|
W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- TOROSIEWICZ Mikołaj (18441911) powstaniec styczniowy 4°
- GNIEWOSZ Władysław (1847-1924) agronom, polityk 6°
- TOROSIEWICZ Franciszek (18121873) poseł na Sejm Krajowy we Lwowie 7°
- TOROSIEWICZ Michał (18091869) powstaniec listopadowy, publicysta 7°
- JAWORSKI Apolinary Jakub (1825-1904) polityk konserwatywny, minister dla Galicji 7°
- BIESIADECKI Alfred (1839-1889) lekarz 7°
- HUBICKI Karol (1814- po 1880) polityk ziemiański, powstaniec 8°
- KRZECZUNOWICZ Walerian (1790- ok. 1866) ziemianin, działacz galicyjski 8°
- ABGAROWICZ Kajetan (1856-1909) powieściopisarz 8°
- NIEMENTOWSKI Stefan Dominik (1866-1925) chemik, rektor Politechniki Lwowskiej 9°
- SKWARCZYŃSKI Adam (1886-1934) polityk, publicysta, ideolog obozu piłsudczykowskiego 9°
- SKWARCZYŃSKI Stanisław Eugeniusz (1888-1981) generał brygady WP, szef Obozu Zjednoczenia Narodowego 9°
- BARTMAŃSKI Oswald (ok. 1826-1887) polityk 9°
- TOROSIEWICZ Teodor (17891876) aptekarz, balneolog 9°
- ANTONIEWICZ Jan Bołoz (1858-1922) historyk sztuki 9°
- GNIEWOSZ Włodzimierz Hipolit (1838-1909) ziemianin, polityk 9°
- TOROSIEWICZ Dawid (17871849) adwokat, ziemianin 9°
- TOROSIEWICZ Emil (18281901) powstaniec styczniowy 9°
- ANTONIEWICZ Karol (1807-1852) ksiądz 9°
- ANTONIEWICZ Bołoz Mikołaj (1801/4-1885) literat 9°
Uwagi
(Hübners) Who is Who w Polsce: Szostakiewicz Adam mgr zawód: z-ca kierownika działu zagranicznego, publicysta. miejsce pracy: tygodnik „Polityka”. edukacja: 1970 matura w II LO w Zabrzu, jako finalista po raz pierwszy zorganizowanej Olimpiady Polonistycznej bez egzaminów przyjęty na Wydział Filozofii UJ, od początku studiów aktywny działacz opozycji, a należąc do grona współpracowników z J. Pyjasa, często inwigilowany i prewencyjnie aresztowany przed planowanymi akcjami protestacyjnymi, praca dyplomowa z twórczości E. Stachury u prof. J. Bocheńskiego, działalność opozycyjna uniemożliwia mu podjęcie pracy w Krakowie, dlatego wyjeżdża do Przemyśla, gdzie uczy j. polskiego i angielskiego w LO, z chwilą powstania ruchu Solidarność włącza się w organizację jej struktur w Regionie Południowo-Wschodnim, uczestnik I Zjazdu w Gdańsku, od początku stanu wojennego poszukiwany przez SB, przez kilka miesięcy pozostaje w ukryciu, ale po aresztowaniu, zostaje internowany na 6 miesięcy; utrzymuje się z korepetycji, nie zaprzestając działalności jako autor materiałów publikowanych w prasie podziemnej, pod nazwiskiem Adam Waksman (przyjmując pseudonim od nazwy rodzinnego herbu), 1988 otrzymuje propozycję pracy w „Tygodniku Powszechnym”, gdzie przez 11 lat zajmował się publicystyką społeczno-polityczną, a także poezją i religioznawstwem, 1999 zastępca kierownika działu zagranicznego tygodnika „Polityka”, w tym okresie angażuje się również w Komitecie Wyborczym T. Mazowieckiego, wyjeżdża na roczny staż jako korespondent BBC w Londynie, o popularności jego stałych felietonów społeczno-politycznych i zagranicznych najlepiej świadczy fakt, że z okazji jubileuszu „Polityki” zostaje wybrany przez jej czytelników drugim pod względem popularności felietonistą tego tygodnika. publikacje: wielokrotne publikacje jako tłumacz, współautor książek, a także autor książki „Przebudzony. Opowieść o Buddzie i o tym, czego w buddyzmie szukają ludzie Zachodu” (2004). odznaczenia: Medal Krakowskiej Fundacji Kultury.
sw.1426631 Who is who w Polsce, Zug 2008
sw.614148 Informacja p. Sebastiana Tuszyńskiego (z 24.1.2016)
|
|