Konstancja Pięknowska (ID: 1.1293.6)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. BOGUSŁAWSKI Stanisław (1805-1870) komediopisarz 1°
2. DMUSZEWSKI Ludwik Adam (1777-1847) aktor, pisarz sceniczny 1°
3. BOGUSŁAWSKI Wojciech (1757-1829) dyrektor teatru, aktor 1°
4. OSIŃSKA Rozalia (1786-1866) aktorka 2°
5. BOGUSŁAWSKI Władysław (1838-1909) krytyk teatralny 2°
6. SAUVAN Ludwik (1798-1843) lekarz hydroterapeuta 2°
7. PIEROŻYŃSKA Marianna Franciszka (1764-1816) aktorka, śpiewaczka 2°
8. PIEROŻYŃSKI Leon (ok. 1745/53-1827) dramatopisarz, poeta, aktor 3°
9. NACEWICZÓWNA Marianna Aniela (1801-1854) aktorka 3°
10. FRANKOWSKI Karol (1795-1846) literat, dziennikarz 3°
11. OSIŃSKI Ludwik (1775-1838) poeta, tłumacz, krytyk, profesor 3°
12. LINOWSKI Zygmunt (1739-1808) pijar, kaznodzieja, pisarz 4°
13. KOZŁOWSKI Stanisław Gabriel (1860-1922) dramatopisarz 4°
14. OSIŃSKI Alojzy (1770-1842) pijar, leksykograf, badacz, profesor 5°
15. NORBLIN Stanisław Ignacy (1859-1920) przemysłowiec warszawski 5°
16. NORBLIN Aleksander Jan (1777-1828) brązownik, odlewnik, protoplasta polskiego rodu Norblinów 5°
17. KISIELNICKI Wincenty (1779-1857) oficer, agent Hotelu Lambert 5°
18. KRZYCKI Stanisław (ok. 1616-1681) kasztelan poznański 5°
19. HORODYŃSKI Józef Karol (1790- ok. 1868) pułkownik 5°
20. LEDÓCHOWSKA Józefa Wiktoria (1781-1849) aktorka 5°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  DMUSZEWSKA Konstancja, z Pięknowskich (1784 Warszawa - 20 IX 1854 Warszawa), śpiewaczka, aktorka
  Była córką Jana Pięknowskiego i Rozalii z Pawłowskich, drugą żoną => Ludwika Adama D., matką => Stanisława Bogusławskiego, siostrą => Anny Pięknowskiej. Data ur. 19 II 1784 podawana za M. Rulikowskim jest datą jej chrztu. Uczyła się śpiewu u J. Elsnera. Do 1812 występowała na scenie pod nazwiskiem panieńskim. Debiutowała 2 III 1802 w Krakowie podczas występów t. warsz. w roli Zosi („Krakowiacy i Górale"). W T. Narodowym w Warszawie pierwszy raz wystąpiła 17 III 1803 w partii Tyliny („Telemak"). Zaopiekował się nią wówczas W. Bogusławski. Nie wyróżniała się wprawdzie pięknym głosem, ale posiadała doskonałe warunki zewnętrzne i niewątpliwy talent aktorski. „Pierwsza amantka w operach komicznych i komediach, w grze i śpiewaniu znaczne uczyniła postępy, przywiązana gorliwie do kunsztu swego i kształcąc głos swój coraz bardziej staje się ozdobą sceny” - ocenił dorobek aktorski młodziutkiej P. jeden z warsz. recenzentów. Śpiewała główne partie w operach i grała pierwszoplanowe role w komediach i dramatach. Ważniejsze partie: Mirra („Przerwana ofiara"), Luiza i Marcelina („Woziwoda paryski"), Wanda („Zamek na Czorsztynie"), Urzella ( „Wieszczka Urzella"), Semira („Axur"), Pani Przyjemnicka („Śniadanie trzpiotów"), Kopciuszek („Kopciuszek"); ważniejsze role: Barbara („Barbara Zapolska, czyli Odwet"), Gurla („Indianie w Anglii"), Basia („Nowy dziedzic"), Betsy („Henryk VI na łowach"), Konstancja („Szkoła obmowy"), Panna Delomer („Taczka occiarza"). Szczególnie uznanie zdobyła w partiach Kamili („Kamila, czyli Lochy podziemne") i Jadwigi („Jadwiga królowa Polski” K. Kurpińskiego). 25 XI 1812 poślubiła Ludwika Adama Dmuszewskiego i występowała odtąd pod nazwiskiem męża. 24 VI 1823 wystąpiła po raz ostatni na scenie warsz. w roli Magdusi („Obiadek z Magdusią") i wycofała się na stałe ze sceny.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.4998.3
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.56063.5
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.76637.1
  Adam Boniecki, Herbarz polski - 1.1293.6 - t. I s. 352: Bogusławscy h. Świnka
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  Ś.P.
  MAŁŻONKA JEGO
  KONSTANCYA DMUSZEWSKA
  ŻYŁA LAT 70 + D. WRZEŚNIA 1854 R
  
  Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 246/1854, 247/1854, 249/1854, 250/1854, 252/1854 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=40278 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):
  Konstancja z Pięknowskich DMUSZEWSKA
  wdowa po Ludwiku Dmuszewskim, niegdy redaktorze i właścicielu "Kuriera Warszawskiego"; opatrzona św. sakramentam zm. 20 IX 1854 w domu własnym przy ul. Wierzbowej nr 473C, gdzie też dnia następnego msze św. przy zwłokach, pog. 22 IX 1854 na cm. Powązkowskim, podczas którego grono artystów wykonało "Requiem" i "Salve Regina" Nideckiego, egzekwie 25 IX 1854 w kośc. Kapucynów, zapr. boleśnie strapiona córka, wnuczka i pozostała rodzina
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 2 str. 211: psb.1647.3
  Polski Słownik Biograficzny t. 2 str. 212: psb.1649.4
  Polski Słownik Biograficzny t. 35 str. 268: psb.28229.6
  Polski Słownik Biograficzny t. 5 str. 226: psb.4343.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 5 str. 226: psb.4344.5
  Włodzimierz Dworzaczek (Genealogia i Teki Dworzaczka) - dw.34421 Dw.,rkps.14402,s.813v
  n.6419 Nekrologia Minakowskiego (6419)
  sw.441495 Akt małżeństwa: Warszawa ASC Cyrkuł III (obecn. m. Warszawa), 83/1812 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryka.php?ar=1&zs=0185d&sy=104&kt=2&skan=083.jpg [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim