Stanisław Tertulian Krzesiński (ID: psb.14028.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KRZESIŃSKI Jan Chrzciciel (1770-1847) aktor, śpiewak 1°
2. KRZESIŃSKI Feliks Adam (1823-1905) tancerz 2°
3. AKSAMITOWSKI Józef Ignacy (1771-1827) koniuszy, pułkownik 6°
4. AKSAMITOWSKI Wincenty (1760-1828) generał brygady 8°
5. RAFAŁOWICZ Andrzej (1736-1823) kupiec, przedsiębiorca, prezydent Warszawy 8°
6. OSTROWSKI Antoni (1767-1825) prawnik, sędzia, poseł 9°
7. RAFAŁOWICZ Jan (XVIII/XIX w.) kupiec, pułkownik i dowódca w powstaniu 1794 9°
8. RAFAŁOWICZ Stanisław (1747- 1 poł. XIX w.) kupiec, działacz polityczny, mason 10°
9. OSTROWSKI Wojciech (ok. 1710-1778) podsędek łęczycki, konfederat barski, poseł 10°
10. BARSS Franciszek (1760-1812) dyplomata 10°
11. SŁAWSKI Stanisław Konstanty (1881-1943) prawnik, doradca Komisarza Generalnego RP w Wolnym Mieście Gdańsku, wiceprzewodniczący Polskiej Delegacji Rady Portu i Dróg Wodnych w Gdańsku 11°
12. SŁAWSKI Roger (1871-1963) inżynier architekt 11°
13. RICHARD Marcjalis (ur. 1729) kupiec 11°
14. POPŁAWSKI Ignacy Stanisław (1790-1871) uczestnik wojen napoleońskich i powstania 1830/31 11°
15. MIĄCZYŃSKI Kajetan Adam (1751? -1801) konfederat barski, poseł 11°
16. OSSOLIŃSKI Józef Kajetan (ok. 1758-1834) starosta sandomierski, kasztelan, senator 11°
17. ŁĘSKI Józef Franciszek (1760-1825) profesor astronomii UJ, matematyk, kartograf, malarz 11°
18. OSTROWSKI Stanisław (1846-1908) prawnik 11°
19. KOSSECKI Stanisław (XVIII w.) cześnik podolski, poseł 11°
20. STOKOWSKI Jan (ok.1742-1794) konfederat barski, konsyliarz Rady Nieustającej 12°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  KRZESIŃSKI Tertulian Stanisław (29 IV 1810 Warszawa - 13 VII 1902 Warszawa), aktor, dyr. teatru, reżyser, dekorator
  Był synem => Jana K. i Felicji z Deręgowskich, bratem => Feliksa K., => Matyldy K., mężem => Anieli Petroneli Mystkowskiej, potem - Fryderyki K. i po raz trzeci => Anieli Klary K., ojcem - Ludomira K., => Maureliusza K., => Michała K., => Miłosława K., - Marii Sochaczewskiej. Od czwartego roku życia występował w t. warsz. w rolach dziecięcych. Uczęszczał do szkół dominikańskich w Warszawie, ale nie ukończył ich i w październiku 1827 wstąpił do zespołu I. Brelewskiego w Radomiu. Pierwszą jego rolą był Anello („Las okropny, czyli Rozbójnicy kalabryjscy"). W końcu 1827 zorganizował kilka doraźnych przedstawień w Puławach i Lublinie, w 1828 występował w zespole J. Brzezińskiego w Lublinie, Lubartowie, Międzyrzecu, Łukowie, Łęcznej, Krasnymstawie, w 1829-30 u K. Nowińskiego w Zamościu i Lublinie, od maja do sierpnia 1830 kierował sam niewielkim zespołem, który dawał przedstawienia w Lubartowie, Międzyrzecu, Białej Podlaskiej, Łukowie i Łęcznej. Następnie wrócił do Lublina do zespołu K. Nowińskiego, u którego pozostał do października 1831. Od początku 1832 do czerwca 1835 występował w zespole T.A. Chełchowskiego, m.in. w Zamościu, Chełmie, Hrubieszowie, Krasnymstawie, Łęcznej, Siedlcach, Płocku, Kaliszu, Łowiczu, Lublinie. 14 VIII 1835 debiutował w warsz. T. Rozmaitości w roli Grzegorza („Kto kocha, ten się kłóci"), ale nie został zaangażowany. W sez. 1835/36 występował w zespole W. Raszewskiego w Kaliszu, w 1836-38 u J. Pfeiffera w Krakowie i Kaliszu, pod koniec 1838 u H. Popiołka w Radomiu, jesienią 1839 w zespole W. Raszewskiego w Radomiu, w sez. 1839/40 w t. krak. w 1841 u W. Łozińskiego w Kutnie, Płocku, Poznaniu, Gnieźnie, Gostyniu, w 1843 w zespole Z. Anczyca w Poznaniu, w zespole J. Pfeiffera w Kaliszu. Od jesieni 1843 do 1846 występował stale w t. krak. i pełnił tam obowiązki inspicjenta. W lutym 1846 został aresztowany w związku z rewolucją krak. i odesłany do Warszawy. W Warszawie siedział w więzieniu, a po zwolnieniu też musiał pozostawać w tym mieście z rozkazu władz. W t. wówczas nie występował. Dopiero wiosną 1850 zaangażował się do zespołu F. Stobińskiego i grał z nim w Radomiu, potem w Kielcach, a w sierpniu przeniósł się do J. Barańskiego (Lublin, Kielce, Busko) i pozostał w tym zespole do jesieni 1851 (także jako reżyser). Z powodu konfliktu z dyr. ustąpił z zespołu i przez jakiś czas mieszkał w Kielcach, organizując tam przedstawienia amatorskie. Od sierpnia 1852 do października 1853 występował w zespole K. Królikowskiego (Lublin, Solec, Kielce, Radom, Busko, Jędrzejów, Proszowice), następnie do końca 1854 u K. Nowińskiego w Kielcach i Radomiu. W 1855-56 mieszkał w Radomiu, ale nie występował, zarabiając jako malarz pokojowy. Od marca 1857 do 1874 należał stale do zespołu P. Ratajewicza (m.in. Radom, Kielce, Lublin) z przerwą tylko w 1863, gdy zakazane były wszelkie widowiska. W 1874 występował w zespole K. Sulikowskiego (Rawa), w 1875-76 M. Krauzego w Radomiu, Częstochowie, Piotrkowie, Włocławku, w 1877 J. Rybackiego w warsz. t. ogr. Alkazar. Pod koniec 1877 znów przez pewien czas należał do zespołu P. Ratajewicza w Puławach i obchodził tam jubileusz piędziesięciolecia pracy scenicznej. W 1878 występował w zespole W. Krzyżanowskiego (m.in. Lubartów), a 8 XII tego roku wystąpił po raz ostatni w roli Bartłomieja („Wesele w Ojcowie") w zespole A. Trapszy w Lublinie. W 1879 wyjeżdżał jeszcze do Radomia malować dekoracje dla zespołu B. Kremskiego i H. Wójcickiego, potem mieszkał stale w Lublinie, dopiero na rok przed śmiercią przeniósł się do syna do Warszawy. Grał najczęściej role charakterystyczne i na prowincji cieszył się znacznym powodzeniem, np. jako Fortunat („Chłop milionowy"), Brzydkiewicz („Żydzi"), Bazyli („Wesele Figara"), Piórko („Pan Geldhab"), Hermenegildus Sroczka („Fałszywa Katalani"), Kwik („Skalmierzanki"), Żoko („Żoko, małpa brazylijska"). Niekiedy jednak występował także w innym repertuarze, np. jako Bardos („Krakowiacy i Górale"). Był nie tylko aktorem, ale także reżyserował, malował dekoracje, przerabiał teksty, a nawet pisał sztuki oryginalne, np. „Anna Bell, czyli Piętnaście lat cierpień”. Odwiedzał niemal wszystkie ośrodki teatr. w ówczesnej Polsce i współpracował ze wszystkimi wybitniejszymi anteprenerami, był postacią bardzo znamienną dla ówczesnego t. prowincjonalnego. Pozostawił wspomnienia wydane pod tyt. „Koleje życia” i nie wydane notatki („Raptularz"), które stanowią cenne źródło do historii t. prowincjonalnego.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.47887.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.77943.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.77944.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.77947.2
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.77948.2
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.77949.2
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.77950.2
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.79149.2
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81229.2
  Polski Słownik Biograficzny t. 15 str. 534: psb.14026.5
  Polski Słownik Biograficzny t. 15 str. 534: psb.14028.1
  n.141023 Nekrologia Minakowskiego (141023)
  sw.174376 Akt małżeństwa: Warszawa Wsz. Św. (obecn. m. Warszawa), 105/1880 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryka.php?ar=8&zs=9264d&sy=305&kt=2&skan=104-105.jpg [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim