Wincenty Czesław Kraiński (ID: psb.13450.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KIEDRZYŃSKI Stefan (1888-1943) komediopisarz, prozaik, felietonista 8°
2. TOMASZEWSKI Stanisław (19132000) artysta plastyk, grafik, rysownik 10°
3. CZARNOCKI Wacław (1894-1927) poeta, działacz niepodległościowy 12°
4. KARPIŃSKI Adam Tadeusz (1897-1939) inżynier, konstruktor lotniczy 13°
5. ŁĄPIŃSKI Stanisław Jan (1848-1921) dziennikarz, literat, krytyk teatralny 14°
6. SERAFINOWICZ Zygmunt (1897-1971) nauczyciel 14°
7. AJDUKIEWICZ Tadeusz (1852-1916) malarz 14°
8. CHRZANOWSKI Paweł (1846-1914) generał-lejtnant 14°
9. LECHOŃ Jan (1899-1956) poeta, publicysta, krytyk literacki i teatralny 14°
10. KRUKOWIECKI Jan Stefan (1772-1850) generał, wódz powstania 1830/31 15°
11. POTEMKOWSKI Jerzy (1900-1975) inżynier rolnik, zootechnik 15°
12. SKRZYPKOWSKI Kazimierz (1894-1963) tancerz 15°
13. STANISŁAWSKA Wanda Aleksandra (1875-1966) poetka, prozaik, dramaturg, krytyk teatralny 15°
14. KARCZEWSKI Adam (1860-1909) lekarz, wydawca 15°
15. JANASZ Aleksander (1851-1930) hodowca roślin 15°
16. HUMNICKI Ignacy (1798-1864) poeta, dramaturg 15°
17. SZWEYCER Wincenty (1810-1872), powstaniec listopadowy i styczniowy 15°
18. LESZCZYŃSKI Józef (zm. po 1815) podczaszy, poseł rawski 15°
19. ŚWIĘCICKI Maciej (1913-1971) prawnik 16°
20. SZUMOWSKI Władysław (1875-1954), lekarz, historyk medycyny 16°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 15 str. 96: psb.13450.1
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KRAIŃSKI Wincenty - Ukończył szkoły w Krakowie, studiował mineralogię, medycynę i matematykę na UJ, przeszedł na Wydział Filozoficzny i Prawa. 1814 ukończył studia i został asesorem przy trybunale krak., 1814 wyjechał do Wiednia, 1816-17 był w Paryżu, gdzie wstąpił do loży masońskiej „Mont-Tabor”. 7.17 przybył do Warszawy, zajął się organizacją szkół z ramienia Komisji Oświecenia, był członkiem Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych. 1820 sekretarz Wielkiego Wschodu Narodowego Polskiego. 1822 po złożeniu egzaminów został patronem sądu pierwszej instancji, a 1824 adwokatem przy sądzie apelacyjnym. 1825 uzyskał doktorat obojga praw. W powstaniu 26.12.30 kpt., dow. 2 komp. 4 bat. 2 p. gw. nar. warsz., członek Towarzystwa Patriotycznego, przywódca jego radykalnego skrzydła, autor rozprawy „Odkrycie prawd politycznych dla użytku monarchów, ministrów, rządów i arystokratów”, Grochów, Warszawa, po kapitulacji stolicy uformował oddział gw. nar. w Modlinie i stanął na jego czele, 4.10.31 otrzymał krzyż złoty nr 3587, przeszedł 5.10.31 z Rybińskim do Prus. Przybył 17.2.32 do Francji, od 2.3.32 w Paryżu. 21.2.33 wyjechał na miesiąc do Anglii. Był sekretarzem Ludwika Platera, współpracował też z Antonim Ostrowskim. 1836-39 pracował jako adwokat, występując w sprawach prawnych Polaków. 1838 w Paryżu przystąpił do Zjednoczenia. Organizator Szkoły Polskiej i jej pierwszy dyrektor, czynny wciąż w masonerii, bliski utopijnym socjalistom, kontaktował się z Lelewelem. 1843 ofiarował część swego księgozbioru Bibliotece Polskiej. W początkach lat czterdziestych stał się człowiekiem wierzącym, zbliżył się do zmartwychwstańców, zostawił im resztę księgozbioru, a sam wyjechał do Rzymu. Zamieszkał u zmartwychwstańców, pełniąc funkcje prokuratora. Odbył studia teologiczne u jezuitów w Collegium Romanum, otrzymał tytuł dra prawa kanonicznego. 28.3.46 otrzymał święcenia kapłańskie w bazylice Laterańskiej. Jako misjonarz wyjechał do Neapolu, pracował też w innych miastach włoskich, w Szwajcarii, Belgii i Francji. 11.46 spowiadał w Paryżu Mickiewicza, który miał mu obiecać, że zerwie z towianizmem. Uczestnik wydarzeń Wiosny Ludów, wyruszył 4.48 z Londynu do kraju, ale zatrzymała go policja prus. Osiadł we Wrocławiu z zakazem opuszczania tego miasta, od 1849 mógł wygłaszać kazania po polsku we Wrocławiu i Trzebnicy. 1851-78 był bezpłatnym lektorem języka polskiego na uniwersytecie wrocławskim, a także języków i literatur słowiańskich. Autor wielu prac o treści politycznej, moralnej i religijnej. Zm. 16.10.82 we Wrocławiu.
  Urzędnik w Królestwie Polskim 1826–1830:
  1826, 1827, 1828, 1829: Mecenas Trybunału Najwyższej Instancji
  1830: Mecenas Sądu Najwyższej Instancji
  - A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego..., poz. 7339.
  

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim