Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. LESZNOWSKI Antoni (1815-1859) dziennikarz, krytyk teatralny 2°
2. LESZNOWSKI Antoni (1769/70-1820) właściciel drukarni i księgarni, redaktor 2°
3. LE BRUN Aleksander Antoni (1803-1868) chirurg, profesor 2°
4. SENNEWALD Gustaw Karol (1832-1896) księgarz, nakładca 2°
5. BANZEMER Jan (1841-1896) powstaniec 1863, publicysta 2°
6. SENNEWALD Gustaw Adolf (1804-1860) księgarz, nakładca 3°
7. MAKAROWICZ Franciszek Ksawery (2 poł. XVIII w.) kupiec, działacz mieszczański w okresie Sejmu Czteroletniego 3°
8. KRAKOWOWA Petronela Paulina (1813-1882) powieściopisarka, publicystka 3°
9. SUŁKOWSKI Antoni (1735-1796), kanclerz wielki koronny 3°
10. LESZNOWSKI Stanisław (1848-1909) prawnik, dziennikarz 3°
11. BERNEAUX Klemens Firmian (2 poł. XVIII w.) kupiec 3°
12. ROGOZIŃSKI Jan Tadeusz (1825-1883) prezes Prokuratorii Generalnej Królestwa Polskiego 4°
13. SUŁKOWSKI Aleksander Józef (1695-1762), pierwszy minister gabinetowy Saksonii 4°
14. GODLEWSKI Michał (1872-1956) biskup, historyk 4°
15. GODLEWSKI Stanisław Aleksander (1867-1933) działacz ziemiański 4°
16. GODLEWSKI Antoni (1826-1899) ziemianin, ekonomista 4°
17. PUŁASKI Ludomił (1871-1953) ziemianin, senator 4°
18. ŁASZCZYŃSKI Jakub Ignacy (1791-1865) prezydent Warszawy, gubernator cywilny, członek rady Stanu 4°
19. STANKIEWICZ Władysław Hipolit (1837-1929) powstaniec styczniowy, chirurg i urolog 4°
20. OSTROWSKI Stanisław (1846-1908) prawnik 4°

Uwagi

• Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.333.1.2 - Le Brun h. Zgoda
  Epitafium na cm. Powązkowskim:

  PIOTR LE BRUN
  B. OFICER WOJSK POLSKICH ARTYSTA - MALARZ
  UR. 22 LUTEGO 1802 + 17 STYCZNIA 1879
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 16 str. 590: psb.14889.17
  Polski Słownik Biograficzny t. 16 str. 593: psb.14892.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 36 str. 276: psb.28898.5
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 118): Le Brun Piotr, Wydział Prawa i Administracji, sekcja Prawa i Admin., wpis 24 IX 1818
  Syn Tadeusza, przybyłego z Paryża, obywatela warszawskiego, siostrzeńca i współpracownika Piotra Dufoura, po którym odziedziczył drukarnię, i Bernardy Adelajdy de Mu-muid. Artysta malarz. Stracił ojca w trzecim roku życia. Brat dra Aleksandra Antoniego oraz Tomasza Karola. Wychowywany przez ojczyma, Antoniego Lesznowskiego, redaktora „Gazety Warszawskiej”. Ukończył żoliborski konwikt Pijarów. W 1820 konduktor, w 1827 pporucznik, 6 II 1831 awansował na porucznika Kwatermistrzostwa Generalnego. Pod koniec powstania otrzymał Złoty Krzyż Virtuti Militari. We wrześniu 1831 dymisjonowany. Brał udział w pracy nad mapą topograficzną Królestwa. Jeszcze jako student wystawił w 1819 pierwsze rysunki. Wystawiał w Warszawie w 1825, 1828, 1836, 1841, przeważnie kopie i portrety rodzinne. Pod koniec życia malował obrazy o treści religijnej wystawiane w Zachęcie. Jeden z pierwszych litografów warszawskich. Bawił na dwuletnich studiach w Rzymie, po czym rok uczył się u A. J. Grossa w Paryżu. Znane są jego dzieła: portret gen. Maurycego Haukego (1829) i rysunek Śmierć generała Sowińskiego na Woli. W 1841 otrzymał złoty medal I kl. na Wystawie Przemysłu Krajowego i Sztuk Pięknych za obraz Sprzedaż niewolnic w Turcji. Ożeniony był z Klementyną Makarowicz. Zmarł w Warszawie. Pochowany na Powązkach.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: LEBRUN Piotr - Ukończył konwikt pijarów w Warszawie, od 24.9.18 student Wydziału Prawa i Administracji UW, 15.11.19 przerwał naukę. W armii Królestwa Polskiego wstąpił 20.1.20 do kwatermistrzostwa generalnego jako konduktor nadliczbowy, 1.12.20 konduktor, 6.6.27 ppor. W powstaniu ppor. kwatermistrzostwa, 6.2.31 por., 15.9.31 otrzymał krzyż złoty nr 2516, wziął 29.9.31 dymisję. Przybył z woj. płoc. do Warszawy, 11.10.31 stawił się przed KRW, ponowił przysięgę wierności carowi. Brał udział w pracach nad mapą Królestwa Pol. Artysta malarz, pierwsze rysunki wystawiał w 1819, potem uczestniczył w salonach warszawskich 1825, 1828, 1836, 1841, malował portrety, obrazy o treści religijnej. Jeden z pierwszych litografów warsz. Studiował przez 2 lata w Rzymie i rok w Paryżu. Ożeniony z Klementyną Makarewicz. Zm. 17.1.89 w Warszawie, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.
  n.16762a Nekrologia Minakowskiego (16762)
  n.19103 Nekrologia Minakowskiego (19103)
  sw.103463 Stanisław Łoza, Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach, t. 1-3, Warszawa 1932-1935
  sw.564177 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim