Maurycy Zygmunt Wawrzyniec Kisielnicki z Kisielnicy h. Topór (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego)

„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

KISIELNICKI Maurycy Zygmunt Wawrzyniec (27 VIII 1859 Gardzienice pow. Krasnystaw - 8 VIII 1922 Warszawa), aktor, dyr. teatru
Był synem Maurycego K. i Walerii z Lemańskich, mężem => Bronisławy K. Pochodził z rodziny ziemiańskiej z Lubelskiego. Uczył się w gimn. w Lublinie. Debiutował zapewne 2 IV 1875 w zespole A. Trapszy, u którego występował przez pewien czas. Z kolei grał w warsz. t. ogr. Alkazar u J. Rybackiego (lato 1877), w Hrubieszowie u A. Jaworskiego (jesień 1877), w Puławach u S. Konopki (1878), w Lublinie u B. Kremskiego i H. Wójcickiego (1880), w Zamościu u J. Myszkowskiego (1883), w Łowiczu, najpierw u K. Królikowskiego, potem u B. Walentowskiej (1884), w 1885-86 w zespole J. Puchniewskiego. 13 VI 1886 przejął po Puchniewskim dyrekcję teatru w Lublinie i występował tam ze swym zespołem do 20 IX tego roku, następnie w Kielcach, od grudnia 1886 do lutego 1887 w Piotrkowie, w marcu 1887 w Dąbrowie Górniczej i Sosnowcu, w kwietniu tego roku w Częstochowie, gdzie rozwiązał zespół. Następnie do kwietnia 1888 występował pod dyr. J. Szymborskiego w Płocku, potem w zespole J. Grabińskiego w Częstochowie, Lublinie, Łodzi i Kielcach. W październiku 1888 przejął w Kielcach po J. Grabińskim dyrekcję zespołu i występował tam z nim do lutego 1889 (zespół jego nosił nazwę „Tow. Dramatycznego Maurycego Kisielnickiego"). W lecie 1889 i 1890 występował w warsz. t. ogr. Wodewil, w 1891-93 należał do zespołu L. Czystogórskiego, jesienią 1893 grał w zespole B. Mareckiego, w lecie 1894 w warsz. t. ogr. Eldorado, w sez. 1894/95 w Lublinie u I. Józefowicza, jesienią 1895 u S. Książka-Staszewskiego i J. Puchniewskiego w Łowiczu, Kaliszu i Kole; w pocz. 1896 przyłączył się do zespołu B. Mareckiego w Kielcach, gdzie pozostał do kwietnia 1896. W listopadzie 1896 próbował jeszcze raz zorganizować własny zespół w Łęczycy, jednak nie zrealizował tych zamierzeń.
Początkowo grał role amantów „lekkich” i „lirycznych”, później chętnie role bohaterskie, m.in. Zbigniewa („Mazepa"), Hamleta („Hamlet"), Ryszarda („Ryszard III"); występował także w komediach, grał m.in. Wiktora („Pan Jowialski"). W 1897 zrezygnował na wiele lat z kariery scen. (aż do I wojny świat.; z wyjątkiem 1901, kiedy przez krótki czas prowadził z J. Czapskim zespół, z którym występował w Kielcach i Samborze). Rozpoczął serię występów recytatorskich, objazdów z „wieczorami poezji polskiej”. Deklamował fragmenty dzieł A. Mickiewicza, powieści H. Sienkiewicza, zwłaszcza ustępy o treści patriotycznej. Wskutek tego po pewnym czasie gen. gubernator warsz. zabronił mu występów na terenie Królestwa Polskiego. Odtąd organizował swe wieczory na Śląsku i w Galicji, a także w środowiskach pol. na terenie Rosji, m.in. w Baku, Tyflisie, Noworosyjsku (1899), Petersburgu (1900), zdobywając znaczną popularność. W czasie I wojny świat. przebywał w Rostowie n. Donem i organizował tam pol. przedstawienia amatorskie, a także dawał lekcje literatury i języka polskiego.
Jesienią 1919 wrócił do kraju i znowu zaczął występować na scenie: w t. plebiscytowym na Górnym Śląsku (sam również organizował przedstawienia na terenie plebiscytowym), w 1920-22 w T. Dramatycznym w Warszawie (tu także reżyserował, m.in. „Ich czworo"). W końcowym okresie kariery scen. grał role charakterystyczne, m.in. Ciaputkiewicza („Grube ryby"), Cześnika („Zemsta"), Ignacego („Marcowy kawaler"), Moustache'a („Napoleon i Józefina"), Fafułę („Podróż po Warszawie"), Wygodnickiego („Klub kawalerów"). Był autorem kilku sztuk, m.in. komedii „Związek nadpostępowy” oraz powieści „Błękitny Cygan”.

Maurycy Zygmunt Wawrzyniec Kisielnicki z Kisielnicy h. Topór (ID: psb.11538.1)

Rodzice

śluby i dzieci, wnuki, i do prawnuków

Rodzeństwo, bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice

Stryjowie lub wujowie oraz ciotki, i kuzynki

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

Uwagi

Thank you for using
my website Sejm-Wielki.pl