Kazimierz Romuald Mijal (ID: sejmprl.5166)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. MAKUCH Karol (1885-1944) pedagog, działacz społeczny, piłsudczyk 6°
2. REK Tadeusz (1906-1968) adwokat, działacz ruchu ludowego, dziennikarz, poseł, wiceminister 10°
3. REDO Józef Stanisław (1872-1941) śpiewak, aktor, reżyser 10°
4. SŁODKOWSKI Władysław Piotr (1919-1990) historyk literatury, dydaktyk języka polskiego 12°
5. ŚLIWIŃSKI Ludwik (1857-1923), aktor, reżyser, dyrektor teatru 12°
6. LONDYŃSKI Bolesław (1855-1928) humorysta, tłumacz, wydawca 13°
7. KRATZER Kazimierz Augustyn (ok. 1778-1860) Śpiewak, aktor, dyrygent 13°
8. NOWAKIEWICZ Kazimierz (1780-1830) kompozytor, skrzypek, dyrygent 14°
9. NASSALSKI Marian (1860-1942) ksiądz, redaktor, pamiętnikarz 14°
10. KRATZER Franciszek Ksawery (1731/40-1818) muzyk, dyrygent 14°
11. KOWALSKI Tadeusz Wierusz- (1841-1904) profesor rolnictwa 14°
12. GADOMSKI Jan (1859-1906) publicysta, literat 14°
13. STRZEMBOSZ Teresa (1930-1970), katolicka działaczka społeczna 15°
14. KOWALSKI Józef Wierusz- (1866-1927) profesor fizyki, dyplomata 15°
15. KOŹMIŃSKI Franciszek (ur. ok. 1730) konfederat barski 15°
16. KUCZ Karol (1815-1892) dziennikarz, literat 15°
17. MICHLEWSKI Stefan Czesław (1892-1931) ekonomista, redaktor 15°
18. KRATZER Walenty Karol (ok. 1780-1855) aktor, śpiewak 15°
19. MIKLASZEWSKI Jan (1874-1944) leśnik, działacz socjalistyczny, rektor SGGW 16°
20. KRATZER Kazimierz Julian (1844-1890) muzyk, kompozytor, dyrygent 16°

Uwagi

• Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL art. 52a pkt. 8 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz.U.2023.102 t.j.):
  

  Wedle materiału aktowego: pseudonimy: „Adam”, „Artur”, „Filip”, „Kamiński”, „Karol”, „Wrzos” od 1941 należał do grupy „Proletariusz” od 01.1942 w PPR, od 15.12.1948 w PZPR; w 1943 sekretarz obwodu PPR w Krakowie; 12.1943 - 11.1956 poseł do KRN, na Sejm Ustawodawczy i Sejm PRL I kadencji; 01.1944 - 05.1945 sekretarz Prezydium KRN; 02 - 03.1945 pełnomocnik Rządu Tymczasowego w Łodzi; 07.03.1945 - 02.1947 prezydent m. Łodzi; 02.1947 - 01.1948 dyr. Biura Rad Narodowych Rady Państwa; 02.1947 - 04.1950 szef Kancelarii Cywilnej Prezydenta RP; 01.1948 - 04.1950 szef Kancelarii Rady Państwa; w 1966 wykluczony z partii, nielegalnie opuścił Polskę; Źródła: AAN CK/8009; AAN 3985 Akta osobowe; Ludzie władzy 1944-1991, T. Mołdawa.
  
  ipn.25710 http://katalog.bip.ipn.gov.pl/showDetails.do?idx=A&katalogId=1&subpageKatalogId=1&pageNo=1&nameId=14550&osobaId=25710& Mijal Kazimierz ur. 15.09.1910, Wilków
  sejmprl.5166 http://bs.sejm.gov.pl/ Mijal Kazimierz (1910-2010); pracownik finansowy
  Także poseł do KRN (1944-1947) i na Sejm Ustawodawczy (1947-1952). Działalność polityczną rozpoczął w czasie wojny, w 1941, w tajnej organizacji "Proletariusz", potem od 1942 był członkiem Polskiej Partii Robotniczej. Był sekretarzem Krajowej Rady Narodowej. W okresie od 21 stycznia do 6 marca 1945 pełnomocnik Rządu Tymczasowego na Łódź i okręg łódzki. Od 7 marca 1945 do 17 lutego 1947 prezydent Łodzi. W latach 1948–1950 szef kancelarii prezydenta RP Bolesława Bieruta. Od grudnia 1948 do marca 1959 był członkiem Komitetu Centralnego PZPR (członek-założyciel). Następnie od 27 kwietnia 1950 do 20 listopada 1952 minister gospodarki komunalnej w rządzie Józefa Cyrankiewicza, po czym 21 listopada 1952 do 1 lutego 1956 minister-szef Urzędu Rady Ministrów, a następnie – do 20 lutego 1957 – ponownie minister gospodarki komunalnej w rządzie Bolesława Bieruta i Józefa Cyrankiewicza. Po dojściu do władzy Władysława Gomułki, odsunięty od istotnych funkcji, został szefem Banku Inwestycyjnego (do 1964). Uznawany za zwolennika frakcji natolińczyków. W 1966 wykluczony z partii. W 1965 założył nielegalną Komunistyczną Partię Polski, w której pełnił funkcję przewodniczącego Tymczasowego Komitetu Centralnego. Skłaniał się ku poglądom Mao Zedonga. 14 lutego 1966 wyjechał nielegalnie z Polski (posługując się paszportem wydanym przez Ambasadę Albanii na nazwisko Servet Mehmetka) najpierw do Albanii, potem w 1978 do ChRL; za pośrednictwem Radia Tirana nadawał audycje w języku polskim, przeznaczone dla słuchaczy w kraju, w których propagował koncepcje socjalizmu maoistycznego.W 1983 powrócił potajemnie do kraju.

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim