Franciszek Ksawery Kurowski (ID: psb.14460.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. CHODŹKO Michał Borejko (1808-1879) wojskowy, poeta 6°
2. GUMIŃSKI Władysław Heliodor (1822-1898) malarz, konserwator 6°
3. CIEŚLEWSKI Franciszek (1841-1920) śpiewak operowy 7°
4. BRÜHL Robert (1842-1888) inżynier agronom 7°
5. BRÜHL Juliusz Wilhelm (1850-1911) profesor 7°
6. KĄTSKI Grzegorz (1778-1844) muzyk amator, pedagog 7°
7. CHODŹKO Jan Borejko (1777-1851) pisarz, działacz społeczny 7°
8. POPŁAWSKI Stanisław Hilary (1886-1959) rzeźbiarz, profesor 8°
9. KĄTSKI Apolinary (1825-1879) skrzypek, kompozytor, pedagog 8°
10. KĄTSKI Antoni (1817-1899) pianista i kompozytor 8°
11. KĄTSKI Karol (1815-1867) skrzypek, kompozytor 8°
12. CHODŹKO Józef (1800-1881) topograf, generał-porucznik 8°
13. CHODŹKO Aleksander Borejko (1804-1891) poeta, orientalista, slawista 8°
14. HERKNER Józef (1802-1864) medalier, litograf 9°
15. PAWLIKOWSKI Adam (1925-1976) aktor, krytyk filmowy i muzyczny 9°
16. MAZURKIEWICZ Andrzej (1893-1968) inżynier chemik, dyrektor naukowy Centralnego Instytutu Ochrony Pracy 9°
17. LOEWE Adolf Adam (1811-1885) architekt 9°
18. GRUBIŃSKI Henryk (1846-1918) artysta dramatyczny, dyrektor teatru 9°
19. CZAPSKI Józef (1722-1765) kasztelan elbląski 9°
20. GAGATNICKA Józefa (1859-1938) nauczycielka 10°

Uwagi

• Epitafium na cm. Powązkowskim:

  TU OBOK MATKI I SIOSTRY
  ZŁOŻONO TEŻ ZWŁOKI Ś.P.
  X: FRANCISZKA XAWEREGO
  KUROWSKIEGO
  REKTORA I PROWINCYAŁA
  ZGROMADZENIA X.X. PIJARÓW
  ŻYŁ LAT 61
  UMARŁ D. 14 STYCZNIA
  1857 R.
  DLA UCZCZENIA PAMIĘCI JEGO
  POZOSTAŁA SIOSTRA WRAZ Z MĘŻEM
  SKROMNY TEN POMNIK
  POSTAWILI
  
  Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 12/1857, 13/1857, 15/1857, 36/1857 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=42495 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):
  Franciszek Ksawery KUROWSKI
  b. rektor i prowincjał zgromadzenia księży pijarów, gorliwy badacz historii Warszawy, autor rękopisu "Pamiątki Warszawy" i monografii kośc. archikatedralnego i matropolitalnego św. Jana; zm. 14 I 1857, przepr. dnia następnego z domu do kośc. Pijarów, gdzie nab. żał. 16 I 1857, a po nim eksp. na cm. Powązkowski, tu poch. obok swej siostry
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 16 str. 258: psb.14460.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 383): Kurowski [Franciszek] Ksawery, Wydział Nauk i Sztuk Pięknych, sekcja Nauki Piękne, Lit. łac., wpis 7 XI 1820
  Ks. pijar. W 1812 rozpoczął po nauce w szkole Pijarów pracę w aptece jako subiekt. W 1816 otrzymał stopień subiekta farmacji. W 1816-1819 przeniósł się do Wilna, gdzie pracował również w aptece. W 1819 rozpoczął nowicjat w Zgromadzeniu Pijarów w Łukowie, po roku rozpoczął studia. Święcenia otrzymał w 1823. W czasie studiów uczył od 1821 w szkole wojew. Pijarów na ul. Długiej w Warszawie. We wrześniu 1823 otrzymał stopień mgra filozofii w oddziale nauk przyrodniczych. W 1824-1826 był profesorem w konwikcie Pijarów na Żoliborzu, a od 1828 do zamknięcia szkół pijarskich w 1832 profesorem fizyki, chemii i matematyki w szkole na ul. Długiej. W latach późniejszych, od 1834, rektorem zgromadzenia warszawskiego, bibliotekarzem i zarządzającym drukarnią. W 1849 został wybrany prowincjałem Zakonu Pijarów w Królestwie. Po zakończeniu działalności pedagogicznej porzucił nauki przyrodnicze, pozostawiając z tej dziedziny jedną rozprawę, Wiadomość historyczna o chemii w Polsce (1826), i zajął się tylko od 1834 dziejami kościołów warszawskich, którym poświęcił rozprawy drukowane przeważnie bezimiennie w „Pamiętniku Religijno--Moralnym”: O dziejach kościoła jezuickiego (1836) i O kościele Św. Jana (1841). W 1842 ogłosił rozprawę o Rynku warszawskim, w 1843 Wiadomości historyczne o Zamku Warszawskim. Łącznie opublikował 22 prace, z których ostatnia, o kościele Wizytek w Warszawie, została wydana w 1856. W pracach swych korzystał z kronik klasztornych, tablic memorialnych, epitafiów. Ks. K. pozostawił poważne i cenne (mimo braków i nieścisłości) dla dziejów Warszawy dzieło, nad którym pracował od 1833 r.: Pamiątki miasta Warszawy. Pamiątki zapoznają z dziejami Warszawy, ulicami, pałacami, kościołami, klasztorami, szpitalami i szkołami oraz z dziejami samorządu miejskiego. Jest to dzieło przyrodnika z wykształcenia, miłośnika dziejów Warszawy, nie oparte jednak na historycznej metodzie naukowej. Posiada mimo to dużą wartość ze względu na bogactwo zebranych materiałów. Cenne to dzieło, uwzględniające źródła tak ważne, jak plany i mapy Warszawy, stare ryciny kościołów i pałaców, nie ukazało się za jego życia drukiem. Po jego śmierci skorzystał z tych materiałów F. M. Sobiesz-czański, któremu K. je przekazał. Korzystali z niego również inni varsavianiści, historycy i publicyści: J. Bartoszewicz
  n.8682 Nekrologia Minakowskiej (8682)
  sw.184671 Akt zgonu: W-wa św. Jan (obecn. m. Warszawa), 33/1857 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryka.php?ar=8&zs=9233d&sy=521&kt=1&skan=028-033.jpg [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim