Karol Różycki (ID: psb.26954.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. RÓŻYCKI Tadeusz Edmund (1827-1893) dowódca powstania 1863 na Rusi 1°
2. RÓŻYCKI Karol (1879-1938) profesor hodowli zwierząt 2°
3. CZAJKOWSKI Michał (1804-1886) powieściopisarz, działacz polityczny 3°
4. ŚNIADECKA Ludwika (1802-1866), działaczka polityczna 4°
5. SUCHODOLSKI Piotr (1828-1888), uczestnik Wiosny Ludów, oficer wojsk tureckich 5°
6. ŚNIADECKI Jędrzej (1768-1838), lekarz, chemik, profesor Uniwersytetu Wileńskiego 5°
7. LIPSKI Jacek Jan (1892-1925) bibliotekarz, historyk 5°
8. RAMLOW Saladyn Wiktor (1840-1882) powstaniec 1863, emigrant, lekarz 6°
9. ŚNIADECKI Józef (1799-1859), marszałek szlachty powiatu oszmiańskiego 6°
10. KIRN-SŁABOSZEWICZ Antoni (1873-1938) inżynier, technolog 6°
11. LIPSKI Jacek (1799-1872) konstruktor hutniczy 6°
12. BALIŃSKA Zofia (1798-1880) córka Jędrzeja Śniadeckiego 6°
13. MIĄCZYŃSKI Jan Antoni (1906-1960) historyk sztuki 6°
14. ŚNIADECKA Antonina (ok. 1805-1853), ziemianka, filantropka 7°
15. ŚNIADECKI Józef (1838-1892), dyrektor teatru 7°
16. DYAKOWSKI Bohdan (1864-1940) przyrodnik, literat 7°
17. BALIŃSKI Michał (1794-1864) historyk, publicysta 7°
18. ŁUSZCZKIEWICZ Władysław (1828-1900) historyk sztuki, malarz, profesor, dyrektor muzeum 7°
19. SANGUSZKO Hieronim Janusz (1743-1812) generał, wojewoda wołyński 7°
20. POTOCKI Włodzimierz (1789-1812) pułkownik artylerii konnej 7°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 32 str. 513: psb.26965.2
  Polski Słownik Biograficzny t. 32 str. 527: psb.26954.1
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: RÓŻYCKI Karol - W Wojsku Polskim Księstwa Warszawskiego 20.4.1809 wstąpił do 6 p. jazdy galicyjskiej jako ochotnik, potem w 15 puł., 18.1.13 ppor., odbył kampanie 1809,1812-14, Zaleszczyki, Tarnopol, Cho-rostków, Wieniawka, Mir, Borysów, ranny nad Berezyną, dostał się 28.11.12 do niewoli ros., zdołał zbiec i wrócił do pułku. W armii Królestwa Polskiego 13.2.15 ppor. 2 puł., 2.4.20 por., 1.3.28 otrzymał dymisję w stopniu kpt. z pozwoleniem noszenia munduru. Osiadł w Hucie Cudnowskiej. W powstaniu kpt., organizator powstania w pow. żytomierskim, 17.5.31 przystąpił do działań bojowych, przedarł się do Królestwa, 20.6.31 mjr za odznaczenie się w boju, 20.6.31 dow. p. jazdy woł., 12.8.31 płk, 17.6.31 otrzymał krzyż kawał, nr 1729, ranny pod Iłżąi Uchaniem, przeszedł 26.9.31 z Różyckim do Galicji, internowany przez Austriaków. 20.8.32 przybył do Francji, należał początkowo do zakładu w Bourges. Ogłosił tu „Powstanie na Wołyniu, czyli Pamiętnik pułku jazdy Wołyńskiej”. 19.3.33 założył krótkotrwałe Zjednoczenie Braci Obywateli i Żołnierzy, był członkiem Rady Polaków. 16.11.33 przybył do Paryża, 17.12.33 odesłany do Fontainebleau, gdzie osiadł na stałe. Parokrotnie wyjeżdżał do stolicy. 24.9.34 potępił Czartoryskiego. 5.37 przeniósł się do Agen, 29.11.37 przystąpił tam do Zjednoczenia, wkrótce wyjechał do Paryża. W latach czterdziestych w Paryżu należał do Stronnictwa Wojskowego. 1842 związał się z Towiań-skim i wstąpił do Koła Sprawy Bożej. Po wybuchu powstania styczniowego przebywał w Krakowie i Lwowie, ale nie wziął udziłu w walkach. Ożeniony z Marianną Czajkowską miał córki Elżbietę, Petronelę i Matyldę. Zm. 12.9.70 w Paryżu, pochowany we wspólnym grobie poi. na cmentarzu Montmartre.
  n.156828o Nekrologia Minakowskiego (156828)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim