Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. BEŁZA Władysław (1847-1913) poeta, literat, publicysta 1°
2. BEŁZA Stanisław (1849-1929) publicysta, podróżnik 1°
3. ŚWIĘCICKI Maciej (1913-1971) prawnik 4°
4. ANKWICZ Stanisław (1720-1784) stolnik krakowski 5°
5. HUBERT Leopold (1832-1884) archiwista, historyk 5°
6. ARMIŃSKI Franciszek (1789-1848) astronom 5°
7. GOSTKOWSKI Wincenty (1746-1818) radca Trybunału Apelacyjnego we Lwowie 6°
8. MORAWSKI Józef Nikodem (1813-1902) poseł, członek Izby Panów 6°
9. MĘCIŃSKI Michał Mikołaj (zm. po 1739) podstoli wieluński 6°
10. GRZEGORZEWSKA Sabina (1808-1872) pamiętnikarka 6°
11. PROGULSKI Stanisław Michał (1874-1941) pediatra, profesor Uniwersytetu Lwowskiego 6°
12. SABATOWSKI Antoni Jan (1880-1967) profesor balneologii 6°
13. SZWARCENBERG Czerny Franciszek (ok.1692-1764), kasztelan oświęcimski i wojnicki 6°
14. STRAUS Anna (1829-1912) tancerka 6°
15. STRUMIŁŁO Marian Zygmunt (1865-1951) adwokat, senator Rzeczypospolitej Polskiej 6°
16. HUBERT Walenty (ok. 1792-1880) archiwista 6°
17. ANKWICZ Józef (ok. 1750-1794) kasztelan sandecki 6°
18. OSTROWSKI Michał (1738-1805) dworzanin, pułkownik, poseł 6°
19. MĘCIŃSKI Jan (1693-1738) stolnik wielki koronny 7°
20. ROŚCISZEWSKI Adam (1774-1844) mecenas, bibliograf, dziennikarz, kolekcjoner, słowianofil 7°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.74533.2
  Bolesław Orłowski (red.), Polski wkład w przyrodoznawstwo i technikę. Słownik... (tom 1, str. 115): BEŁZA Józef (1805-1888), chemik technolog, pionier polskiego piśmiennictwa cukrowniczego
  Adam Boniecki, Herbarz polski - 1.616.7 - t. I s. 157 (i uzup. w t. Uzupełnień): Bełza h. Własnego
  Adam Boniecki, Herbarz polski - 1.616.9 - t. I s. 157 (i uzup. w t. Uzupełnień): Bełza h. Własnego
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.105.1.1 - Bełza
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.105.1.2 - Bełza
  Epitafium na cm. Powązkowskim:

  Ś.P.
  JÓZEF BEŁZA
  PROFESOR PISARZ UCZONY
  ZMARŁ D. 23 LIPCA 1888 R.
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 1 str. 411: psb.1030.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 1 str. 412: psb.1032.2
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 420): Bełza Józef, Wydział Filozoficzny, sekcja Filozoficzny, Prawa i Admin., wpis 2 X 1823
  Syn Tomasza. Szkołę wojew. ukończył u Pijarów. 26 IX 1827 otrzymał dyplom mgra prawa, a 15 II 1828 mgra admin. Studiując równocześnie nauki fizyczno-chemiczne, uzyskał też w 1828 stopień mgra filozofii oraz złoty medal za pracę konkursową „O wodach mineralnych”. Po studiach był korepetytorem w Szkole Przygotowawczej do Instytutu Politechnicznego, a potem preparatorem przy katedrze chemii Uniw. Warszawskiego. W 1830 mianowany nauczycielem historii naturalnej w szkole wojew. warsz. W czasie powstania listopadowego służył w artylerii Gwardii Narodowej i był zatrudniony przy wyrabianiu saletry. W czasie szturmu na Warszawę walczył na wałach. Po upadku powstania mianowany nauczycielem w szkole wydz. na Nowym Świecie, a w 1833 przeniesiony, dzięki dobrej o nim opinii Lindego wystawionej dla władz rosyjskich, do gimnazjum wojew. na nauczyciela chemii, fizyki i technologii. W 1836 również dzięki poparciu Lindego otrzymał posadę profesora chemii i technologii Instytutu Agronomicznego w War-szawie. Członek Rady Lekarskiej, był inicjatorem założenia Szkoły Farmaceutycznej, w której przez 16 lat (1840-1857) wykładał bezpłatnie. Szkoła ta dała możność kształcenia się niezamożnej młodzieży polskiej w tym tak pożytecznym krajowi zawodzie. Miał opinię świetnego pedagoga. W 1860-1863 był komisarzem fabryk w KRz. Spr. Wewn. W 1860 przeszedł na emeryturę. Współpracownik pism „Izyda”, „Piast”, Kalendarza powszechnego Niezabitowskiego, Roczników Strąbskiego, członek redakcji „Biblioteki Warszawskiej”, w której przez 19 lat dawał sprawozdania z postępów chemii, i wyd. Encyklopedia powszechna Orgelbranda. Bełza odegrał wybitną rolę jako popularyzator nauk przyrodniczych. W czasopismach zamieszczał znaczną ilość biografii wybitniejszych chemików warszawskich. Poza rozprawami ogłosił następujące prace: O wyrabianiu nawozów, ich zasiłków i bodźców, czyli podniet (podług J. C. Dumasa, Warszawa 1849), O wyrabianiu cukru z buraków (Warszawa 1837), Zasady technologii chemicznej gospodarskiej (Warszawa, wyd. I 1839/40, wyd. II 1851), Chemia policyjno--prawna (Warszawa 1844), przetłumaczony na jęz. rosyjski Krótki rys chemii z dodaniem treściwego jej zastosowania do rolnictwa (Warszawa 1852). W 1843 otrzymał szlachectwo na zasadzie posiadanego Orderu Św. Anny III kl.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1838–1848:
  1838–1848: Członek Rady Lekarskiej, mianowany na stale zasiadającego w Radzie
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 512.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1850–1866:
  1850–1861: Członek etatowy Rady Lekarskiej
  1852–1861: P. o. komisarza fabryk w Sekcji Przemysłu i Kunsztów Wydziału Przemysłu i Kunsztów Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Duchownych
  1855–1863: Członek z urzędu Rady Przemysłowej
  1862–1866: Komisarz fabryk w Sekcji Przemysłu tegoż wydziału
  1857: Radca kolegialny
  1860: Radca stanu
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 513.
  n.16453a Nekrologia Minakowskiej (16453)
  n.24942 Nekrologia Minakowskiej (24942)
  sw.190073 Informacja p. Mikołaja Nowackiego (z 8.10.2011)
  ukp.512

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim