Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SZYMAŃSKA Irena Florentyna (1899-1981), primabalerina, choreograf 2°
2. ŁEPKOWSKI Jan Aleksander (1893-1942) działacz piłsudczykowski, major rezerwy 9°
3. TARGOWSKI Józef (1883-1952), dyplomata, senator 12°
4. HERKNER Józef (1802-1864) medalier, litograf 13°
5. ORDONÓWNA Hanka (1902-1950) pieśniarka, aktorka 13°
6. SOBIESKA Jadwiga (1909-1995) etnomuzykolog 13°
7. GEBETHNER Gustaw Adolf (1831-1901) księgarz, wydawca 14°
8. GEBETHNER Jan Robert (1860-1910) księgarz, wydawca 14°
9. SOBIESKI Marian Bazyli (1908-1967) etnomuzykolog, pedagog 14°
10. SIEMIEC Jan (1846-1919) ksiądz 14°
11. RUTKOWSKI Jan Kornel (1855-1932) farmaceuta, przemysłowiec 14°
12. RUTKOWSKI Jan (1886-1949) historyk gospodarczy, profesor Uniwersytetu Poznańskiego 14°
13. ŁABĘCKI Hieronim Hilary (1809-1862) leksykograf, historyk górnictwa i hutnictwa 14°
14. GRABIAŃSKI Wiktor (zm. 1893) powstaniec 14°
15. KRYCZKOWSKI Eugeniusz (1884-1939) rolnik, hodowca roślin 14°
16. MACIEJOWSKI Wacław Aleksander (1792-1883) prawnik, polihistor, historyk praw słowiańskich 14°
17. ŚWISZCZOWSKI Stefan (1903-1989), architekt 15°
18. GAGATNICKA Józefa (1859-1938) nauczycielka 15°
19. DESKUR Józef (1779-1858) major: 15°
20. LINDE Hubert Ignacy (1867-1926) minister, prezes PKO 15°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  SZYMAŃSKA Ewelina, zamężna Mierzejewska, pseud. E. Lubicz (6 II 1903 Warszawa - 12 X 1972 Warszawa), tancerka
  Była córką Jana Sz., urzędnika akcyzy, i Zofii z Guziakowskich, siostrą tancerki Ireny Sz., żoną => Bolesława Mierzejewskiego (ślub 23 III 1922). W 1911-20 uczyła się w warsz. szkole baletowej, m.in. pod kier. H. Rządcówny. Od sez. 1914/15 występowała w warsz. T. Wielkim, w sez. 1915/16 była wymieniana wśród solistek baletu, w 1917 z tym zespołem tańczyła w Płocku. W pierwszej poł. 1919 występowała w warsz. t. Miraż, w sierpniu t.r. w t. Sfinks (używała wtedy nazwiska Sz. i Lubicz). W 1920-32 i w sez. 1934/35 była koryfejką w zespole baletu opery warszawskiej. W 1923 występowała gościnnie w Ciechocinku. W 1932-39 uczyła w szkole baletowej I. Szymańskiej w Warszawie. W 1936 tańczyła w warsz. Wielkiej Operetce. W 1937 opracowała w Nowym Jorku, z miejscowym zespołem, tańce do widowiska z cyklu „Noce w Polsce”. W sierpniu 1939 wyjechała do Francji, gdzie zastał ją wybuch wojny. Pracowała jako nauczycielka baletu. W 1947 wróciła do Polski i do 1957, kiedy przeszła na rentę, była instruktorem baletowych zespołów prowadzonych przez związki zawodowe. Występowała m.in. w „Wariacji V” (pas de huit), „Zaczarowanym flecie”, tańczyła jedną z przyjaciółek Lizetty („Lizetta"), Wiślankę i Odaliskę („Pan Twardowski” L. Różyckiego) i Kulkę śniegową („Bajka” L. Rogowskiego). J. Ciepliński pisał, że odznaczała się wysokiej klasy tanecznym temperamentem.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.16673.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.70244.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  EWELINA
  MIERZEJEWSKA
  UR. 6.2.1903 R. ZM. 12.10.1972 R.

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim