Zdzisław Marian Karczewski z Karczewia h. Jasieńczyk (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego)

„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

KARCZEWSKI Zdzisław (23 III 1903 Warszawa - 30 IX 1970 Wrocław), aktor, reżyser, dyrektor teatru
Był synem Stefana i Heleny K., mężem najpierw Wandy K., potem aktorki Jadwigi Mayr. W 1925 ukończył Oddział Dram. przy Państw. Konserwatorium Muz. w Warszawie i pocz. występował w t. Bagatela. Na sez. 1925/26 został zaangażowany do T. im. Bogusławskiego; zagrał tu Le Beau („Jak wam się podoba"), Automedona („Achilleis"), Dzierżymordę („Rewizor"). W 1926-28 występował w T.im. Słowackiego w Krakowie, grał m.in. takie role, jak: Reżyser („To, co najważniejsze"), Drozd („Franek Rakoczy"), Parmeline („Zielony frak"), Sekretarz („Komedia miłości"), Apraksin („Kiliński"), w sez. 1928/29 w T. Miejskim w Łodzi, 1929/30 w T. Miejskich w Wilnie, m.in. jako świetny Spodek („Sen nocy letniej"), czy Truffaldino („Turandot") - „był arcydziełem prawdy,” pisał o tej roli M. Limanowski, w 1930/31 w T. Polskim i Małym w Warszawie (grał tu m.in. Dziennikarza - „Lekarz na rozdrożu"), w 1932 w T. Letnim w Warszawie i gościnnie w Łodzi, w sez. 1932/33 w T. Miejskich we Lwowie. W 1933-39 występował w teatrach TKKT (od sez. 1936/37 gł. w T. Letnim, w sez. 1938/39 także w T. Polskim). W czasie II wojny świat., w 1940-41 grał w jawnych warsz. t. Nowości i Komedia, potem pracował jako kelner, a także współpracował z konspiracyjnym T. Wyobraźni T. Byrskiego. W 1944 został wywieziony do Niemiec. Po powrocie do kraju, pracował w rozgłośni PR w Bydgoszczy; nast. był dyr. rozgłośni PR w Szczecinie. W 1946-48 był aktorem i reżyserem w T. Komedii Muzycznej w Szczecinie, 1948-51 w T. Dolnośląskich (od 1949 T. Dramatycznych) we Wrocławiu (w sez. 1950/51 był także dyr. T. Dramatycznych), w 1951 w T. Wybrzeże w Gdańsku, 1952 w T. Nowym w Poznaniu, 1953-55 znowu w T. Wybrzeże w Gdańsku; od 1 VI 1955 do 30 IX 1958 pełnił funkcję kier. artyst. sceny T. im. Żeromskiego w Radomiu; w sez. 1960/61-1963/64 występował w T. Polskim w Bydgoszczy, od sez. 1964/65 do końca życia w T. Dramatycznych we Wrocławiu. Był cenionym reżyserem i aktorem. Raczej brzydki, ale obdarzony dobrą sylwetką i wielkim urokiem osobistym, grał przede wszystkim role charakterystyczne. Był np. zdaniem recenzenta „bardzo realistyczny i trafny” (J. Piechocki) jako Geoffrey-Fisher („Billy kłamca"), a Tobiasza („Chwiejna równowaga") „kreował w sposób świadomie rodzajowy, ciepły, z umiarem i swobodą” („Gazeta Robotnicza” 1968). „Styl aktorski Z. Karczewskiego - pisała K. Skuszanka - wykształcił się, jak sądzę, na świetnej obserwacji natury ludzkiej i wysnutej z tej obserwacji spokojnej, stoickiej filozofii pogodzenia z naturą”. Grał m.in.: Moscę („Volpone"), Kaprala („Dziady"), Probierczyka („Jak wam się podoba"), Inspektora („Harry Smith odkrywa Amerykę"), Króla („Mazepa"), Helmera („Dom lalki"), Ojca („Eugenia Grandet"), tyt. rolę w „Turkarecie, czyli Finansiście”. Do najwybitniejszych ról w ostatnim okresie życia należały: Dyndalski („Zemsta"), Wójt („Kondukt"), Szambelan („Pan Jowialski"), Vadier („Sprawa Dantona"), Sorin („Czajka"). Reżyserował m.in.: „Święty płomień” (1947), „Odwety” (1949), „Obcy cień” (1950), „Cudzoziemczyznę” (1953). Występował także w filmach.

Zdzisław Marian Karczewski z Karczewia h. Jasieńczyk (ID: sw.218437)

Rodzice

śluby i dzieci, wnuki, i do prawnuków

Rodzeństwo, bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice

Stryjowie lub wujowie oraz ciotki, i kuzynki

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

Uwagi

	żona (ślub: około 1920): Jadwiga Mayr ?1910
	żona (ślub: w roku 1931, Warszawa, par. MB Loretańskiej (Praga) (obecn. m. Warszawa), ): Wanda Kawecka ?1900- , (Rodzice : Zygmunt Kawecki ?1870- & Olimpia Roland ?1880-)