W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- PLATER-ZYBERK Michał (1777-1862/63) wice gubernator cywilny wileński 4°
- SZCZYTT NIEMIROWICZ Józef (zm.1745) poseł na sejmy, kasztelan mścisławski 4°
- SZCZYTT NIEMIROWICZ Krzysztof (1726-1776) szambelan króla Stanisława Leszczyńskiego 5°
- SIRUĆ Szymon (1698-1774) starosta kowieński 5°
- PLATER Jan Ludwik (zm. ok. 1763) starosta giegobrodzki 5°
- SZCZYTT NIEMIROWICZ Krzysztof (zm. 1720) kasztelan smoleński 5°
- PLATER Jan Andrzej (ok. 1626-1696) starosta, poseł, wojewoda 5°
- PLATER Kazimierz Konstanty (1749-1807) starosta, kasztelan, pisarz, targowiczanin 5°
- MEDEKSZA Dominik (ok. 1710-1783) podkomorzy kowieński, konfederat barski 6°
- MATUSZEWICZ Marcin (1714-1773) kasztelan brzesko-litewski, poseł, pamiętnikarz 6°
- MATUSZEWICZ Tadeusz Wiktoryn (ok. 1765-1819) pisarz, minister skarbu Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego 6°
- PLATER Konstanty (1778? -1849) marszałek szlachty 6°
- PLATER Ferdynand Fabian (1678?-1739) marszałek nadworny litewski 6°
- PLATER Gotard Jan (zm. 1664) major, magister artylerii 6°
- SICIŃSKI Stanisław (1896-1966) ziemianin, poseł, senator 6°
- PLATER Konstanty Ludwik (1722-1778) starosta, kasztelan 6°
- ORPISZEWSKI Władysław (1856-1942) ksiądz, zmartwychwstaniec, pisarz 6°
- PROZOR Ignacy Kajetan (2 poł. XVIII w.) generał major ziemiański powiatu kowieńskiego 6°
- SZCZYTT NIEMIROWICZ Justynian (zm. 1677) podkomorzy połocki, poseł na sejmy 6°
- STRUTYŃSKI Józef h. Sas (po 1711-1761), poseł na sejmy 6°
Uwagi
Polski Słownik Biograficzny t. 26 str. 678: psb.23132.1
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: PLATER Lucjan Ludwik - Ukończył szkoły w Dyneburgu. Przed powstaniem pchor. rewelskiego pp. armii ros., uczeń szkoły pchor. w Dyneburgu. W powstaniu zbiegł 3.31 do powstania lit., 15.6.31 ppor. 7 ppl. mianowany przez Giełguda, 13.7.31 przeszedł z Giełgudem do Prus, internowany przez Prusaków. Przybył 3.32 do Francji, należał początkowo do zakładu w Awinionie, 3.9.32 wyjechał do Paryża, 9.9.33 przystąpił do TDP, a 10.9.34 potępił Czartoryskiego. 1835 wyjechał do kraju jako emisariusz. Wrócił do Francji, 21.9.35 wyjechał do Anglii, gdzie od 6.38 do 8.39 otrzymywał zasiłek rządu bryt. 9.39 wyjechał do Australii, pracował jako cukiernik. Ożeniony był z Angielką. Zm. 12.6.57 w Parramatta pod Sydney. 21.11.31 mińska komisja śledcza zaliczyła go do przestępców 2 kategorii.
Baza Jerzego ks. Czartoryskiego - cz.I006088
Bohdan Łuszczyński, Silva Heraldica - lu.22243
|
|