W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- HORAIN Jan Nepomucen (1760-1820) działacz kościuszkowski 1°
- HORAIN Jan Antoni (1686-1777) wojewoda brzesko-litewski 2°
- HORAIN Michał (1805-1855) generał hiszpański 2°
- HORAIN Michał (ok. 1729-1769) podkomorzy wileński 3°
- JANISZEWSKI Jan Ludwik (1778-1848) sybirak 4°
- HORAIN Aleksander Kazimierz (1685-1774) biskup 4°
- SCHROETTER Jan (1646-1727) kasztelan inflancki 5°
- GEMBICKI Paweł (zm. 1687) kasztelan łęczycki 5°
- NOSARZEWSKI Maciej Adam (ok. 1742-1769) oficer wojsk kor., konfederat barski 5°
- NARZYMSKI Stanisław (1719-1779) poseł, kasztelan ciechanowski 5°
- CZARNOWSKI Ludwik (1887-1933) artysta dramatyczny 6°
- PUTTKAMER Jerzy (zm. po 1806) pułkownik wielki litewski, konfederat barski, sędzia grodzki żmudzki 6°
- PUTTKAMER Jacek Antoni (XVIII w.) sędzia ziemski rosieński, konfederat barski, targowicki, pamiętnikarz 6°
- NARZYMSKI Jakub Florian (1690-1759) poseł, wojewoda czernihowski 6°
- KARCZEWSKI Tomasz (zm. 1691) kasztelan halicki 6°
- SULISTROWSKI Krzysztof (zm. 1737), marszałek konfederacji litewskiej l. 1716-1717 6°
- KRUSZYŃSKI Konstanty Sabin (1751-1818) marszałek sejmiku toruńskiego 6°
- CZAPSKI Jan Ansgary (zm. 1742) podskarbi wielki koronny 6°
- CZAPSKI Tomasz (1711-1784) starosta knyszyński, bratjański i radzyński 6°
- CZAPSKI Franciszek Mirosław (zm. 1677/78) podkomorzy malborski 6°
Uwagi
Adam Boniecki, Herbarz polski - 7.812.179 - t. VII s. 331: Horainowie rzadko Horaimowie h. Szreniawa
Adam Boniecki, Herbarz polski - 7.812.181 - t. VII s. 331: Horainowie rzadko Horaimowie h. Szreniawa
Polski Słownik Biograficzny t. 9 str. 612: psb.8862.8
Polski Słownik Biograficzny t. 9 str. 615: psb.8866.4
Polski Słownik Biograficzny t. 9 str. 616: psb.8867.1
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: HORAIN Tadeusz Ignacy Teodor - Wychowywał się od 1820 we Francji. W powstaniu uczestnik Nocy Listopadowej, 5.12.30 uzyskał zgodę na organizację batalionu Kurpiów, 18.12.30 ppor. 17 ppl., 21.1.31'por., 19.2.31 kpt., 20.6.31 adiutant połowy gen. Szeptyckiego, 11.8.31 przeniesiony do sztabu gen. Różyckiego ze starszeństwem w 17 ppl., 25.9.31 szef bat., 20.7.31 otrzymał krzyż złoty, ranny 20.7.31 w nogę prawą pod Opatowem, przeszedł 26.9.31 z Różyckim do Galicji, internowany przez Austriaków. Przybył do Francji w początkach 1832, należał do zakładu w Awinionie, potem w Lunel, gdzie był członkiem komisji rozpoznającej stopnie. 8.7.32 zgłosił gotowość służenia w Legii Cudzoziemskiej. Wyjechał 23.8.32 z Lunel do Tulonu, przyjęty 31.8.32 do Legii jako szef bat. tymczasowy, 11.32 udał się do Algieru, 19.4.34 potwierdzony w stopniu szefa bat. przez Ludwika Filipa, 22.9.35 otrzymał Legię Honorową, odznaczył się pod Moulay Ismael i Mactą. 27.7.35 przeszedł na służbę Hiszpanii, 11.1.36 ppłk, dowodził 19.7.36 pod Ortesa brygadą Legii, został tu ranny w prawą nogę, co zmusiło go do porzucenia służby i powrotu do Francji, otrzymał 17.1.36 krzyż Ferdynanda 1 klasy. 15.8.37 wstąpił ponownie do Legii jako szef bat. w Algierze. Jako jeden z pierwszych uczestników powstania listopadowego otrzymał prawo stałego pobytu dekretem nr 11098. Cieszył się znakomitą opinią: „Bardzo dobry wojskowy, nadaje się do trudów wojennych”, Afryka 1832-35, Hiszpania 1835-36, Afryka 1837-39. Zajął na czele swego batalionu 13.5.39 miasteczko Gigely, w cztery dni później śmiertelnie ranny podczas odpierania ataku Arabów. Zm. 26.5.39 w szpitalu wojskowym w Bougie, „marząc ciągle o Polsce i Francji”, pochowany w Gigely, gdzie wystawiono mu pomnik z czarnego marmuru i nazwano jego imieniem jeden z bastionów.
sw.126576 Informacja p. Mikołaja Nowackiego (z 23.5.2010)
sw.13825 Gustaw i Jan Zielińscy, Wiadomość historyczna o rodzie Świnków oraz rodowód pochodzącej od nich Rodziny Zielińskich herbu Świnka, Toruń 1880-81
sw.564131 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
|
|