Adam Boniecki, Herbarz polski - 2.805.195 - t. II s. 276: Bykowscy h. Gryf z Byków, pod Piotrkowem
Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.2316.1.2 - Milberg h. Lichtyan
Polski Słownik Biograficzny t. 21 str. 194: psb.18308.1
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: MILBERG Henryk Otto - Ojciec był skarbnikiem ks. Eleonory Czartoryskiej, nobilitowany w 1790, ojcem chrzestnym amb. ros. Stackelberg. Wstąpił 15.3.1800 do pp. Corbière armii prus. jako pchor., 10.5.03 chor., 14.12.06 ppor., 5.9.07 otrzymał dymisję. Wstąpił 14.9.07 do 1 p. Legii Nadwiślańskiej jako por., 1.11.07 kpt., 29.6.10 adiutant połowy gen. Chłopickiego, 13.7.12 szef bat., 4.9.13 przeniesiony do sztabu Napoleona, 13.3.14 ppłk, odbył kampanie 1806-07 przeciw Francji, 1808-12 w Hiszpanii, 1812-14, bronił Gdańska, brał udział w obu oblężeniach Saragossy, na czele 25 ludzi zdobył tam szaniec, Belchite, Maria, Tortosa, Walencja, Sagunt, Smoleńsk, Możajsk, Lipsk, Freiberg, Hanau, Montmirail, Château-Thierry, St-Dizier, Arcis-sur-Aube, otrzymał krzyż złoty, 27.12.09 LH nr 27096, dostał 31.3.12 tytuł kawalera cesarstwa. W 4.14 mianowany przez w. ks. Konstantego szefem sztabu korpusu poi. wracającego z Francji do kraju. W armii Królestwa Polskiego 3.2.15 szef sztabu dyw. gw., 18.10.20 płk, 9.11.23 szef sztabu korpusu rezerwowego, 24.5.29 gen. bryg., 24.5.30 otrzymał znak honorowy za 25 lat nieskazitelnej służby oficerskiej. W powstaniu 10.1.31 tymczasowy dow. bryg. złożonej z czterech bat. p. gren. b. gw., 17.3.31 dow. 4 dyw. piech., uczestniczył w wyprawie na gwardie i wyprawie łysobyckiej, wchodził w skład korpusu Umińskiego a potem Jankowskiego, następnie stacjonował w rejonie Modlina, w obronie Warszawy dow. odcinka między Mokotowem a rogatkami Jerozolimskimi, po oddaniu Warszawy by) zwolennikiem kapitulacji, 28.9.31 przywiózł do kwatery Rybińskiego w Szpetalu Górnym ultimatum Paskiewicza, a kiedy je odrzucono, podał się do dymisji. Po upadku powstania wrócił 9.10.31 do Warszawy, stawił się przed KRW, ponowił przysięgę wierności carowi. 21.10.31 zesłany do Wołogdy. Wrócił 1833 do kraju. 5.12.33 Komisja przeznaczenia i wsparcia przyznała mu 3-letni zasiłek. Pracował jako agent Banku Polskiego, potem utrzymywał się z dzierżawy lasów państwowych w woj. august. Ożeniony z Józefą Bykowską, miał 7 dzieci: Antoniego, Marię, Juliana, Ludwikę, Władysława, Jadwigę i Teodora. Zm. 20.4.63 w Szczepankowie w obw. łomżyńskim, został pochowany w miejscowym kościele, gdzie ma płytę nagrobną.
sw.1308952 Akt małżeństwa: Piątnica (obecn. woj. podl.), 8/1848 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/]
sw.871210 Akt małżeństwa: Szczepankowo (obecn. woj. podl.), 21/1864 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/]