Bartłomiej Beniowski (ID: psb.1069.1)

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 1 str. 429: psb.1069.1
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: BENIOWSKI Bartłomiej - Jako lekarz sztabowy w p. dragonów łubniańs-kich armii ros., przeszedł 25.4.31 pod Kuflewem na stronę polską, zawiadamiając gen. Dembińskiego, że feldmarszałek Dybicz znajduje się przy straży przedniej i że wielu Polaków służących w armii ros. gotowych jest przejść na stronę powstania. W powstaniu mjr 4 puł. Przybył do Francji pod koniec 1831 i zamieszkał w Paryżu. 24.12.31 przystąpił do Towarzystwa Naukowego Tułaczów Polskich. 1.32 wyzwał na pojedynek gen. Bema za to, że obraził tych, co „zbijali bruki”. 1832 był członkiem Komitetu Narodowego Polskiego, 1832-33 uczęszczał do Szkoły Sztabu. 28.2.33 prosił o paszport do Kalkuty, dokąd udał się 3.33. Dotarł do Egiptu, gdzie daremnie zabiegał u tamtejszych Żydów o poparcie dla sprawy polskiej. Wrócił do Marsylii 5.34 i zatrzymał się w Clermont-Ferrand, skąd 30.1.36 wyjechał do Anglii. Należał w Londynie do Ogółu Emigracji Polskiej, ale podejrzewany był o szpiegostwo na rzecz Rosji. 1837 przystąpił do Zjednoczenia, 1.12.38 zrezygnował z członkostwa tej organizacji. Od 8.38 do 6.39 otrzymywał zasiłek, ale został go pozbawiony za serię artykułów w „The London Democrat”. Od 1844 członek Grona Historycznego Polskiego, 5.6.44 w Londynie podpisał oświadczenie potępiające Rosję i złożył przysięgę prowadzenia walki aż do odzyskania pełnej wolności. Działał w ruchu emancypacji Żydów, a następnie w angielskim czartyzmie, w którym należał do skrajnych radykałów. 2.9.54 otrzymał obywatelstwo brytyjskie. Zm. 29.3.67 w Londynie.
  sw.561800 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim