Florian Dembowski na Kosmaczowie h. Jelita (ID: 4.341.327)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. DEMBOWSKI Teodor Mikołaj (1766-1824) senator 1°
2. DEMBOWSKI Stefan Florian (1728-1802) kasztelan czechowski 2°
3. DEMBOWSKI Antoni Sebastian (1682-1763) biskup kujawski 3°
4. TARŁO Adam (1708-1770), starosta goszczyński, brzegowski i skalski, poseł na sejmy 3°
5. DEMBOWSKI Jan Sebastian (1762-1835) powstaniec, pisarz polityczny miłośnik nauk przyrodniczych 3°
6. DEMBOWSKI Tadeusz (1738-1809) minister skarbu 4°
7. BONTEMPS Piotr Karol (1777-1840) wojskowy 4°
8. SLASKI Jan Feliks h. Grzymała (ok. 1768-1847) generał-major ziemiański pow. proszowickiego i ksiąskiego, dowódca kosynierów pod Racławicami i Szczekocinami, członek Deputacji Indagacyjnej Rady Najwyższej Narodowej 4°
9. TARŁO Bonawentura (1744-1801), szambelan Jego Królewskiej Mości, konfederat barski 4°
10. ŚLASKI Teodor Stanisław (1794-1878), poseł na sejm Królestwa Polskiego 4°
11. DEMBOWSKI Jan (1729-1809) biskup kamieniecki 4°
12. PALCZEWSKA Teresa (1804-1858) aktorka, tancerka, reżyser 5°
13. MŁOCKI Alfred (1804-1882) powstaniec 1831, działacz społeczny, pisarz polityczny 5°
14. TARŁO Florian (1771-1827), star. skalski, rotmistrz kawalerii narodowej 5°
15. KOBYLIŃSKI Florian (1774/77-1843) generał brygady 5°
16. GADOMSKI Stanisław Kostka (1718-1797) wojewoda łęczycki 5°
17. KOSSECKI Franciszek Ksawery (1778-1857) generał, legionista 5°
18. SZCZAWIŃSKI Tomasz (zm. 1770) podkomorzy gostyński, starosta gąbiński 5°
19. OSSOLIŃSKI Aleksander (zm. po 1789) poseł, starosta drohicki, miecznik wielki litewski 5°
20. BORZĘCKI Aleksander (zm. ok. 1780) starosta przemyski i dołżański 5°

Uwagi

• Potomkowie tej osoby bardzo proszeni są o kontakt ze mną (Markiem Minakowskim): mj@minakowski.pl.
  Adam Boniecki, Herbarz polski - 4.341.327 - t. IV s. 237: Dembowscy v. Dębowscy h. Jelita
  Adam Boniecki, Herbarz polski - 4.341.329 - t. IV s. 237: Dembowscy v. Dębowscy h. Jelita
  Polski Słownik Biograficzny t. 5 str. 100: psb.4139.7
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: DEMBOWSKI Florian Jan Filip Neriusz - Ukończył 1824 studia uniwersyteckie. Wszedł 1824 do 1 psk., skierowany do Szkoły Podchorążych Jazdy, 1827 dymisjonowany. W powstaniu ppor. 1 p. krak., 5.10.31 przeszedł z Rybińskim do Prus. Poszukiwany przez władze carskie. Przybył do Francji w początkach 1832 i należał do zakładu w Besançon, gdzie 1.6.32 został uczniem loży „Wytrwałość - Nadzieja”. 1.11.32 przeniesiony do Vesoul, wnet wrócił do Besançon, 3.33 odesłany do Bergerac, a stąd 21.6.33 do St-Sever w dep. Landes. 22.7.34 trafił do Tuluzy, gdzie 4.8.34 potępił Czartoryskiego. 8.34 przebywał u wód w Bagnières-de-Luchon. 1834 w Tuluzie został członkiem TDP, ale już 1835 wykreślono go. 13.5.36 przybył z Tuluzy do Milhors w dep. Tarn w poszukiwaniu pracy. 3.37 przeniósł się do Bergerac, gdzie nadzorował różne prace budowlane, m.in. budowę mostu w Mucidan. 21.12.39 przyjęty do administracji dróg i mostów jako konduktor pomocniczy 3 klasy z siedzibą w Périgueux, 16.7.40 przeniesiony do dep. Cantal z siedzibą w Aurillac, 16.8.42 do dep. Var z siedzibą w Tulonie, gdzie skierowano go do prac portowych, 1.12.44 do dep. Bouches-du-Rhône w porcie Marsylii, z racji odmowy wyjazdu przeznaczony tegoż dnia do dep. Pyrénées-Orientales z siedzibą w Prades, 16.10.47 do dep. Haut-Rhin z siedzibą w Altkirch, 1.3.50 do dep. Hérault z siedzibą w Bédarieux, 16.5.52 do dep. Ain. Tak częste zmiany miejsca pobytu wynikały ze słabego stanu zdrowia, od 1845 miał kłopoty ze wzrokiem. 1852 zabiegał o amnestię, otrzymał ją i 16.5.52 podał się do dymisji. Ostatecznie nie skorzystał z amnestii i prawdopodobnie pod naciskiem żony przeniósł się do Belgii. Przyjęty ponownie do służby 1.6.61 w dep. Yonne z siedzibą w Sens. Ani razu nie był awansowany, co jest przypadkiem wyjątkowym wśród Polaków. Od 1866 nie widział na lewe oko (katarakta), od 1.4.68 na połowie pensji. 16.1.69 przeniesiony na emeryturę, zamieszkał w Paryżu. 1862 był w Sens członkiem Zjednoczenia Emigracji Polskiej, od 1870 należał do Instytucji Czci i Chleba. Żonaty z Belgijką z Brukseli, miał dwu synów i córkę. 30.5.49 otrzymał naturalizację dekretem nr 1985. Prosił 11.10.76 w Paryżu o zasiłek Instytucji Czci i Chleba.
  Baza Jerzego ks. Czartoryskiego - cz.I056847
  Szymon Konarski, Kanoniczki warszawskie, Paryż 1952 (opracował elektronicznie p. D. Guttner) - kw.67.16

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim