„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
EITNER Henryka Zofia (11 VIII 1916 Poznań - 11 IV 1975 Poznań), tancerkaByła córką elektromontera Władysława E. i Franciszki z Chmielów. Ukończyła siedmioklasową szkołę powszechną oraz szkołę baletową pod kier. M. Statkiewicza przy operze poznańskiej. Na scenie pozn. T. Wielkiego
zaczęła występować już jako uczennica w 1928-30. Należała do zespołu baletu opery pozn. od sez. 1930/31 do końca sez. 1936/37. W 1937-39 występowała jako tancerka w rewiach i kinoteatrach. W czasie okupacji niem. przebywała w Krakowie i Radomiu; pracowała jako kelnerka. Od 9 IV 1945 znowu była tancerką T. Wielkiego w Poznaniu; 1 VIII 1951 awansowała na stanowisko koryfejki i na scenie tej pozostała do końca życia. Tańczyła wiele tańców koryfejek w baletach klasycznych i rodzimego repertuaru, m.in. Przyjaciółkę Swanildy („Coppelia"), Przyjaciółkę („Zabawa w Lipinach"), Kumę („Pieśń o ziemi"). Była tancerką charakterystyczną o zdolnościach aktorskich; stworzyła wiele niedużych, lecz ciekawych postaci, np.: Strach („Bajka” wg S. Moniuszki, 1946), Hrabina („Cagliostro w Warszawie”, 1947), Wiedźma („Swantewit”, 1951), Kucharka („Uczeń czarnoksiężnika” P. Dukasa, 1952), Cyganka („Czarodziejska miłość”, 1958), Piastunka („Fontanna Bachczysaraju”, 1958), Pani Capuletti i Marta („Romeo i Julia”, 1963), Maman z Cafe Aquarium („Esik w Ostendzie”, 1964). Tańczyła też w operetkach i grała w nich małe, charakterystyczne role, np. Gosposię („Zemsta nietoperza").
Henryka Zofia Eitner
(ID: teatr.21225.1)
