Dobiesław Damięcki (ID: sw.283120)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. NIZIŃSKI Piotr (1858-1919) malarz 8°
2. DEMBOWSKI Jan Sebastian (1762-1835) powstaniec, pisarz polityczny miłośnik nauk przyrodniczych 9°
3. KARSKI Kazimierz (ok. 1743-1800) podczaszy sandomierski, poseł 10°
4. KARSKA Józefa Maria (1824-1860) założycielka zgromadzenia niepokalanek 10°
5. DEMBOWSKI Stefan Florian (1728-1802) kasztelan czechowski 10°
6. KARWICKI Józef Kajetan (zm. 1784) kasztelan zawichojski, poseł 10°
7. SOKOŁOWSKI Stanisław Antoni (1912-1945) oficer WP 10°
8. SZUŁDRZYŃSKI Zygmunt (1830-1918), działacz gospodarczy i polityczny 10°
9. KARWICKI Jan Nepomucen (przed 1756-1807) generał-major, poseł 11°
10. KARWICKI Krzysztof Dunin (1757- ok. 1820) generał lejtnant, poseł 11°
11. SZUŁDRZYŃSKI Józef (1801-1859), ziemianin, poseł do pruskiej Izby Panów 11°
12. SOKOŁOWSKI Konstanty Maciej Artur (1834-1893) powstaniec 1863 r., emigrant 11°
13. SZUŁDRZYŃSKI Tadeusz (1864-1943), senator Rzeczypospolitej Polskiej 11°
14. SKORUPKA Kazimierz (1901-1943) tramwajarz warszawski, działacz społeczny, harcmistrz 11°
15. SKORUPKA Ignacy Jan (1893-1920) ksiądz, kapelan WP, prefekt szkolny 11°
16. BADENI Ignacy (1786-1859) urzędnik 11°
17. SOŁTYK Tomasz h. Sołtyk (1732-1808) kasztelan zawichojski, potem wiślicki 11°
18. LELEWEL Prot Adam (1790-1884) oficer napoleoński, poseł 11°
19. CZACHOWSKI Dionizy (1810-1863) pułkownik 11°
20. SZEMBEK Antoni (1671-1738) podkomorzy krakowski, działacz sejmikowy 11°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  DAMIĘCKI Dobiesław (2 IV 1899 Karniewek, pow. Pułtusk -10 IV 1951 Warszawa), aktor, reżyser
  Był synem Stefana D. i Karoliny z Pomaskich, mężem tancerki Jadwigi Hryniewieckiej, potem aktorki Ireny Górskiej, ojcem aktorów Damiana D. i Macieja D. W 1917 ukończył gimn. w Warszawie i rozpoczął studia na Uniw. Warszawskim. W 1918-20 był na froncie, następnie podjął przerwane studia. W 1921 brał udział w III Powstaniu Śląskim. W 1924 wstąpił do Instytutu Reduty i po roku nauki został w sez. 1925/26 przyjęty do zespołu Reduty. W 1926 występował także w T. im. Bogusławskiego. Równocześnie był wykładowcą w Towarzystwie Uniwersytetów Robotniczych. W 1925-27 jako aktor Reduty występował w Wilnie, Grodnie i wielu innych miastach Polski. Wysoki blondyn o wyrazistych, niebieskich oczach i regularnych rysach twarzy, odznaczał się dużym temperamentem i wdziękiem osobistym. Do wybitniejszych jego ról z tego okresu zalicza się Konrad („Wyzwolenie") i Rodrygo („Cyd"). W sez. 1927/28, 1928/29 i 1929/30 należał do zespołu T. Miejskiego w Łodzi. Na sez. 1930/31 przeniósł się do Lwowa i występował tam w T. Wielkim i Rozmaitości grając m.in. rolę Palacza („Krzyczcie Chiny"); rolę tę powtarzał potem w T. Ateneum. W ostatnim kwartale 1931 występował w T. Melodram w Warszawie. W styczniu 1932 wrócił do Lwowa i do końca sez. występował w T. Miejskich, w lecie z zespołem lwow. w Krynicy. 16 IV 1932 został wraz z L. Schillerem zatrzymany przez policję we Lwowie za podpisanie odezwy wyrażającej solidarność z ukr. ruchem rewolucyjnym (nazajutrz zwolniony). W sez. 1932/33 i 1933/ /34 występował w T. Ateneum kierowanym przez S. Jaracza i L. Schillera i należał do czołowych aktorów tego teatru. Ważniejsze role z tego okresu: Shorti („Czarne getto"), Kapitan von Schletow („Kapitan z Koepenick"), Stefan („Major Barbara"), Mario Maloneck („Dorota Angermann"), Borys Sawinkow („Borys Sawinkow"). W sez. 1933/34 rozpoczął występy w T. Polskim. Od sez. 1934/35 wszedł w skład zespołu t. warsz. objętych dyr. TKKT. Grał na scenach T. Polskiego, Narodowego, Nowego, Letniego, Małego. Wystąpił m.in. w nast. rolach: Raskolnikow („Zbrodnia i kara"), Holofernes („Judyta” J. Giraudoux), Edmund („Król Lear"). Od sez. 1937/38 do wybuchu II wojny świat. należał do zespołu T. Narodowego. W 1936 został członkiem Naczelnej Rady Artystycznej ZASP, a w 1937 członkiem Zarządu Głównego. W warunkach konspiracji (1939-1945) był przedstawicielem ZASP w tajnej Radzie Teatralnej. W 1945 został wybrany prezesem ZASP i pełnił tę funkcję do rozwiązania organizacji w 1950. Podczas okupacji w czasie II wojny świat. brał udział w ruchu oporu; od 1941 podejrzewany o wykonanie wyroku Podziemia na aktorze kolaborancie Igo Symie (14 III rozesłano za D. i jego żoną listy gończe) musiał ukrywać się przed gestapo. Mieszkał wraz z rodziną pod Ostrowcem Świętokrzyskim pod przybranym nazwiskiem Józefa Bojanowskiego, uczestnicząc w dalszym ciągu w pracy konspiracyjnej (ogłaszał artykuły w prasie podziemnej, organizował tajne nauczanie). Po zakończeniu wojny w 1945 założył w Ostrowcu Świętokrzyskim liceum ogólnokształcące. Działalność artyst. podjął w 1945 w T. Wojska Polskiego w Łodzi, grając rolę tyt. w „Weselu Figara”. W sez. 1946/47 nie był stale związany z żadnym teatrem. Występował i reżyserował gościnnie w Bydgoszczy, Białymstoku, Wrocławiu, Świdnicy, Jeleniej Górze, Katowicach, Krakowie, Lublinie, Toruniu, Olsztynie, Łodzi, Poznaniu, Gdańsku i Gdyni. Ważniejsze jego role z tego okresu: Władysław („Lekkomyślna siostra"), Ryszard Dudgeon („Uczeń diabła"), Major („Fantazy"). W sez. 1947/ 48 występował w T. Nowym w Warszawie, w nast. sez. objął kier. artyst. T. Rozmaitości (pełnił tę funkcję do 15 II 1950). W tym okresie grał m.in. Harrego Smitha („Harry Smith odkrywa Amerykę") i Jowisza („Amfitrion 38"); reżyserował „Żabusię”, „Lekkomyślną siostrę” i „Mazepę”. Od stycznia 1951 do końca życia należał do zespołu T. Współczesnego w Warszawie. W dziejach t. pol. zapisał się jako ofiarny rzecznik interesów aktorstwa i organizator życia związkowego.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.14521.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  DOBIESŁAW
  DAMIĘCKI
  * 2.IV.1899 R + 10.IV.1951 R
  AKTOR
  
  S. Łoza, Czy wiesz kto to jest, Warszawa 1938 - loza.765
  sw.283120 Informacja p. Tadeusza Czerniawskiego (z 2.4.2013)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim