Ferdynand Kanut Dienheim-Chotomski z Chotomia h. Prawdzic (ID: 3.182.31)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. CHOTOMSKI Dienheim Bolesław Juliusz (1827-1895) kupiec, dostawca broni do powstania 1863 r., publicysta 1°
2. SUMIŃSKI Jan Nepomucen (1786-1839), major WP 4°
3. DĄMBSKI Jan Chrzciciel (1731-1812) generał 4°
4. SUMIŃSKA Franciszka Nimfa (1817-1879), pianistka, kompozytorka, filantropka 5°
5. PONIŃSKI Stanisław Kostka (1781-1847) ziemianin, pułkownik, marszałek sejmu Wielkiego Księstwa Poznańskiego 5°
6. PONIŃSKI Józef Adam (1778-1829) ziemianin, prefekt departamentu poznańskiego 5°
7. SUMIŃSKI Piotr Alkantary (zm. 1801), członek Rady Nieustającej 5°
8. SUMIŃSKI Michał Hieronim (1820-1898), botanik, malarz, kolekcjoner 5°
9. DĄMBSKI Kazimierz (1701-1765) wojewoda sieradzki 5°
10. PONIŃSKI Henryk (1808-1888) ziemianin, członek Centralizacji Poznańskiej 6°
11. MIER Wilhelm (zm. 1758) generał-major wojsk koronnych, kasztelan słoński 6°
12. DĄMBSKI Ludwik Karol (1731-1783) wojewoda brzesko-kujawski 6°
13. PONIŃSKI Edward Marceli (1810-1893) powstaniec 1830, ziemianin, działacz społeczny i gospodarczy 6°
14. BIESIEKIERSKI Stanisław (1791-1869) podpułkownik 6°
15. DĄMBSKI Andrzej (zm. 1734) wojewoda brzesko-kujawski 6°
16. DĄMBSKI Wojciech Andrzej (1676-1725) marszałek nadworny koronny 6°
17. SUMIŃSKI Antoni Ignacy (1783-1854), dyrektor generalny policji i poczt 6°
18. BIESIEKIERSKI Antoni Dezydery (1743-1818) kasztelan kowalski 6°
19. NIEMOJOWSKI Jan Nepomucen (1803-1873) powstaniec 1831, działacz społeczny 7°
20. KOSSOWSKI Antoni (1701-1771) sekretarz wielki koronny 7°

Uwagi

• Adam Boniecki, Herbarz polski - 3.182.31 - t. III s. 76: Chotomscy z Chotomia, w powiecie zakroczymskim
  Polski Słownik Biograficzny - Uzupełnienia i sprostowania w t. 40 do art. Chotomski Ferdynand
  Polski Słownik Biograficzny t. 3 str. 432: psb.2989.2
  Polski Słownik Biograficzny t. 3 str. 432: psb.2990.1
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: CHOTOMSKI Ferdynand - Ukończył konwikt pijarów na Żoliborzu w Warszawie. Wszedł 20.2.12 do 15 pp. Księstwa Warszawskiego jako żoł. z ochoty, odbył kampanie 1812-13, ranny pod Lipskiem, gdzie dostał się do niewoli, wrócił do kraju 6.14. W armii Królestwa Polskiego ppor. p. gren. gw., 4.10.18 dymisja w stopniu por. z pozwoleniem noszenia munduru. Zaczął pracować w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji. 1824-30 kurator szkół okręgu krak., a następnie inspektor na Wydziale Prawa UW. Ornitolog, wydał w 1830 atlas ptaków polskich. W powstaniu początkowo w straży bezpieczeństwa, potem mjr 1 p. maz., 21.9.31 przeszedł do sztabu Naczelnego Wodza, 4.10.31 ppłk, 25.9.31 krzyż złoty nr 3402, 4.10.31 krzyż kawał, nr 3732. Przeszedł 5.10.31 z Rybińskim do Prus. Przybywszy 6.32 do Francji, zatrzymał się w Paryżu, gdzie zamierzał zająć się malarstwem, i 4.11.32 prosił o pozostawienie w stolicy. Odesłany do Bourges, 5.4.33 otrzymał zgodę na powrót do Paryża. Zapisał się 1837 na Wydział Medycyny, 3.3.37 uznano mu stopień bachelier-ès-sciences, otrzymał 31.5.42 dyplom dra med. nr 152 u prof. Richarda. Praktykował początkowo w Paryżu, a potem w Fiennes w dep. Nord oraz w 1853 w Hardinghen w Pas-de-Calais jako lekarz górniczy i hutniczy. Związany z gen. Rybińskim, współtworzył Stronnictwo Wojskowe, był też pierwszym szefem sztabu na emigracji. Z tej racji polemizował z Chełmickim i Zwierkowskim, którzy w głośnej broszurze zaprzeczali Rybińskiemu prawa do przywództwa emigrantom. 15.3.35 przyjęty do Towarzystwa Politechnicznego, założonego przez gen. Bema, w wydziale ikonografii. 1835-43 członek Towarzystwa Historyczno-Literackiego. Zajmował się malarstwem, wystawiał w Paryżu, wydał po francusku „Zbiór starożytności słowiańskich”. Przygotował też „Materiały do dziejów sztuki wojennej i organizacji wojsk w Polsce od najdawniejszych czasów do roku 1831”, które pozostały w rękopisie. Współpracował z miesięcznikiem „Revue des Deux Mondes”, był członkiem Towarzystwa Antykwarskiego w St-Omer. 5.4.48 zgłaszał gotowość przyjęcia służby w Lombardii w swym dawnym stopniu. 15.6.48 należał do założycieli Klubu Litewsko-Ruskiego. 20.6.48 otrzymał naturalizację dekretem nr 1637. Po roku 1848 związany z Hotelem Lambert, był korespondentem Stowarzyszenia Trzeciego Maja w Hardinghen. 1857 otrzymał zgodę na powrót do kraju i zaraz tam wyjechał. Odbył po Polsce podróż krajoznawczą, wykonał serię szkiców do planowanych prac. 1858 został lekarzem Ordynacji Zamojskiej w Szczebrzeszynie, 1858 członek korespondent Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego. 1860 wyjechał do Włoch, wszedł jako płk do armii włoskiej i odbył kampanię sycylijsko-neapolitańską pod rozkazami Garibaldiego. Pozostawał przez 10 lat we Włoszech, opracował atlas paleontologiczny, który ofiarował królowi Wiktorowi Emanuelowi. W drodze powrotnej do Polski został doszczętnie okradziony, utracił swe materiały naukowe, co spowodowało, że dostał pomieszania zmysłów. Odszukany w rozpaczliwym stanie przez rodzinę, przebywał na leczeniu we Lwowie. Ostatnie lata spędził w Gulczewie pod Płockiem u jednego z synów. Zm. 22.10.80, pochowany w Imielnicy. Decyzją Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego z 29.12.35 jego dobra zostały skonfiskowane.
  sw.850575 Akt małżeństwa: Warszawa św. Andrzej (obecn. m. Warszawa), 235/1857 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] https://metryki.genealodzy.pl/ar1-zs0159d-sy1857-kt2 [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim