Władysław Jan Bielski z Biały i Woli Bielskiej h. Jelita (ID: 1.881.167)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. HARTINGH Konstanty (1843-1914) powstaniec 1863 2°
2. SUCHODOLSKI Wojciech (1749-1826), konfederat barski, poseł na Sejm Czteroletni 2°
3. SUCHODOLSKI Franciszek (1782-1860), skrzypek amator 3°
4. HELCEL STERNSTEIN Ludwik Edward (1810-1872) wiceprezydent m. Krakowa 3°
5. HELCEL Antoni Zygmunt (1808-1870) prawnik, historyk, publicysta 3°
6. SUCHODOLSKI Adam (zm. 1767), pisarz ziemski lubelski 3°
7. PASZKIEWICZ Gustaw (1893-1955) oficer, generał dywizji, poseł 4°
8. OLSZEWSKI Michał Cyprian (1818-1840) urzędnik sądowy, spiskowiec, sybirak 4°
9. HALLER Cezary Emil (1822-1915) ziemianin, działacz polityczny 4°
10. SUCHODOLSKI Maciej (zm. 1749), kasztelan lubelski 4°
11. FUDAKOWSKI Tadeusz (1872-1924) pracownik Związku Cukrowników 4°
12. FUDAKOWSKI Bronisław (1873-1938) agronom 4°
13. SUCHODOLSKI Eligiusz (1815 lub 1818-1894), muzyk amator 4°
14. DYMSZA Henryk (1857-1918) lekarz 4°
15. ROSTWOROWSKI Karol Paweł (1874-1927) muzyk 5°
16. ROSTWOROWSKI Jerzy Marian (1911-1986) oficer, literat, malarz 5°
17. ROSTWOROWSKI Stefan Marian (1907-1981) ekonomista, działacz organizacji Wolność i Niezawisłość, historyk 5°
18. ROSTWOROWSKI Tomasz (1904-1974) jezuita, harcmistrz, więzień polityczny, kierownik polskiej sekcji Radia Watykańskiego 5°
19. SUFFCZYŃSKI Jan Dezydery (1750-1812), generał wojsk bawarskich i koronnych 5°
20. HALLER Józef (1783-1850) prezes senatu Wolnego Miasta Krakowa 5°

Uwagi

• Adam Boniecki, Herbarz polski - 1.881.167 - t. I s. 235 (i uzup. w t. Uzupełnień): Bielscy v. Bilscy h. Jelita z Biały i Woli Bielskiej w województwie sieradzkiem, powiecie piotrkowskim
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 11): Bielski Władysław, Wydział Prawa i Administracji, sekcja Prawa, wpis 1811
  Syn Ignacego, podstolego chełmskiego, potem podprefekta lubelskiego, dziedzica dóbr Mzurek, pod koniec życia sędziego apelacyjnego Król. Polskiego, i Zofii z hr. Suchodolskich, córki kasztelana radomskiego. Na uniwersytecie należał do młodzieży patriotycznej, ale przeciwnej spiskom, której przewodził Leon Łubieński. W kampanii 1831 był podoficerem 5 P. Ułanów im. Zamoyskich, awansowany 3 IV 1831 na pporucznika. Ranny pod Ostrołęką w nogę, został adiutantem gen. brygady Stanisława Gawrońskiego, dowódcy 3 Dywizji Jazdy w Korpusie Ramorina. B. był drugi raz ranny pod Krynkami. Odznaczony Złotym Krzyżem Virtuti Militari. Po upadku powstania osiadł na małej dzierżawie rządowej w Depułtyczach, przyległej do dóbr Uher, potem w swym majątku w Szycach. W 1850-1872 dziedzic Giebułtowa, Tuchołowa, Maciejowa i Czerniejewa w pow. miechowskim. Za rządów Wielopolskiego był prezesem Rady pow. miechowskiego. 15 III 1863 przeżył najazd wojska rosyjskiego na Giebułtów. Po upadku powstania był w 1864-1878 przez cztery kadencje radcą Tow. Kredytowego Ziemskiego. Konserwatywny społecznik i publicysta, członek Tow, Rolniczego, był przeciwnikiem powstania 1863. Pozostawił Wspomnienia ubiegłych lat dla wnuków i wnuczek spisane. Żonaty był z Anną Sternstein-Helclówną. Syn jego Zygmunt brał udział w powstaniu 1863. Ożeniony z hr. Poletyłło, wyjechał do Ameryki Półn.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: BIELSKI Władysław - Ukończył szkoły w Lublinie, od 1826 student Wydziału Prawa UW. W powstaniu 17.12.30 podof. 5 puł., 3.4.31 ppor., 13.6.31 adiutant połowy gen. Gawrońskiego, dowódcy 3 brygady 3 dywizji jazdy, ranny w nogę pod Ostrołęką, ranny ponownie w głowę pod Krynkami. Po upadku powstania osiadł na dzierżawie rządowej w Depułtyczach, a potem w majątku własnym w Szycach, 1850-72 dziedzic Giebułtowa, Tuchołowa, Maciejowa i Czerniejewa w pow. miechowskim. Za rządów Wielopolskiego prezes Rady pow. miechowskiego. Po upadku powstania styczniowego był 1864-78 radcą Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, członek Towarzystwa Rolniczego, konserwatysta, przeciwnik powstania. Ożeniony z Anną Stemstein-Helclówną, miał syna Zygmunta. Pozostawił „Wspomnienia lat dla wnuków i wnuczek spisane”. Zm. 1881.
  Baza Jerzego ks. Czartoryskiego - cz.I031501
  n.28417a Nekrologia Minakowskiej (28417)
  sw.276096 Akt małżeństwa: Kraków WNMP (Mariacki) (obecn. woj. małop.), 59/1841 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] https://szukajwarchiwach.pl/29/328/0/2/122/skan/full/TqZvvlVXTsW67tO7oilzOw [podgląd]
  sw.562052 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim