„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
DWORNICKI Józef, także J. Danek-Dwornicki, właśc. J. Danek (4 VII 1915 Kraków - 30 XI 1968 Kraków), aktorBył synem Antoniego Danka i Józefy z Dwornickich, mężem Zofii Marii Danek-Dwornickiej z Nowaków (ślub 6 I 1942 w Krakowie). Uczył się w Krakowie: w gimn., nast. w pryw. szkole dram. B.
Dąbrowskiego, a w 1931 ukończył Miejską Szkołę Dramatyczną. W tymże roku debiutował na scenie. Występował m.in. w Krakowie w T. Domu Żołnierza Polskiego (1933-35) i w t. rewiowym Bagatela (1935-37), później do 1939 w T. Kameralnym w Katowicach i w objazdowym w T. Ziemi Krakowskiej. W czasie okupacji niem. mieszkał w Krakowie; był przez pewien czas konduktorem i motorowym kolei elektrycznej. Od lipca 1944 do stycznia 1945 grał w oficjalnym Krakowskim T. Powszechnym. Od marca do lipca 1945 występował w zespole artyst. Woj. Komendy MO w Rzeszowie. Potem znowu grał w Krakowie: w sez. 1945/46 w Starym T., 1946/47 i 1947/48 w T. Kameralnym (nast. pn. T. Powszechny TUR), a także na scenie objazdowej; od sez. 1948/49 w Miejskich T. Dramatycznych (T. im. Słowackiego i Starym T.), a od 1954/55 (po rozdzieleniu obu zespołów) stale w Starym Teatrze. Występował w nim do ostatnich chwil życia, brał udział jeszcze w próbie generalnej „Sędziów” (listopad 1968).
Całe życie związany ze scenami Krakowa, był tu aktorem cenionym i lubianym. Grał m.in. takie role, jak: Tabarin („Król włóczęgów”, 1946), Bartnicki („Żabusia”, 1948), Felek i Franek („Romans z wodewilu”, 1948 i 1960), Schultz („Niemcy”, 1949), Courcelles („Święta Joanna”, 1956), Grabarz I („Hamlet”, 1956), Komandor Southard („Huragan na „Caine”, 1958), Sklepikarz („Nosorożec”, 1961), Ojciec („Wesele”, 1963), Bradshaw („Żałosna i prawdziwa tragedia pana Ardena z Feversham”, 1965), Pan („Nie-Boska komedia”, 1965). Popularność zyskał wśród słuchaczy PR częstymi występami przed mikrofonami rozgłośni krak. (szczególnie udziałem w audycji pt. Wiedzą sąsiedzi, jak kto siedzi).