Uwagi
Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
Zawód: profesor (biocybernetyk) Edukacja: studia: Politechnika Warszawska 1949 Tytuły i stopnie: dr 1959, prof. nadzw. 1962, prof. z w. 1972, czł. koresp. 1967, czł. rzecz. 1974 PAN. Biografia Pracownik naukowo-dydaktyczny Polit. Warszawskiej 1949-61; stypendysta w Case Institute of Technology Cleveland, Ohio, USA 1961; pracownik naukowy PAN 1952-62; sekr. Kom. Elektrotech. 1952-54, zastępca prof. 1954-58, kier. Zakładu Elektrotech. 1958-62; organizator i dyr. Inst. Automatyki PAN 1962-72; prof. wizytujący Polytechnic Institute of Brooklyn, Nowy Jork, USA 1967-68; zainicjował w Polsce badania z dziedziny biocybernetyki i inż. biomed.; organizator i dyr. Inst. Biocybernetyki i Inż. Biomed. PAN 1975- ; sekr. Wydz. Nauk Tech. PAN 1972- Członkostwo: czł. zagr. Akad. Nauk ZSRR 1976- ; przew. Polskiego Kom. Pugwash 1972- , Międzynar. Rady Pugwash 1974- Odznaczenia: Nagroda Państwowa II st. zespołowa 1972; Krzyż Oficerski i Kawalerski OOP, Order Sztandaru Pracy I i II kl., pięć odznaczeń wojskowych i inne. Dorobek: Publikacje: ponad 100 publikacji, m.in.:Mzer-nictwo magnetyczne 1968, Kierunki rozwojowe w dziedzinie elementów au u ma ty ki 1969, Trends in Control Components (współautor) North-Holland 1974, A Hall-Effect Seismo-graph, „Buli, of Seismogical Soc. of America” t. 52 1962, O niekatorych robotach poswieszczonnych primienieniu effekt Hol la wypełnionych w Polsze, „Priborostrojenie” nr 1 1965, Bioengineering Aspects of the Arti-ficial Pancreas, „Artificial Organs” t. 2 1978; autor kilkunastu patentów, min. współtwórca szeregu oryginalnych urządzeń, np. sztucznej trzustki, halotronowej apekskardio-grafii, magnetokardiografii. Prywatnie: Hobby: turystyka wodna, wędkarstwo. Adres: ul. Hoża 5/7 m. 70, 00-528 Warszawa, tel. służbowy 20-33-03.
Epitafium na cm. Powązkowskim: Ś. P. PROF. DR MACIEJ NAŁĘCZ CZŁONEK RZECZYWISTY POLSKIEJ AKADEMII NAUK TWÓRCA INŻYNIERII BIOMEDYCZNEJ W POLSCE UR. 27. IV. 1922 ZM. 6. II. 2009
sejmprl.5278 http://bs.sejm.gov.pl/ Nałęcz Maciej (1922-2009); biocybernetyk; inżynier elektryk W 1949 ukończył Politechnikę Warszawską, Wydział Elektryczny. Członek rzeczywisty PAN, specjalizujący się w biocybernetyce, inżynierii biomedycznej i elektrotechnice. Jego badania przyczyniły się do powstania polskiej sztucznej nerki, sztucznej trzustki, prowadził badania nad magnetokardiografem, a także nad mechanokardiografem halotronowym i nad biochemicznymi metodami oznaczania poziomu cukru we krwi. Członek polskiego Komitetu Narodowego do Spraw Współpracy ze Stałym Komitetem Konferencji Pugwash ds. Nauki i Spraw Międzynarodowych, a od 1974 był kilkakrotnie wybieranym przewodniczącym Rady Międzynarodowej Był organizatorem i w l. 1962-1972 dyrektorem Instytutu Biocybernetyki I Inżynierii Biomedycznej PAN. W 1967 został członkiem korespondentem PAN, a w 1974 roku – członkiem rzeczywistym. W 1981 został zastępcą Sekretarza Naukowego PAN, a w 1976 członkiem zagranicznym Akademii Nauk ZSRR. W 1979 r. otrzymał nominację na Honorary Fellow World w Organization of General Systems and Cybernetics. W l. 1966-86 był we władzach Międzynarodowej Organizacji Organizacji Automatyki (IFAC). Został członkiem Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej (1984) i członkiem Komitetu Nauki i Postępu Technicznego (1985). Był przewodniczącym Zespołu Koordynacyjnego II stopnia w problemie węzłowym kierowanym przez Instytut Kardiologii na lata 1981-1985. -- W 1957 otrzymał Odznaczenie Królewskiej Akademii Nauk Technicznych (IVA) w Sztokholmie "Med Tack for Vardefull Insate". W 1972 otrzymał Złotą Odznakę Honorową "Za zasługi dla Warmii i Mazur" w związku z utworzeniem w Lubawie Oddziału Doświadczalnego ASPAN. W 1984 otrzymał Odznakę "Zasłużony dla Zdrowia Narodu", a w 1988 godność członka honorowego Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej.
sw.306284 Who is who w Polsce, Zug 2008
źródła:
- pogrzeb: Urz. M. st.W-wy http://cmentarze.um.warszawa.pl/pomnik.aspx?pom_id=45801
|
|