Antoni Korwin-Piotrowski (ID: psb.22932.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. PIOTROWSKI Antoni Rudolf (1814-1883) oficer powstania listopadowego 1°
2. CICHORSKI Władysław (1822-1876) powstaniec 2°
3. ŚWIDZIŃSKI Karol Rudolf Ignacy (1841-1877), powstaniec styczniowy, uczestnik Komuny Paryskiej, poeta 2°
4. ŚWIDZIŃSKA Halina (1910-1986), powieściopisarka, publicystka, krytyk literacki, wykładowca uniwersytecki 4°
5. ROZWADOWSKI Adolf Jordan (1813-1871) spiskowiec 5°
6. ŚWIRSKI Józef (1794-1854) minister spraw wewnetrznych Rządu Narodowego w r. 1831 5°
7. ROZWADOWSKI Kazimierz (1757-1836) pułkownik WP, ziemianin 6°
8. BODURKIEWICZ Maurycy (1824-1865) aktor 7°
9. KUKIEL Adolf Józef (1840-1888) powstaniec 1863, działacz społeczny 7°
10. DĄBROWSKI Kazimierz (1869-1931) przemysłowiec 8°
11. HAUMAN Filip Wacław (zm. 1829) generał 8°
12. CIESZKOWSKI Kajetan (1826-1877) dowódca powstańczy 8°
13. ROZWADOWSKI Jan Emanuel (1872-1935) ziemianin, ekonomista, polityk endecki 9°
14. REMISZEWSKI Antoni (1883-1948) nauczyciel, działacz samorządowy, wojewoda lubelski 9°
15. PAYGERT Jan Szczęsny (1863-1917) prawnik, redaktor, profesor 9°
16. PAYGERT Kornel (1868-1936) ekonomista, bankowiec, poseł 9°
17. PAJGERT Adam (1829-1872) poeta, tłumacz 9°
18. KOZERSKI Tadeusz (1863-1938) działacz polityczno społeczny 9°
19. MALCZEWSKI Antoni (1793-1826) poeta, autor Marii 9°
20. ROZWADOWSKI Tadeusz (1866-1928) generał broni, szef Sztabu Generalnego, Inspektor Armii 9°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 26 str. 460: psb.22932.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 26 str. 501: psb.22934.2
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: PIOTROWSKI Antoni - Od 1797 służył w armii ros., odbył kampanie 1799, 1805-07, 1809. W Wojsku Polskim Księstwa Warszawskiego 6.09 wszedł do służby, 28.6.09 kpt. 11 puł., 15.8.09 szef szwadronu, 1811 wziął dymisję. W powstaniu 30.12.30 mjr, 1.4.31 ppłk, 27.8.31 płk krakusów podlaskich, 7.9.31 otrzymał krzyż zloty nadany przez Różyckiego, przeszedł 26.9.31 z Różyckim do Galicji, internowany przez Austriaków w Igła-wie. Przybył 13.6.32 do Francji, należał początkowo do zakładu w Bourges, 11.33 wysłany do Bourbon-FArchambault, 1834 wystąpił tu w obronie Czartoryskiego. Mieszkał następnie w Marcigny w dep. Saône-et-Loire. 10.42 przybył do Paryża na leczenie. Opiekowali się nim syn Ireneusz oraz dwaj wnukowie. Uczestnik wypadków Wiosny Ludów, dotarł do Krakowa i Galicji, próbował organizować powstanie w Nowym Targu, wyjechał po broń do Wiednia. W Peszcie rozmawiał z Kossuthem na temat utworzenia 800-osobowe-go oddziału poi. dla obsadzenia przejść przez Karpaty. Wiosną 1849 organizował swój Legion w Kolosvar i Nagyvarad. Wrócił do Galicji, został aresztowany i wydany Rosjanom. Uwięziony w Kielcach, skazany na karę śmierci, zm. 1850. Ożeniony z Józefą Olędzką, miał synów Antoniego Rudolfa i Mikołaja oraz córki Józefę Pelagię i Stefanię.
  sw.562003 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim