Uwagi
Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
Zawód: admirał; inżynier nawigacji; działacz polityczny; działacz państwowy Edukacja: studia: Oficerska Szkoła Marynarki Wojennej 1949, Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej 1966. Biografia Żołnierz LWP 1944- ; żołnierz 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, dwukrotnie ranny 1944-45; służba w Marynarce Wojennej 1946- , szef sztabu Mapmarki Wojennej 1959-69, dowódca Marynarki Wojennej PRL oraz czł. Rady Wojskowej MON 1969- przeszkolenie w uczelniach wojskowych ZSRR 1950-52, 1955-57; kontradmirał 1960, wiceadmirał 1970, admirał 1978 Członkostwo: czł. WRON 1981-83; czł.: PPR 1946-48, PZPR 1948- , zastępca czł. KC, czł. Prezydium Komisji Ideologicznej i Komisji Morskiej KC PZPR; poseł na Sejm Odznaczenia: Krzyż Komandorski i Kawalerski OOP, Order Krzyża Grunwaldu III kl., Order Sztandaru Pracy I i II kl., Krzyż Walecznych, Srebrny Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” i inne odznaczenia krajowe i zagr. Prywatnie: Hobby: matematyka, historia; sposób spędzania wolnego czasu: myślistwo, zbieranie grzybów. Adres: Dowództwo Marynarki Wojennej, Gdynia 12.
ipn.60706 http://katalog.bip.ipn.gov.pl/showDetails.do?idx=A&katalogId=1&subpageKatalogId=1&pageNo=1&nameId=28978&osobaId=60706& Janczyszyn Ludwik ur. 11.05.1923, Krasne
sejmprl.4460 http://bs.sejm.gov.pl/ Janczyszyn Ludwik (1923-1994); oficer WP; Dowódca marynarki wojennej, admirał, ambasador w Syrii i Jordanii. Admirał, oficer piechoty i morski oficer pokładowy. W 1944 ukończył Oficerską Szkołę Piechoty przy 1 Armii WP, a od 1946 do 1949 studiował w Oficerskiej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni. W Akademii Marynarki Wojennej ZSRR w Leningradzie odbył Kurs Nawigacji i Artylerii (1952) i Wyższy Kurs Akademicki (1957). W 1966 uzyskał tytuł inżyniera nawigatora w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni. Podczas II wojny światowej został w 1943 powołany do Armii Czerwonej, a od 1944 do 1946 służył w Wojsku Polskim. Był kolejno dowódcą plutonu oraz kompanii piechoty w 1 Pułku Piechoty 1 Dywizji Piechoty. Przeszedł szlak bojowy od Warszawy do Kołobrzegu i w trakcie walk został dwukrotnie ranny. W 1949 wyznaczono go pomocnikiem szefa Wydziału Politycznego Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej. W 1950 dowodził trałowcem ORP "Orlik", następnie objął posadę zastępcy dowódcy okrętu na ORP "Błyskawica". -- Był oficerem flagowym, szefem sztabu oraz dowódcą w Bazie Głównej Marynarki Wojennej w Gdyni (1952–1956). Potem został zastępcą szefa Sztabu Marynarki Wojennej, a od 1959 zajmował stanowisko szefa Sztabu – zastępcy dowódcy Marynarki Wojennej. W l. 1969–1986 dowodził Marynarką Wojenną. Sprawował funkcję zastępcy członka Komitetu Centralnego (1971–1986) oraz członka Prezydium Komisji Ideologicznej i członka Komisji Morskiej Komitetu Centralnego w PZPR. Wchodził w skład Rady Naczelnej ZBoWiD (1974–1990). Podczas stanu wojennego wszedł w skład WRON, sprzeciwił się interwencji wojsk Układu Warszawskiego. W 1986 mianowano go ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym w Syrii i Jordanii, jednak w 1988 został odwołany.
|
|