.in.: trzykrotna laureatka w konkursie , ,Mister Warszawy”; Krzyż Komandorski i Kawalerski OOP, Order Sztandaru Pracy II kl., Medal 30-lecia Polski Ludowej, Grand Officier de la Legion d'Honneur (Francja) i inne.
  Dorobek: Prace (m. in.): proj. i realizacje warszawskich osiedli mieszkaniowych, m.in.: Sady Żoliborskie 1959-65, Osiedle Szwoleżerów 1972-74, szkoła środowiskowa w osiedlu Sadyba 1972, pierwsze samodzielne mieszkania dla inwalidów 1975, proj. nowego m. Białołęka; publikacje: liczne prace naukowo-badawcze z dziedziny bud. mieszkaniowego dla inwalidów, ekologii społ. i przyrodniczej miasta, m.in.: Rodzina a mieszkanie 1974, Tereny otwarte w miejskim środowisku mieszkalnym (współautor) 1979 (nagroda I st. w konkursie publicystycznym im. Wincentego Rzymowskiego 1980), Architektura - Człowiek - Środowisko gen. raport na Międzynar. Kongresie Arch., Warszawa 1981.
  Adres: Kancelaria Sejmu, ul. Wiejska 2/4/6, 00-902 Warszawa; dom: ul. Frascati 14 m. 4, 00483 Warszawa.
  
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  HALINA
  SKIBNIEWSKA
  Z D. ERENTZ
  10.I.1921 20.IV.2011
  
  sejmprl.5710 http://bs.sejm.gov.pl/ Skibniewska Halina (1921-2011); architekt; Prof. dr inż. architektury.
  Podczas okupacji działała w Armii Krajowej. W l. 1948–1949 pracowała w Biurze Odbudowy Stolicy (BOS). Uczestniczyła w odbudowie Teatru Narodowego w Warszawie. Od 1957 pracowała w Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej (WSM). Związana z Żoliborzem, tu zrealizowała swój projekt: "Sady Żoliborskie", uważany za jeden z najlepszych tamtych lat. Twórczyni projektów i realizacji także osiedla "Szwoleżerów" i "Sadyba". Jako pierwsza stworzyła samodzielne mieszkania dla niepełnosprawnych. Od 1975 do 1985 była profesorem Politechniki Warszawskiej. Była członkiem PAN (Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN, Komisji Rehabilitacji i Adaptacji Społecznej PAN, Komisji Prognoz Polska 2000, Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz Polskiej Rady Architektury. Należała do kilku zagranicznych organizacji naukowych, m.in. Académie d’Architecture de France. Była wieloletnią polską korespondentką czasopisma architektonicznego "L’Architecture d’Aujourd’hui", także wieloletnim prezesem Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Francuskiej (nast. Towarzystwa Polska-Francja).
  sw.1245732 Wikipedia - Wolna Encyklopedia
  sw.171789 http://nekrologi.wyborcza.pl/0,11,98041,Halina-Skibniewska-nekrolog.html
  sw.61354 Informacja p. J.O. (z 19.5.2008)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim