W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- RITSCH Wilhelm Teofil (1728-ok. 1776) doktor chirurgii 2°
- KACZANOWSKI Grzegorz (ok. 1760- po 1803) metrykant litewski, poseł 4°
- JANCZEWSKI Kazimierz (1794-1880) leśnik 7°
- KAPUŚCIŃSKI Bolesław (1850-1921) lekarz 7°
- ŚLASKI Jan Stanisław (1893-1984), ogrodnik 8°
- ŚWINIARSKI Szczepan (1769-1838) postaniec kościuszkowski 8°
- MALESZEWSKI Janusz Zygmunt (1879-1942) pułkownik kawalerii, komendant główny Policji Państwowej, senator 8°
- ŚLASKI Juliusz (1920-1990), korespondent Głosu Ameryki i Radia Wolna Europa 8°
- GAUTIER Jan Chrzciciel (zm. ok. 1783) kupiec warszawski 8°
- KAPUŚCIŃSKI Maciej Józef (1811-1873) lekarz 8°
- KAPUŚCIŃSKI Witold (1882-1951) profesor okulistyki 8°
- PRZYŁUSKI Bronisław Jan (1905-1980) poeta, dramaturg, publicysta 8°
- ŚWINIARSKI Michał (1740-1793) prawnik, publicysta, polityk 9°
- GAUTIER Franciszek (XVIII w.) kupiec warszawski 9°
- MINISZEWSKI Józef Aleksander (1821-1863) literat, publicysta 9°
- CHEŁMIŃSKI Jan (1851-1925) malarz 9°
- STASIŃSKI Jan (1869-1939), lekarz okulista, profesor tytularny Uniwersytetu Poznańskiego 9°
- BRONIKOWSKI Antoni (1817-1884) pedagog 9°
- MALCZ Jan Fryderyk (1795-1852) lekarz, prezes kolegium ewangelicko-augsburskiego, redaktor, pisarz 9°
- ROPELEWSKI Stanisław (1814-1865) krytyk literacki, poeta, leksykograf 10°
Uwagi
Adam Boniecki, Herbarz polski - 9.202.51 - t. IX s. 128: Kaczanowscy h. Ostoja
Polski Słownik Biograficzny - Uzupełnienia i sprostowania w t. 40 do art. Kaczanowski Karol
Polski Słownik Biograficzny t. 11 str. 366: psb.10519.1
Polski Słownik Biograficzny t. 31 str. 308: psb.26121.5
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KACZANOWSKI Karol - Ukończył szkoły w Pińsku i Warszawie. W armii Królestwa Polskiego podof. półkomp. rakietników p., 31.5.23 złożył egzamin w ZSA, ppor. 1 komp. pozyc. art. p., potem w 1 komp. lek. art. p., 30.1.30 por., uwolniony ze służby. W powstaniu 1.1.31 wrócił do służby w Dyrekcji Artylerii, 24.1.31 przeznaczony do 1 komp. lek. art. p., potem w 3 komp. pozyc. art. p., członek Towarzystwa Braci Zjednoczonych, podpisał 22.1.31 adres do Sejmu o przystąpieniu mieszkańców ziem wschodnich do powstania, 21.3.31 por. w 4 komp. pozyc. art. p., 1.7.31 kpt. mianowany przez Giełguda, wrócił z Dembińskim z Litwy do Warszawy, otrzymał dyplom „dobrze zasłużonego Ojczyźnie”, przydzielony do korpusu Różyckiego, 9.31 otrzymał krzyż złoty nr 2258, przeszedł 26.9.31 z Różyckim do Galicji, internowany przez Austriaków. Decyzją mińskiej komisji śledczej z 25.2.34 zaliczony do przestępców 2 kategorii. Po upadku powstania udał się na emigrację do Francji. Od 2.32 w Paryżu, gdzie uczył się w wytwórni broni Picheta, korzystał ze wsparcia Towarzystwa Naukowej Pomocy. 1832 przystąpił do Komitetu Narodowego Polskiego. Jeden z pierwszych członków TDP, 17.3.32 podpisał akt jego założenia (z tej racji uważany przez władze franc, za „czołowego demagoga”), 1837 zawieszony, a 9.11.45 wykluczony z tej organizacji. Pod wpływem Jańskiego zaczął 1839 studia teologiczne w Rzymie, od 1842 członek zgromadzenia zmartwychwstańców, 1843 otrzymał święcenia kapłańskie, działał wśród Polaków z parafii św. Klaudiusza. 1854 wyjechał do Bóne w Algierii, gdzie zmartwychwstańcy posiadali dom po płku Edwardzie Jełowic-kim. W czasie wojny krymskiej 26.1.56 mianowany w Paryżu przez W. Zamoyskiego kapelanem naczelnym dyw. kozaków sułtańskich. Odpłynął 7.2.56 na Wschód na statku „Sinai”. 23.7.56 dokonał poświęcenia pomnika Władysława Warneńczyka w Warnie. Od 1857 był proboszczem polskiej osady w Reszydie w Tesalii. Odwołany do Rzymu przez Kajsiewicza na stanowisko ekonoma zgromadzenia zmartwychwstańców. 1861 kierował szkołą i internatem w Adrianopolu z ramienia zmartwychwstańców, 1863-65 zorganizował tam misję zakonną dla Bułgarów. Członek Instytucji Czci i Chleba. Od 1865 w Rzymie. Zm. 14.5.73 w Rzymie, pochowany w grobowcu zgromadzenia zmartwychwstańców.
Wikidata: [label]Karol Kaczanowski
sw.562047 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
|
|