Jan Lorentowicz (ID: psb.10340.5)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. ROŚCISZEWSKI Jan Zygmunt (1839-1900) powstaniec 1863, dziennikarz, wydawca 2°
2. JODKO-NARKIEWICZOWA Maria (1876-1962) działaczka socjalistyczna 3°
3. ROŚCISZEWSKI Jan (ok. 1740- po 1806) podczaszy raciąski, chorąży sierpski, poseł 4°
4. HULANICKI Czesław (1867-1932) działacz socjalistyczny 4°
5. JODKO-NARKIEWICZ Witold (1864-1924) działacz PPS 4°
6. JODKO-NARKIEWICZ Witold (1834-1898) okulista 5°
7. ROŚCISZEWSKI Franciszek Ignacy (ok. 1710-1782) poseł, kasztelan sierpski 5°
8. MOKRONOWSKI Ludwik (zm. 1770) strażnik polny, poseł 5°
9. PASCHALSKI Franciszek Julian (1889-1940) adwokat, działacz polityczny poseł 5°
10. CZARNIECKI Feliks Józef (ok. 1770-1834) senator wojewoda 5°
11. DZIERZBICKI Szymon (1720-1787) wojewoda łęczycki 6°
12. LASOCKI Adam (zm. 1796) poseł, kasztelan sochaczewski 6°
13. PASCHALSKA Hanna (1881-1931) działaczka socjalistyczna 6°
14. FREYER Jan Karol (1808-1867) lekarz 6°
15. LIPKOWSKI Stanisław (1860-1942) chemik-kolorysta, senator 6°
16. ŁOPUSKA Maria (1871-1935) pedagog, działaczka socjalistyczna 6°
17. MOKRONOWSKI Stanisław (1761-1821) generał, komendant Warszawy, powstaniec na Litwie z 1794 6°
18. OSMOLSKI Władysław Leon (1883-1935) lekarz, działacz sportowy 6°
19. KARCZEWSKA Maria (1866-1951) publicystka, działaczka społeczna 6°
20. KUBALA Wawrzyniec (1885-1967) prawnik, działacz społeczny i polityczny 7°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  LORENTOWICZ Jan (14 III 1868 Pabianice - 15 I 1940 Milanówek k. Warszawy), dyr. teatru, kierownik literacki
  Był synem Ludwika L. i Leokadii z Majewskich, ojcem Ireny L., scenografa. Do gimn. uczęszczał w Piotrkowie, Częstochowie i Płocku. Od 1890 przebywał w Paryżu, gdzie studiował na Sorbonie oraz brał udział w życiu lit.-artyst. (artykuły w „Mercure de France”, „La Revue d'Art Dramatique") i politycznym (był członkiem Gminy Narodowo-Socjalistycznej, a w 1891-93 red. jej pisma „Pobudka"). W 1903 wrócił do kraju i rozpoczął pracę jako dziennikarz. Podczas I wojny świat., po opuszczeniu Warszawy przez wojska ros. został wiceprzewodniczącym powołanej 7 V 1916 Komisji Reorganizacji T. Miejskich, sprawującej pieczę nad byłymi WTR. Wraz z A. Gintowtem i S. Krzywoszewskim opracował gruntowny projekt „Organizacja teatrów miasta stołecznego Warszawy” (Warszawa 1917). W 1916 zorganizował na nowych zasadach i prowadził do 1921 Warsz. Szkołę Dramatyczną. Od 1 XII 1918 do października 1922 był generalnym dyr. T. Miejskich w Warszawie (T. Rozmaitości, T. Wielki i T. Letni, a okresowo T. Reduta, T. im. Bogusławskiego, T. Praski). W 1918-21 zachował też dla siebie kierownictwo T. Rozmaitości. Liczne trudności (pożar T. Rozmaitości w 1919, ciągłe utarczki z biurokracją magistracką), doprowadziły do dymisji L. Zarzucano mu, że w sprawach polityki teatr. był „kompletnym laikiem” (L. Schiller), w istocie potrafił w ciężkich warunkach powstającej od nowa państwowości zorganizować czołowe sceny. Wg K. Adwentowicza „unormował życie i pracę teatrów, stosując niekiedy metody dość bezwzględne, repertuar oparł na twórczości polskiej”. Szczególną jego zasługę w tym okresie stanowiła pomoc w założeniu T. Reduta i patronat nad jego początkami. W 1921-23 był prezesem Związku Dyrektorów Teatrów Polskich. W 1925 został przewodniczącym rady Pol. Instytutu Teatrologicznego powołanego przez ZASP. W 1926-28 był dyr. T. Narodowego w Warszawie, gdzie wystawił m.in. „Króla Edypa”, „Zbójców”, „Dziady” (w inscenizacji A. Zelwerowicza), „Króla Agisa”, „Sen srebrny Salomei”, „Śluby panieńskie” (wg odnalezionego przez L. rękopisu teatr. z 1833) oraz „Uśmiech losu”. W 1932 był kierownikiem lit. T. Artystów w Warszawie. W 1936-39 współpracował z instytucją Młody Teatr opiekującą się debiutami dramatopisarskimi.
  Ponadto od 1904 ogłaszał recenzje teatr., kolejno w „Gazecie Polskiej” (1904-06), „Nowej Gazecie” (1906-08), „Expresie Porannym” (1922-26, 1931-39), „Dniu Polskim” (1928-31). Fundamentalne dzieło L. to wybór ok. 480 artykułów w pięciotomowym zbiorze: „Dwadzieścia lat teatru” (Warszawa 1929-35), stanowiącym ważkie źródło do historii scen stołecznych w 1904-34. W praktyce recenzenckiej „łączył zasady krytyki impresjonistycznej z wyraźną pasją naukową” (J. Krzyżanowski); „krytyk, na dobrych wzorach francuskich wykształcony rozporządzający solidnym aparatem historyczno-literackim”. (L. Schiller). Z prac historyczno-teatr. wydał „Dzieje teatru w Polsce” (Warszawa 1933), monografię jubileuszową „Teatr Polski w Warszawie” (Warszawa 1938), oraz monografie aktorskie „Mieczysława Ćwiklińska” (Warszawa 1936) i „Józef Śliwicki” (Warszawa 1938). Ponadto wiele artykułów hist., teoretycznych i krytycznych na tematy teatr. ogłosił w prasie; ważniejsze z nich przedrukowano w tomie „Teatry w stolicy i inne artykuły” (Warszawa 1969). Prócz tego opublikował szereg prac na tematy lit., antologii itp. oraz wspomnienia „Spojrzenie wstecz” (Warszawa 1936). Był też aktywnym działaczem organizacji lit., m.in. w 1924-25 prezesem pol. PEN-Clubu, a od 1938 członkiem Polskiej Akademii Literatury. Trwająca pół wieku działalność pisarska L. i jego poczynania organizacyjno-artyst. wywarły znaczący wpływ na wiele ważnych dziedzin ówczesnego życia kulturalnego w Polsce.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.44313.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  Ś.P.
  JAN
  LORENTOWICZ
  PISARZ
  W LATACH 1916 - 1939
  ORGANIZATOT ŻYCIA
  TEATRALNEGO WARSZAWY
  UR. 1868 - ZM. 1944
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 11 str. 257: psb.10340.5
  Polski Słownik Biograficzny t. 17 str. 550: psb.15567.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 32 str. 284: psb.26726.8
  S. Łoza, Czy wiesz kto to jest, Warszawa 1938 - loza.2464
  sw.323 Jerzy Łempicki, Rościszewscy, Editions Spotkania, Warszawa 2000

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim