„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
FELDMAN Katarzyna Anna, także Ketty, z Sawickich, 2°v. Mayerowa (7 III 1886 Lwów - 28 II 1974 Jelenia Góra), śpiewaczka, aktorkaByła córką Edwarda (Edmunda) Sawickiego i Marii z Ligęzów, żoną najpierw Ferdynanda
Feldmana (zob. t. 1), potem Emila Mayera, matką aktorki Krystyny
Feldman. Uczyła się we Lwowie; odbywała tu również studia wokalne u W. Wysockiego i A. Dianniego, a lekcji gry aktorskiej udzielał jej W. Kwiatkiewicz. Debiutowała pod nazwiskiem panieńskim w sez. 1908/09 w T. Polskim w Poznaniu, m.in. 23 I 1909 w partii Jasia („Jaś i Małgosia"). W 1909-15 należała do zespołu opery i operetki T. Miejskiego we Lwowie; wystąpiła tu po raz pierwszy 14 X 1909 w roli Księcia Golesco („Nietoperz"); wyjeżdżała w tym okresie z t. lwow. na występy do Krakowa (lato 1910, 1911, 1913). W 1910 lub 1911 poślubiła Ferdynanda
Feldmana i odtąd używała niekiedy nazwiska podwójnego lub samego Feldmanowa. Od 1915 występowała w Krakowie, pocz. w T. Ludowym, nast. Powszechnym (od 1918), później zaś w T. Miejskim Opera i Operetka i T. Nowości (do ok. 1930). Po II wojnie świat, używała wyłącznie nazwiska Feldmanowa. Od sierpnia 1946 była w komitecie organizacyjnym, a nast. w gronie nauczycielskim Państw. Szkoły Muz. w Opolu; uczyła tu śpiewu do 1948. Od 1948 do 31 VIII 1964, tj. do emerytury, była aktorką T. Dolnośląskiego w Jeleniej Górze (pocz. nazwa: T, Miasta Jeleniej Góry); tu obchodziła 20 I 1961 jubileusz pięćdziesięciolecia pracy artystycznej. Wyróżniała się dobrym głosem mezzosopranowym, muzykalnością i pracowitością; grą aktorską, jak pisał D. Baranowski, „obmyśloną do najdrobniejszego szczegółu, dyskretną i wyrównaną”. Śpiewała m.in. takie partie w operach, jak; Magdalena („Rigoletto"), Lola i Santuzza („Rycerskość wieśniacza"), Jadwiga („Straszny dwór"), Zofia („Halka"), Mercedes („Carmen"), Gertruda („Jaś i Małgosia"), Fryderyk („Mignon"), Fiodor („Borys Godunow” - prem. pol. w 1911), Filipiewna („Eugeniusz Oniegin"), w operetkach, m.in.: Jenny („Walc miłości"), Delia („Królowa kina"), Zosia („Baron Kimmel"), Czipra („Baron cygański"); śpiewała też Basie („Zabobon, czyli Krakowiacy i Górale") i Rozynę („Nocleg w Apeninach” z muzyką E. Gluzińskiego). Po II wojnie świat. występowała wyłącznie w rolach dram., m.in. grała: Agafię Tichonowną („Ożenek"), Potapowną („Panna bez posagu"), Gałczychę („Grzesznicy bez winy"), Panią Gąsowską („Szatan z VII klasy").