Jadwiga Brzozowska (ID: teatr.46491.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SICHULSKI Kazimierz (1879-1942) malarz, karykaturzysta 7°
2. STARZEŃSKI Józef Nikodem h. Lis (ok. 1710-1785), kasztelan gnieźnieński 17°
3. IGNATOWSKI Roman (1805-1889) lekarz 17°
4. KIJEŃSKI Ignacy (1797-1835) topograf wojskowy, inżynier 17°
5. GOMULICKI Wiktor Teofil (1848-1919) poeta, powieściopisarz, eseista 17°
6. STARZEŃSKI Jacek (1756-1816), prowincjał dominikanów litewskich 18°
7. GAUTIER Franciszek (XVIII w.) kupiec warszawski 18°
8. SZLENKIER Karol Stanisław (1884-1944), fizyk, przemysłowiec, działacz społeczny 18°
9. SZLENKIER Karol Jan (1839-1900), przemysłowiec, filantrop 18°
10. BAUERFEIND Feliks Gabriel (1834-1914) powstaniec 1863 18°
11. ŁASZCZYŃSKI Jakub Ignacy (1791-1865) prezydent Warszawy, gubernator cywilny, członek rady Stanu 18°
12. SZLENKIER Zofia (1882-1939), pielęgniarka 18°
13. SZLENKIER Tadeusz (1917-1998), pilot, inżynier lotniczy 19°
14. DWORZACZEK Ferdynand Gotard (1804-1876) lekarz 19°
15. DWORZACZEK Józef (zm. 1868) lekarz, powstaniec 19°
16. GAY Jakub (1800-1849) architekt 19°
17. HILDT Kazimierz (ok. 1853-1879) działacz ruchu robotniczego 19°
18. ŁASZCZYŃSKI Władysław Maurycy (1840-1895) zootechnik, dyrektor szkoły 19°
19. SIENNICKA Natalia (1866-1926) aktorka, dyrektor teatru 19°
20. ŁASZCZYŃSKI Bolesław (1842-1909) malarz 19°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  BRZOZOWSKA Jadwiga, zamężna Bujańska (działała 1906-1922), śpiewaczka, aktorka
  Była żoną Eugeniusza Bujańskiego (zob. t. 1; ślub 11 XII 1920). Występy rozpoczęła w t. amat. Stow. „Gwiazda” we Lwowie. W sez. 1906/07-1908/09 i pierwszej poł. 1909/10 należała do zespołu operetki T. Miejskiego we Lwowie i w okresach letnich występowała z nim m.in. w Krakowie (1906, 1907, 1908) i Przemyślu (1908). Od 23 V do 29 VI 1909 śpiewała gościnnie na scenie T. Ludowego w Krakowie, a potem do zespołu tego teatru zaangażowała się na drugą poł. sez. 1909/10 oraz na lato 1910. Jako „wodewilistka operetki lwowskiej i krakowskiej” od jesieni 1910 została zaangażowana do T. Nowości w Warszawie. Pierwszy występ na scenie operetki warsz. 1 X 1910 w roli Alezji („Lalka” E. Audrana) był b. udany. Recenzenci chwalili jej dobre warunki zewnętrzne, temperament scen., grę, wyraźną dykcję, a przede wszystkim głos dźwięczny i czysty, który choć nieduży, był „równy, okrągły i przyjemny w brzmieniu”, a B. umiała nim poprawnie władać. Na scenie T. Nowości występowała z powodzeniem do końca sez. 1914/15, m.in. w takich rolach, jak: Jolanta („Cygańska miłość"), Maroszi („Manewry jesienne"), Orest („Piękna Helena"), Jakobina i Zuzanna („Cnotliwa Zuzanna"), Nina i Lola („Ewa"), tyt. w „Gri-Gri”. Od stycznia 1915 występowała też w warsz. t. Venus. Później wróciła do Krakowa, gdzie występowała w operetkach na scenie T. Powszechnego (1919, sez. 1919/20) oraz z jego zespołem na scenie T. im. Słowackiego (lato 1920), a w sez. 1921/22 gościnnie w zespole krak. T. Opery i Operetki. W Krakowie śpiewała m.in. Saffi („Baron cygański"), Helenę („Piękna Helena"), Ewę („Ewa"). Możliwe, że w 1920-23 występowała
  też okresowo w Warszawie, jednak dane o jej działalności w tym czasie trudno oddzielić od wiadomości o innych aktorkach o tym nazwisku, przede wszystkim o Stanisławie Brzozowskiej.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.46794.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.46491.1
  S. Łoza, Czy wiesz kto to jest, Warszawa 1938 - loza.496x

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim