Leon Teofil Borkowski h. Nowina (ID: psb.17400.9)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. BORKOWSKI Bohdan (1839-1901) muzyk, kompozytor 1°
2. MAY Jan Antoni (1761-1831) drukarz, księgarz, wydawca Gazety Krakowskiej 2°
3. SZAMOWSKI Ignacy (zm.1827), targowiczanin, poseł na sejm Księstwa Warszawskiego 7°
4. NASIEROWSKI Walenty Maciej (1808-1888) demokrata emigracyjny 8°
5. ŚWIĘTOSŁAWSKI Zenon (1811-1875) przywódca Gromad Ludu Polskiego 9°
6. ŚWIĘTOSŁAWSKI Aleksander (1810-1835) powstaniec listopadowy, emigrant 9°
7. MIŁKOWSKI Jan Onufry (1871-1936) przyrodnik, pedagog 10°
8. PRZYBOROWSKI Walery Zygmunt (1845-1913) dziennikarz, literat, historyk powstania 1863 10°
9. FREY Jakub Michał (1801-1865) lekarz 10°
10. PLĄSKOWSKI Romuald (1821-1896) lekarz psychiatra i internista, profesor 10°
11. SŁUPSKI Feliks (1868-1950) malarz, założyciel szkoły malarskiej, pedagog 10°
12. CZARNOWSKI Ludwik (1887-1933) artysta dramatyczny 11°
13. SAMBORSKI Bogusław (1897- po 1970) aktor teatralny i filmowy 11°
14. RABEK Tadeusz Ignacy (1904-1965) chemik-organik, profesor technologii tworzyw sztucznych 11°
15. TREMBECKI Jan (ok.17211781) chorąży malborski 11°
16. STEBNOWSKI Jan (1884-1978), malarz, kartograf, legionista 11°
17. ŚWIĘTOSŁAWSKI Wojciech (ok.1742-1811?) konfederat barski, targowiczanin 11°
18. SLASKI Marcin h. Grzymała (zm. 1789) szambelan królewski, poseł na sejmy 11°
19. OŁTUSZEWSKI Władysław (1855-1922) lekarz, pionier polskiej foniatrii 11°
20. MILLER Józef (ur. 1793- po 1833) generał brygady WP 11°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  BORKOWSKI Leon Teofil Nowina (1 IV 1815 - 1897 Kijów), aktor, śpiewak, dyr. teatru
  Był mężem => Tekli B. (ślub w 1836), ojcem => Eugenii Natorskiej. Od maja 1845 występował w dramatach i operach w t. krak., śpiewając m.in. partię Alfonsa („Zampa"). Brał udział w powstaniu 1846 jako dowódca oddziału i był więziony. Wypuszczony z więzienia, w 1847 wyjechał wraz z zespołem t. krak. do Poznania, a od jesieni tego roku występował w Krakowie. Wg K. Estreichera: „słaby tenorzysta - słabszy aktor - używany był do ról drugich” i tylko rolą Janka („Krakowiacy i Górale") zdobył uznanie. Brał też udział w koncertach amatorskich. W 1849 opuścił t. krak. i z własnym zespołem występował w 1849 w Samborze, w 1850 w Tarnopolu, w 1851 w Stanisławowie, Brzeżanach, Przemyślu, Ułaszkowcach, Stryju, Kołomyi, Czerniowcach, w 1852 w Stanisławowie, Przemyślu, Czerniowcach, Tarnowie, Samborze, Tarnopolu, w 1853 w Stanisławowie, Brzeżanach, Brodach, Czerniowcach. Podczas tej wędrówki zespół jego znacznie się powiększył i rozwinął. W 1853 B. zabiegał z Czerniowiec o dyr. t. krak., ale nie przyjął stawianych warunków. Wędrował więc nadal ze swym zespołem po prowincji, dając przedstawienia m.in. w 1854 w Złoczowie (maj), Ułaszkowcach (lipiec), Czerniowcach, w 1855 w Tarnopolu (wiosna), Stryju (lipiec), Stanisławowie, w 1857 w Stanisławowie, Przemyślu, Złoczowie, Czerniowcach i zapewne w Tarnopolu, w 1858 w Ułaszkowcach i Stanisławowie. We wrześniu 1858 przyjechał z zespołem do Kijowa i objął dyr. tamtejszego t. pol. i ros. na sześć lat (kontrakt od 20 XII 1858). Zespół zdobył uznanie publiczności kijowskiej za dobry repertuar pol., wyjeżdżał też na występy, m.in. w lipcu 1860 do Kamieńca Podolskiego, w 1861 do Białej Cerkwi i Humania. W listopadzie 1860, a wg innych informacji w początku 1861 B. objął też dyr. t. w Żytomierzu i zabrał część tamtejszego zespołu do Kijowa. W jesieni 1863 został usunięty od kierowania t. kijowskim, podobno za sprzyjanie powstaniu styczniowemu, ale do wygaśnięcia kontraktu w 1864 otrzymywał procent od dochodów. Zapewne wyjechał wtedy z częścią zespołu do Odessy, następnie do Humania. Potem mieszkał stale w Kijowie. Ogłosił dwie broszury w jęz. pol. i ros.: „Powszechne prawidła dla teatru” (Kijów 1861) oraz „Bilans Teatru Polskiego w Kijowie od dnia 22 lutego 1859” (Kijów 1862). W 1896 zamieścił w czasopiśmie „Żyzń i iskusstwo” artykuł o dziejach t. kijowskiego od 1818.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.75688.2
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.75693.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.79190.2
  Polski Słownik Biograficzny t. 20 str. 270: psb.17400.9
  sw.266354 Akt małżeństwa: Warszawa-Leszno Narodzenie NMP (obecn. m. Warszawa), 99/1873 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=1&zs=1217d&sy=1873&kt=2 [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim