Edmund Stawiski de Godziątowy h. Gozdawa (ID: le.3512.3.2)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KACZKOWSKI Stanisław (1783/84-1855) działacz polityczny, publicysta 2°
2. BIERNACKI Gabriel Józef (1774-1834) generał brygady 3°
3. BIERNACKI Alojzy Prosper (1778-1854) agronom, minister skarbu 3°
4. CIELECKI Andrzej Zaremba (XVIII w.) konfederat barski 4°
5. BIERNACKI Paweł (1740-1826) kasztelan sieradzki 4°
6. ROMOCKI Paweł Nepomucen (1880-1940) inżynier technolog, minister komunikacji, działacz gospodarczy 4°
7. LEOPOLD Stanisław (1918-1944) działacz młodzieżowy, harcmistrz, dowódca kompanii batalionu Parasol 5°
8. NIEMOJOWSKI Ludwik (1823-1892) nowelista, dramaturg, etnograf 5°
9. ROMOCKI Andrzej (1923-1944) dowódca kompanii Rudy, kapitan AK, harcmistrz 5°
10. ROMOCKI Jan (1925-1944) podporucznik AK, podharcmistrz, poeta 5°
11. BIAŁOSKÓRSKI Edward (1799-1881) rosyjski gubernator 5°
12. KOMOROWSKI Józef (1791-1827) ziemianin 5°
13. BIERNACKI Władysław (zm. po 1788) kasztelan sieradzki 5°
14. BIERNACKA Konstancja (1773-1842) autorka książek dla dzieci 5°
15. POTKAŃSKI Antoni (zm. 1782) podkomorzy sandomierski, poseł 6°
16. PSARSKI Stanisław (1810-1875) ziemianin, działacz gospodarczy, redaktor 6°
17. BORKIEWICZ Ludwik Tyburcy (1804-1872) wojskowy 6°
18. ROŻNOWSKI Antoni (zm. 1809) podsędek gnieźnieński, poseł 6°
19. CIELECKI Stefan (zm. 1863) dowódca powstańczy 6°
20. NIEMOJOWSKI Jan Nepomucen (1803-1873) powstaniec 1831, działacz społeczny 6°

Uwagi

• Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.3512.3.2 - Stawiski h. Gozdawa
  Polski Słownik Biograficzny t. 43 str. 12: psb.31828.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 205): Stawiski Edmund, Wydział Prawa i Administracji
  Ur. w Rusowie, woj. kaliskie, jako syn właściciela ziemskiego, referendarza przy Radzie Stanu Księstwa Warszawskiego; uczęszczał do szkół w Kaliszu, a następnie ukończył szkołę wojew. Pijarów w Warszawie. Mając niespełna 17 lat wstąpił jesienią 1830 na Uniwersytet Warszawski na Wydział Prawa i Admin. Studia przerwał z powodu powstania listopadowego. Studia ekonomiczne kontynuował w czasie podróży naukowej do Włoch, Niemiec i Anglii. Właściciel dóbr Podłężyce w pow. sieradzkim, gub. kaliskiej został w 1840 wybrany radcą Dyrekcji Szczegółowej Tow. Kredytowego Ziemskiego w Kaliszu, a w 1854 mianowany radcą Komitetu TKZ na dwa lata. Znany działacz gospodarczy, ekonomista i publicysta, jeden z czołowych „klemensowczy-ków”, bliski współpracownik Andrzeja Zamoyskiego, zwolennik zniesienia pańszczyzny, został w 1857 członkiem redakcji „Roczników Gospodarstwa Krajowego”, a w 1858 członkiem Komitetu Towarzystwa Rolniczego w Król. Polskim. W końcu lutego zredagował, krytykowany następnie powszechnie, adres do Aleksandra II, złożony namiestnikowi Gorczakowowi po krwawych zajściach lutowych w Warszawie przez arcybiskupa Fijałkowskiego, Andrzeja Zamoyskiego, Władysława Małachowskiego, Leopolda Kronenberga i Karola Szlenkiera. 1 VIII 1861 powołany został na czasowego członka Rady Stanu Król. Polskiego, a 31 III 1863 został zwolniony na własne żądanie z członkostwa. W czasie powstania styczniowego był wybitnym członkiem stronnictwa „Białych”. W 1866-1882 był nieprzerwanie członkiem Komitetu TKZ. Współpracownik Encyklopedii przemysłowo-rolniczej oraz Encyklopedii wychowawczej, był inicjatorem pierwszego wydania Encyklopedii rolniczej, którą redagował wespół z ks. Tadeuszem Janem Lubomirskim i prof. Stanisławem Przystańskim. W 1859 został członkiem korespondentem Tow. Naukowego w Krakowie. Był jednym z założycieli i ofiarodawców Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie. Publikował artykuły w „Bibliotece Warszawskiej” i „Rocznikach Gospodarstwa Krajowego”. Przez dwa lata drukował felietony w „Kronice Rodzinnej”. Wydał m. in. Poszukiwania do historii rolnictwa krajowego (zdaniem Z. Glogera pierwsza poważna i źródłowa praca z tej dziedziny), O znaczeniu jednostki w społeczeństwie, Studia ekonomiczne, Studia o literaturze ekonomicznej polskiej oraz Studia z dziejów handlu w dawnej Polsce. Należał wraz z Józefem Przyborowskim i Zygmuntem Glogerem do kółka archeologicznego i w ostatnich latach swego życia prowadził badania archeologiczne w dolinie Warty. Zmarł w Podłężycach, pochowany na cmentarzu parafialnym w pobliskiej wsi Mąka.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1862–1863:
  1862–1863: Czasowy członek Rady Stanu Królestwa Polskiego na lata
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 14267.
  n.26225 Nekrologia Minakowskiego (26225)
  sw.217387 Informacja p. Jana Leopolda (z 18.5.2012)
  ukp.14267

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim