Stanisław bar. Klicki z Klic h. Prus (I - Turzyna) (ID: 10.248.123)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. BOCHENEK Adam (1875-1913) profesor anatomii 5°
2. BOCHENEK Mieczysław (1838-1887) profesor ekonomii UJ 5°
3. PASZKOWSKI Józef (1787-1858) pułkownik, profesor, pisarz wojskowy 6°
4. BOCHENEK Leon (1801-1886) kupiec, bankier krakowski 6°
5. SCHIMMELPFENNIG Adolf Wilhelm (1834-1896) architekt 6°
6. SOKOLNICKI Józef (1776/7-1846) pułkownik 6°
7. NIEMOJEWSKI Józef (1769-1839) starosta śremski, generał 6°
8. KOWNACKI Tymoteusz Hipolit (1761-1854) technolog, historyk górnictwa 6°
9. KLUG Jan Jakub (ok. 1750- pocz. XIX w.) kupiec, bankier, przemysłowiec 7°
10. PREISS Aleksander Jan (1823-1901) prawnik, spiskowiec 1848, zesłaniec, pisarz hipotetyczny 7°
11. ROTWAND Stanisław (1839-1916) prawnik, finansista, przemysłowiec, filantrop 7°
12. PIEGŁOWSKI Franciszek (zm. po 1812) sekretarz poselstwa polskiego 7°
13. TABĘCKI Józef (1773-1842), członek Rady Stanu Królestwa Polskiego 7°
14. SKARŻYŃSKI Onufry (1818-po 1858) spiskowiec, Sybirak 7°
15. SOKOLNICKI Jan Nepomucen Torpet Kazimierz h. Nowina (1753-1798) konsyliarz konfederacji targowickiej, powstaniec kościuszkowski 7°
16. CHŁĘDOWSKA Stefania (1850-1884) pisarka 7°
17. RYKOWSKI Bronisław Wojciech (1900-1981) ziemianin, autor prac z zakresu ekonomii rolnictwa i agrotechniki 7°
18. SYRUĆ Szymon (1809-1871) ziemianin, uczestnik powstania styczniowego 8°
19. PFEIFFER Stanisław Fryderyk (1819-1890) przemysłowiec 8°
20. GOEBEL Zygmunt Fryderyk (1719-1776) kupiec, bankier 8°

Uwagi

• Adam Boniecki, Herbarz polski - 10.248.123 - t. X s. 129: Kliccy h. Prus I-szy z Klic, w powiecie ciechanowskim
  Adam Boniecki, Herbarz polski - 10.248.124 - t. X s. 129: Kliccy h. Prus I-szy z Klic, w powiecie ciechanowskim
  Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 127/1847, 139/1847 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=36677 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):

  Stanisław baron KLICKI
  b. gen. dyw., dowódca dyw. strzelców konnych b. Wojsk Polskich, kawaler Orderu św Anny I kl., Orderu św. Stanisława I kl., Orderu św. Włodzimierza II kl., Orderu Wojskowego Polskiego, Żelaznej Korony włoskiej i Krzyża Oficerskiego Legii Honorowej francuskiej, od lat mieszkał w Łowiczu; zm. 23 IV 1847 w Rzymie, nab. żał. przy zwłokach w kośc. św. Andrzeja delle Fratte tamże, zostawił synowca Tomasza, urzędnika Banku Polskiego, oraz dwóch innych synowców i ich siostrę, siostra gen., Korczakowska, miała trzech synów i dwie córki
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 12 str. 613: psb.11701.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 25 str. 296: psb.21785.7
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KLICKI Stanisław - Ukończył szkoły w Łomży. Wstąpił 15.1.91 do Wojska Polskiego jako kadet do kawalerii nar., 1794 namiestnik, 12.5.94 rotmistrz. Wszedł 19.6.97 do Legii Włoskiej jako kpt. 2 bat. 2 Legii, po kapitulacji Mantui dostał się do niewoli austr., po powrocie do Francji 1800 przeszedł do p. jazdy Rożnieckiego, 15.9.04 szef szwadronu. Ściągnięty przez Napoleona z Włoch, został przyjęty przez cesarza 4.07 w Kamieńcu Suskim, dowodził częścią pułku uł. na Śląsku. W Legii Polsko-Włoskiej 1.7.07 mjr w p. uł., 14.8.07 płk. Od 1808 w Hiszpanii, walczył na czele uł. nadwiślańskich pod Tudelą, 14.8.09 płk à la suite, otrzymał 29.5.08 Legię Honorową, 11.12.08 krzyż oficerski nr 21474 zaTudelę, 26.11.10 krzyż złoty, a 6.8.11 tytuł barona cesarstwa. Po powrocie z Hiszpanii skierowany 5.5.12 do zakładu w Sedanie. W kampanii ros. był w sztabie głównym Wielkiej Armii, w czasie odwrotu uratował pod Krasnem życie ks. Eugeniuszowi Beauhamais, wyprowadzając go z okrążenia. 22.7.13 gen. bryg., dow. bryg. jazdy w 9 dyw. kawalerii lek. 5 korpusu, ciężko ranny 3.10.13 pod Dreznem. W początkach 1814 przebywał w zakładzie centralnym kawalerii w Wersalu, 13.3.14 skierowany do dyw. jazdy gen. Paca. Odbył kampanie 1792, 1794, 1799, 1800, 1801-05, 1807 na Śląsku, 1808-11 w Hiszpanii, 1812-14, ranny pod Ostrołęką i nad Łasią, Werona, Legnano, Castel Nuovo, Nowe Miasto, Świdnica, Wrocław, Srebrna Góra, Nysa, Malien, Alagon, Epila, Tudela, Alcaniz, Saragossa, Walencja, Smoleńsk, Ostrowne, Możajsk, Małojarosławiec, Krasne, Berlin, Mockem, Arcis-sur-Aube. W Królestwie Polskim 20.1.15 dow. bryg. strz. kon., 3.10.17 dow. dyw. strz. kon., 3.9.26 gen. dyw., 6.6.29 OSA 1 klasy, 24.5.30 otrzymał znak honorowy za 30 lat nieskazitelnej służby oficerskiej. Przez kilka lat stacjonował w Łowiczu, gdzie wybudował koszary, szpital wojskowy i aptekę. W powstaniu początkowo niechętny walce o niepodległość, 12.30 dow. osłony na szosie kowieńskiej, 17.12.30 zastępca wodza naczelnego, 18.12.30 wszedł do Rady Wojennej, proponowano mu naczelną komendę, ale wymówił się złym stanem zdrowia, 11.2.31 dow. siły zbrojnej na lewym brzegu Wisły, 14.3.31 dow. i organizator wszystkich rezerw dawnych i nowych pułków jazdy, 1.5.31 ze względu na zły stan zdrowia wziął urlop na 4 miesiące do wód. Początkowo miał jechać do Czech i przy okazji spełnić misję dyplomatycznąw Wiedniu, konsul austr. nie wydał jednak wizy i K. leczył się w Krzeszowicach pod Krakowem. Po upadku powstania internowany w Krakowie, wrócił 30.11.31 do Warszawy, zesłany do Kostromy, skąd wkrótce powrócił do Królestwa. Zm. 23.4.47 w Rzymie, pochowany na cmentarzu Campo Verano.
  n.1095 Nekrologia Minakowskiego (1095)
  sw.116955 Informacja p. Mikołaja Nowackiego (z 22.1.2010)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim