Janusz Eugeniusz Juliusz Orkisz (ID: cz.I006905)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. MYCIELSKI Franciszek (1832-1901) ziemianin, polityk 4°
2. MYCIELSKI Jerzy (1856-1928) historyk, historyk sztuki, profesor UJ 5°
3. MORSTIN Felicjan Ludwik (1782-1865) kolekcjoner, bibliofil 5°
4. ŁUBIEŃSKI Tadeusz (1872-1942) działacz katolicki, publicysta, podpułkownik WP 5°
5. MYCIELSKA Karolina (1800-1849) pisarka 5°
6. ROSTWOROWSKI Michał Jan (1864-1940) prawnik, profesor UJ, sędzia 5°
7. KOCZOROWSKI Adolf (1823-1893) działacz polityczny, redaktor, ziemianin 5°
8. TACZANOWSKI Edmund (1822-1879), generał, ziemianin 5°
9. LISICKA Anna (1829-1916) pisarka, autorka esejów z zakresu muzyki 6°
10. MAŁACHOWSKI Stanisław Aleksander (1770-1849) generał, senator kasztelan 6°
11. MIELZYŃSKI Maciej Józef (1799-1870) powstaniec 1830, polityk, prezes Koła Polskiego 6°
12. TARNOWSKI Jan (1835-1894), marszałek krajowy Galicji 6°
13. TARNOWSKA ze STROYNOWSKICH Waleria (1782-1849), miniaturzystka, pamiętnikarka 6°
14. TARNOWSKI Jan (1777 lub 1779-1842), senator-kasztelan Królestwa Polskiego 6°
15. OSTROWSKI Tomasz Adam (1735-1817) podskarbi, senator wojewoda 6°
16. CZAPSKA-HUTTEN Elżbieta (1833-1916) numizmatyczka 6°
17. CZAPSKI Emeryk Zachariasz (1828-1896) ziemianin, numizmatyk 6°
18. TARNOWSKI Stanisław (1837-1917), historyk literatury, profesor i rektor UJ 6°
19. ŁUBIEŃSKI Alfred (1902-1944) inżynier rolnik, porucznik AK 6°
20. ŁUBIEŃSKI Henryk Ignacy (1901-1960) dziennikarz, publicysta 6°

Uwagi

• (Hübners) Who is Who w Polsce: Orkisz Janusz prof. dr hab. inż.

  
  zawód: pracownik naukowo-dydaktyczny, kierownik.
  miejsce pracy: Samodzielny Zakład Metod Komputerowych w Mechanice Wydziału Inżynierii Lądowej i Wodnej Politechniki Krakowskiej.
  edukacja: 1951 matura w LO im. Jana III Sobieskiego w Krakowie, 1956 dyplom na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej PK, 1959 dyplom UJ w Krakowie (fizyka teoretyczna), 1961 doktorat, 1975 habilitacja, 1975 prof.
  kariera: od 1956 Katedra Statystyki i Wytrzymałości Materiałów (następnie Instytut Mechaniki Budowli) Wydz. Inżynierii Lądowej i Wodnej PK: asystent, od 1961 adiunkt, od 1968 docent, od 1991 kier. Samodzielnego Zakładu Metod Komputerowych w Mechanice; 1963-65 Akademia Nauk ZSRR w Moskwie, 1968-70 Uniwersytet w Mosulu (Irak), 1976-78 Uniwersytet w Stuttgarcie (Niemcy), od 1984 współpraca z US DOT.
  osiągnięcia: stworzenie i rozwijanie teorii i metod analizy powłok wiotkich, stworzenie i rozwijanie bezresztkowej metody różnic skończonych, opracowanie metody analizy naprężeń resztkowych w szynach kolejowych i kołach pojazdów szynowych oraz fizycznie uzasadnionej aproksymacji wyników pomiarów eksperymentalnych.
  publikacje: 5 książek, ponad 120 referatów na konferencjach naukowych, publikacje w czasopismach naukowych, raporty.
  odznaczenia: Krzyż Oficerski i Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie), Złoty Krzyż za Zasługi dla ZHP, Złota Odznaka PK.
  członkostwo: PAN (czł. Komitet Mechaniki i wielu sekcji tego komitetu, m.in. Sekcji Metod Komputerowych w Mechanice oraz sekcji Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej), IACM (czł. Rady Naukowej), Duszpasterska Rada Parafialna.
  działalność: czł. ZHP i ZHR: od 1956 instruktor, drużynowy komendant szczepu, lata 90. przew. Społecznej Rady Harcerstwa w Polsce; przew. II i III Zjazdu Krajowego NSZZ „Solidarność” w Gdańsku-Oliwie (1990, 1991), przew. kilku zjazdów NSZZ „Solidarność” Regionu Małopolska oraz WZD NSZZ „Solidarność” na Politechnice Krakowskiej, przew. WZD Krajowej Sekcji Nauki NSZZ „Solidarność” (2002); założyciel Zwierzynieckiego Komitetu Obywatelskiego (od 1989 czł. zarządu), założyciel Komitetu Obywatelskiego Miasta Krakowa (1990-93 wiceprzew., 1993-97 przew.), założyciel, wiceprzew., obecnie przew. Krajowej Konferencji Komitetów Obywatelskich; b. zawodnik koszykówki, piłki ręcznej i lekkoatletyki.
  
  Informator Nauki Polskiej, Warszawa 1973: doc. dr hab. inż. Orkisz Janusz (zam. Kraków, Kraszewskiego 22 m. 1)
  Informator Nauki Polskiej, Warszawa 1980: doc. dr hab. inż. Orkisz Janusz (zam. 30-110 Kraków, J. Kraszewskiego 22 m. 1)
  Informator Nauki Polskiej, Warszawa 1987: doc. dr hab. inż. Orkisz Janusz (zam. 30-110 Kraków, J. Kraszewskiego 22 m. 1)
  Baza Jerzego ks. Czartoryskiego - cz.I006905

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim