Aleksander Tomasz Wiktor Korewa h. Dębno (ID: psb.12630.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. LANDSBERG Emil (1880-1952) inżynier kolejowy, działacz gospodarczy 5°
2. KOREWA Klet (1837-1863) dowódca powstańczy z 1863 5°
3. KIRKOR Adam Honory (1818/19-1886) archeolog, publicysta, wydawca 5°
4. NOWOWIEJSKI Tomasz (2. poł. XVIII w.) łowczy wyszogrodzki, poseł 5°
5. KIRKOROWA Petronela Helena (1828-1900) aktorka, powstaniec 1863 6°
6. KIRKOR Michał (1871-1907) lekarz, taternik 7°
7. ROMER Stefan Dominik (1721-1793) podkomorzy trocki, poseł 7°
8. RYBIŃSKI Leon (1817-1904) ziemianin, działacz polityczny i społeczny publicysta 7°
9. DZIEWANOWSKI Juliusz (zm. 1772) kasztelan elbląski i chełmiński 7°
10. BORZEWSKI Kalikst (1805-1836) dowódca w wyprawie Zaliwskiego 7°
11. SULISTROWSKI Krzysztof (zm. 1737), marszałek konfederacji litewskiej l. 1716-1717 7°
12. GIEYSZTOR Maria Katarzyna (1869-1948) nauczycielka 8°
13. CHMIELEWSKI Alfons (1849-1934) prawnik, działacz społeczny 8°
14. PLICHTA Andrzej Antoni (1797-1866) publicysta, prawnik, działacz polityczny 8°
15. ROŚCISZEWSKA Marcelina Józefa (1875-1949) pedagog, działaczka niepodległościowa i kulturalnooświatowa 8°
16. PLICHTA Ignacy Józef (1837-1866) polityk emigracyjny 8°
17. ROMER Michał Józef (1778-1853) marszałek szlachty, członek Wolnomularstwa Narodowego i Towarzystwa Patriotycznego 8°
18. ROMER Mateusz (ok. 1606-1699) podkomorzy parnawski, generał artylerii litewskiej 8°
19. ROMER Edward Mateusz (1848-1900) malarz 8°
20. ROMER Edward Jan (1806-1878) ziemianin, działacz społeczny, literat, malarz amator 8°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 14 str. 64: psb.12630.1
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KOREWA (Koreywa, Koreywo) Aleksander Tomasz Wiktor - 1819-24 studiował prawo w Wilnie, 1828 ukończył medycynę. W powstaniu sztabslekarz LL-W, potem w szpitalach cholerycznych w Warszawie, 4.10.31 otrzymał krzyż złoty nr 3575. Przybył do Francji 3.32 i należał początkowo do zakładu w Bourges. 5.32 wyjechał do Paryża, próbując podjąć tam studia medyczne. 3.33 znalazł się w Strasburgu, gdzie zapisał się na wydział medycyny, zaliczył cztery semestry. Przebywał przez pewien czas w Ameryce, studiował w Nowym Orleanie. Złożył egzamin w Filadelfii i prowadził prywatną praktykę. 1837 przybył do Paryża, potem do Strasburga. 1.39 w Strasburgu przystąpił do Zjednoczenia, parokrotnie wstępował do TDP. 4.40 wrócił do Paryża, 1840 wznowił studia medyczne, 13.1.41 otrzymał dyplom dra med. u prof. Andraela. 10.41 wyjechał do Longuyou w dep. Moselle, gdzie podjął praktykę. Uczestnik wypadków Wiosny Ludów, 3.4.48 wyruszył z Paryża przez Strasburg do kraju. Wrócił do Longuyou i pracował tam jeszcze 6.54. Zgłosił się do dyw. kozaków sułtańskich, służył w 2 p. kozaków suł-tańskich, a potem w piechocie, otrzymał tur. order Medjidje. Uznany za niezdatnego do służby, 1.3.56 otrzymał dymisję, wyjechał do Anglii. 1857 otrzymał pozwolenie na powrót do kraju i 1858 osiadł w Wilnie. Zm. 2.6.74 w Wilnie, pochowany na cmentarzu Bernardyńskim.
  n.16869 Nekrologia Minakowskiej (16869)
  sw.562281 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim