Uwagi
Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
Zawód: profesor; architekt; urbanista Edukacja: studia: Politechnika Warszawska 1946 Tytuły i stopnie: prof. nadzw. 1980. Biografia Proj. Biura Odbudowy Stolicy, Warszawa 1945-46; kier. Biura Planowania M. w Zarządzie M. Szczecina 1947-48; kier. Działu Urbanistyki Zakładu Osiedli Robotniczych, Warszawa 1949-53; Główny Urbanista Kom. ds. Urbanistyki i Arch., Warszawa 1954-56; Nacz. Arch. Warszawy 1956-64; dyr. Programu ONZ – Proj. Odbudowy Skopje 1964-67; dyr. Programu ONZ – Proj. Zagospodarowania Przestrzennego Wybrzeża Adriatyku w Jugosławii 1967-69; wicedyr. Centrum Mieszkalnictwa, Bud. i Planowania ONZ, Nowy Jork 1969-73; dyr. Inst. Kształtowania Środowiska, Warszawa 1974-77; prof. Polit. Warszawskiej 1975- , dyr. Inst. Urbanistyki i Planowania Przestrzennego 1978- ; gen. sprawozdawca konferencji ONZ „Habitat 1976” Członkostwo: czł.: SARP 1945- , TUP 1950- , PTE 1974- , Prezydium Polskiego Kom. Obrońców Pokoju 1978- ; czł. Earthscan, Londyn 1975- ; stały konsultant ONZ i jego agencji w sprawach urbanizacji, planowania i rozbudowy m. oraz w zagadnieniach bud. na terenach narażonych na klęski żywiołowe; czł. Tymczasowej Rady Krajowej 1981-83, czł. Kom. Wykonawczego Rady Krajowej PRON 1983- Odznaczenia: Nagroda Uniw. w Hannowerze 1965, Nagroda Przew. Kom. ds. RiTV 1977; Krzyż Oficerski OOP, Złoty Medal Marszałka Tito, Jugosławia, Krzyż Oficerski Korony Belgijskiej, Order Jugosłowiańskiego Czerwonego Sztandaru ze Złotym Wieńcem. Dorobek: Projekty (m. in.): plany zagospodarowania przestrzennego (kier, zespołów proj.): Łomży 1946, Szczecina 1947-48; osiedla mieszkaniowe na Dolnym Śląsku 1949-51, plan generalny i plany szczegółowe Warszawy 1956-64, plan odbudowy Skopje 1964-67, plan gen. i miejscowy dla wybrzeża Adriatyku w Jugosławii 1967-69; konsultacje planów urbanistycznych dla m.: Hannower, Bagdad, Lagos, Kara-czi, Singapur, Chimbote, Managua; plan krajowy Libii, plan stolicy Tanzanii Dodoma; około 300 publikacji naukowych i popularnonaukowych z dziedziny planowania przestrzennego i odbudowy m.; cykle audycji tv. i radiowych o światowej problematyce urbanistycznej. Prywatnie: Hobby: fotografia, turystyka. Adres: ul. Haukego 8, 01-540 Warszawa, tel. 39-21-41.
sejmprl.3988 http://bs.sejm.gov.pl/ Ciborowski Adolf (1919-1987); architekt; Naczelny architekt Warszawy (1956–1964).; urbanista; Dyrektor Instytutu Urbanistyki i Planowania Przestrzennego Politechniki Warszawskiej. W l. 1945–1946 pracował w Biurze Odbudowy Stolicy jako projektant w Wydziale Architektury Zabytkowej.Był członkiem pierwszej "Grupy Terenowej Stare Miasto", której zadaniem było zabezpieczenie ruin Starego Miasta i wstępne przygotowanie do odbudowy. W l. 1947–1948 kierownik Biura Planowania Miasta w Szczecinie, w l. 1949–1953 kierownik Działu Urbanistyki Zakładu Osiedli Robotniczych w Warszawie, w l. 1954–1956 główny urbanista w Komitecie ds. Urbanistyki i Architektury. W l. 1956–1964 naczelny architekt Warszawy; w l. 1964–1967 naczelny dyrektor programu ONZ odbudowy Skopje (Macedonia); w l. 1967–1973 doradca ds. planowania przestrzennego Sekretariatu ONZ; w l. 1974–1977 dyrektor Instytutu Kształtowania Środowiska w Warszawie; od 1975 prof. Politechniki Warszawskiej; od 1978 dyrektor Instytutu Urbanistyki i Planowania Przestrzennego Politechniki Warszawskiej. Członek Rady Państwa, członek prezydium Światowej Rady Pokoju; przewodniczący Rady Warszawskiej PRON i wiceprzewodniczący Stołecznej Rady Narodowej. -- Honorowy członek Amerykańskiego Instytutu Architektury i Stowarzyszenia Inżynierów Republiki Macedonii. Członek Komitetu zagospodarowania Przestrzennego PAN, Państwowej Rady Gospodarki Przestrzennej, Rady do Spraw Mieszkaniowych, Komitetu do Spraw Nauki i Postępu Technicznego, Rad naukowych Ministra Budownictwa i Ministra Administracji. Członek ZNP, Stowarzyszenia Architektów Polskich, Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego. Laureat Nagrody Miasta Stołecznego Warszawy, Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego i Nagrody Komitetu Polskiego Radia i TV i nagrody Fundacji F.V.S. z Hamburga za działalność urbanistyczną przy odbudowie Warszawy (1964). Doradca UNESCO, UNDRO i UNCHS do spraw odbudowy miast zniszczonych przez trzęsienia ziemi. Autor licznych publikacji naukowych.
źródła:
- pogrzeb: http://www.cmentarzekomunalne.com.pl/mapa/
|
|