Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. GODLEWSKI Stanisław Aleksander (1867-1933) działacz ziemiański 2°
2. GODLEWSKI Michał (1872-1956) biskup, historyk 2°
3. GODLEWSKI Antoni (1826-1899) ziemianin, ekonomista 2°
4. LE BRUN Piotr (1802-1879) malarz, grafik, topograf wojskowy 2°
5. CELIŃSKI Józef Jan (1779-1832) profesor farmacji 2°
6. LESZNOWSKI Antoni (1769/70-1820) właściciel drukarni i księgarni, redaktor 2°
7. LESZNOWSKI Antoni (1815-1859) dziennikarz, krytyk teatralny 2°
8. ROGOZIŃSKI Jan Tadeusz (1825-1883) prezes Prokuratorii Generalnej Królestwa Polskiego 2°
9. LESZNOWSKI Stanisław (1848-1909) prawnik, dziennikarz 3°
10. ROGOZIŃSKI Feliks (1879-1940) profesor fizjologii i nauki żywienia zwierząt UJ 3°
11. SUŁKOWSKI Antoni (1735-1796), kanclerz wielki koronny 3°
12. ROGOZIŃSKI Wojciech (1786-1879) prezes Prokuratorii Generalnej, senator 3°
13. SENNEWALD Gustaw Karol (1832-1896) księgarz, nakładca 4°
14. MINTER Karol Juliusz (1812-1892) przemysłowiec warszawski 4°
15. SUŁKOWSKI Aleksander Józef (1695-1762), pierwszy minister gabinetowy Saksonii 4°
16. ROGOZIŃSKI Michał Hieronim (1827-1896) dyrektor Wydziału w Komisji Rządowej Sprawiedliwości, prezes II Departamentu Izby Sądowej 4°
17. PUŁASKI Ludomił (1871-1953) ziemianin, senator 4°
18. ŁASZCZYŃSKI Jakub Ignacy (1791-1865) prezydent Warszawy, gubernator cywilny, członek rady Stanu 4°
19. STANKIEWICZ Władysław Hipolit (1837-1929) powstaniec styczniowy, chirurg i urolog 4°
20. OSTROWSKI Stanisław (1846-1908) prawnik 4°

Uwagi

• Adam Boniecki, Herbarz polski - 6.390.302 - t. VI s. 151: Godlewscy h. Gozdawa z Godlewa w ziemi nurskiej, którego to nazwiska wsi jest obok siebie kilkanaście
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.333.1.1 - Le Brun h. Zgoda
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.333.1.7 - Le Brun h. Zgoda
  Epitafium na cm. Powązkowskim:

  ALEKSANDER LE BRUN
  DOKTOR MEDYCYNY I CHIRURG:
  DZIEKAN I PROFESOR ZWYCZAJ
  NY SZKOŁY GŁÓWNEJ
  RADCA STANU
  NACZELNY LEKARZ PRZEZ LAT 30
  SZPITALA DZIECIĄTKA JEZUS
  URODZIŁ SIĘ
  D: 12 MAJA 1803 R.
  UMARŁ D: 3 CZERWCA 1868 R.
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 16 str. 590: psb.14889.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 16 str. 593: psb.14892.13
  Polski Słownik Biograficzny t. 8 str. 171: psb.6881.6
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 298): Le Brun Aleksander [Antoni], Wydział Lekarski, wpis 2 X 1820
  Pochodził z rodziny cudzoziemskiej osiadłej w Warszawie. Syn Tomasza i Bernardy Adelaidy Demimuid, pasierb Antoniego Lesznowskiego, redaktora „Gazety Warszawskiej”. Brat Tomasza i Piotra. Matka była współwłaścicielką domu w Warszawie. W 1822 otrzymał nagrodę (mały złoty medal) za pracę konkursową „O źródle soków krążących w ciele zwierzęcym” na Wydziale Lekarskim, a w 1823 złoty medal większy za rozprawę „W przypadku znalezienia nowonarodzonego dziecięcia nieżywego, jakie zachodzą okoliczności, na które lekarz prawy szczególną uwagę zwrócić powinien”. 18 X 1824 uzyskał stopień mgra medycyny i chirurgii Uniw. Warsz. W 1825-1826 odbył podróże naukowe, doskonaląc się w klinikach chirurgicznych w Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Anglii i Francji. W 1827 uzyskał doktorat w Akademii Paryskiej za pracę „Essai medical sur la plique polonaise”. Po powrocie do kraju został 18 XI 1828 lekarzem Tow. Dobroczynności Warszawskiego i w tymże roku członkiem czynnym Tow. Lekarskiego Warszawskiego. 29 VIII 1829 objął pracę jako lekarz bezpłatny Szpitala Dzieciątka Jezus, w którym już po zamknięciu Uniw. Warszawskiego był ordynatorem, a od 1840 lekarzem naczelnym i którego pracę unowocześnił, wprowadzając ulepszenia, jak codzienne wizyty lekarzy w szpitalu, ogłaszając sprawozdania szpitalne i stosując nowe metody pracy szpitalnej, które poznał w czasie swej podróży naukowej za granicą w 1842 (badał wówczas organizację szpitali i domów obłąkanych). W kampanii 1831 był lekarzem w 1 Pułku Gwardii Narodowej m. Warszawy, lekarzem ordynującym w szpitalu koszar sapieżyńskich, a 18 IV 1831 został powołany przez Rząd Narodowy na członka nowo powstałego Komitetu Centralnego Zdrowia. Po upadku powstania pozostał na swych stanowiskach. 16 XI 1836 został ponadto lekarzem naczelnym Domu Zdrowia na Ordynackiem w Warszawie. Odgrywał wybitną rolę w świecie lekarskim. Był współzałożycielem w 1837 „Pamiętnika Tow. Lekarskiego” w Warszawie, w 1847 „Tygodnika Lekarskiego”, a potem „Gazety Lekarskiej” i stałym ich współpracownikiem. 28 XII 1838 został powołany na członka honorowego Urzędu Lekarskiego gub. Mazowieckiej i Kaliskiej. Po otwarciu w Warszawie szkół medycznych był w 1860-1866 profesorem i kierownikiem kliniki chirurgii operacyjnej w Warszawskiej Akademii Medyko–Chirurgicznej i Szkole Głównej oraz dziekanem Wydziału Lekarskiego Szkoły Głównej. W swej długoletniej działalności społecznej był w 1833-1836 sekretarzem, w 1849-1854 wiceprezesem, a w 1854-1856 i w 1866 prezesem Warsz. Tow. Lekarskiego. W 1861-1862 był też członkiem Tymczasowej Rady Wychowania. Czynny w życiu organizacyjno-naukowym, zdobył sobie opinię reformatora szpitalnictwa polskiego. Autor około 300 artykułów z dziedziny chirurgii, sprawozdań z działalności szpitala i oddziału chirurgii, którym kierował, i z działalności Kliniki Chirurgicznej Akademii Medyko-Chirurgicznej, a potem Szkoły Głównej w 1860-1866 oraz Tow. Lekarskiego Warsz. za lata 1836-1860. Ponadto ogłosił w 1843 Wspomnienie le- karskie z podróży odbytej w r. 1842 do Niemiec i Francji. Wydrukował też kilka artykułów, a w 1858 Wspomnienia lekarskie z podróży odbytej za granicę w 1857 r. w „Pamiętniku Tow. Lekarskiego Warsz.”, poświęcone chorobom zakaźnym grasującym w Warszawie. Znakomity lekarz, nowoczesny chirurg, operator.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: LEBRUN Aleksander - Ukończył warsz. konwikt pijarów, od 2.10.22 student Wydziału Lekarskiego UW, 18.10.24 otrzymał dyplom mgra med. i chirurgii. 1825-26 odbył podróż naukową zagranicę, 1827 uzyskał doktorat med. w paryskiej Akademii Medycznej za pracę „Essai medical sur la plique polonaise”. Po powrocie do kraju 18.11.28 lekarz Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności, 29.8.29 lekarz Szpitala Dzieciątka Jezus. W powstaniu 23.1.31 lekarz pułkowy gw. nar. warsz., potem lekarz ordynujący koszar sapieżyńskich, 18.4.31 członek Komitetu Centralnego Zdrowia. Po upadku powstania kontynuował pracę zawodową na dotychczasowych stanowiskach. 16.11.36 lekarz naczelny Domu Zdrowia na Ordynackiem. 1837 współzałożyciel „Pamiętnika Towarzystwa Lekarskiego”, 1847 „Tygodnika Lekarskiego”, potem „Gazety Lekarskiej”. 1860-66 prof. i kierownik kliniki chirurgii operacyjnej w Warszawskiej Akademii Medyko-Chirurgicznej i Szkole Głównej, dziekan Wydziału Lekarskiego Szkoły Głównej. 1854-56 i 1866 prezes Warszawskiego Towarzystwa Lekarskiego. Autor licznych prac naukowych. Ożeniony z Pauliną Celińską liczne potomstwo. Zm. 3.6.68 w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim. Jeden z najwybitniejszych polskich chirurgów.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1841–1848:
  1841–1848: Członek honorowy Rady Lekarskiej
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 8053.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1850–1866:
  1850–1866: Członek honorowy Rady Lekarskiej
  1853: Radca dworu
  1859: Radca kolegialny Ordery: SA 3 (1850), za 20 lat nieskazitelnej służby (1855), SA 2 (1857), SW 4 (1858), za 25 lat nieskazitelnej służby (1861).
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 8054.
  n.14852 Nekrologia Minakowskiego (14852)
  n.8555a Nekrologia Minakowskiego (8555)
  n.97103a Nekrologia Minakowskiego (97103)
  sw.103464 Stanisław Łoza, Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach, t. 1-3, Warszawa 1932-1935

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim