Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. HISZPAŃSKA Natalia (1904-1944) architekt 1°
2. SZWANKOWSKI Eugeniusz (1906-1973), historyk, archiwista, teatrolog 2°
3. HISZPAŃSKI Stanisław (1872-1939) szewc 3°
4. JAWORSKI Tadeusz Wacław (1874-1956) pułkownik, publicysta 4°
5. HISZPAŃSKI Stanisław Antoni (1844-1899) szewc 4°
6. LEITGEBER Jarosław Saturnin (1848-1933) drukarz, księgarz, pisarz ludowy. 5°
7. HISZPAŃSKI Stanisław Eugeniusz (1815-1890) szewc warszawski 5°
8. KRAKOWOWA Petronela Paulina (1813-1882) powieściopisarka, publicystka 5°
9. BARANOWSKI Ignacy Tadeusz (1879-1917) historyk 5°
10. ŁOPACIŃSKI Wincenty Franciszek (1886-1939) historyk, archiwista 6°
11. MOKŁOWSKI Kazimierz Julian (1869-1905) działacz socjalistyczny, dziennikarz, architekt 6°
12. STRASBURGER Janusz (1925-2000) tłumacz, poeta 7°
13. SCHAYER Wacław (1905-1959) działacz ludowy, poseł 7°
14. PEPŁOWSKI Adolf (1841-1916) powstaniec 1863, adwokat 7°
15. LEITGEBER Bolesław Teodor (1835-1896) kupiec, działacz społeczny i polityczny 7°
16. LEITGEBER Antoni (1769-1844) kowal-przedsiębiorca, działacz gospodarczy i społeczny 7°
17. LEITGEBER Mieczysław Antoni (1841-1893) powstaniec, księgarz, wydawca 7°
18. GADOMSKI Jan (1859-1906) publicysta, literat 8°
19. BARANOWSKI Ignacy (1833-1919) profesor medycyny 8°
20. SIKORSKI Saturnin Józef (1862-1922) księgarz, drukarz, wydawca 8°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  POMIAN Natalia, właśc. N. Borodzicz, zamężna Eychhorn (7 VII 1877 Warszawa - ok. 7 VIII 1944 Warszawa), aktorka, śpiewaczka
  Była córką wyższego urzędnika Namiestnictwa Mikołaja Borodzicza i Tekli z Pomian-Grabskich. Po ukończeniu pensji w Warszawie uczyła się śpiewu. Miała głos mezzosopranowy. Jako śpiewaczka występowała na koncertach estradowych i w salonach melomanów warszawskich. Jako aktorka debiutowała 31 V 1902 w T. Ludowym w Warszawie w komedii „Kominiarze”. Na scenie używała początkowo pseud. Pomian, później występowała najczęściej jako Pomian-Borodzicz, lub niekiedy jako Borodzicz. W warsz. T. Ludowym pozostawała do 1905. 14 VII 1903 wyszła za Franciszka Eychhorna, studenta Politechniki Warsz., później architekta. W początku 1906 wyjechała z Warszawy; występowała w Łodzi, a latem 1906 z zespołem łódz. pod dyr. M. Gawalewicza w sali Filharmonii w Warszawie, m.in. w rolach: Ewy („Rabagas"), Heleny („Ogniem i mieczem"), Hanki („Chłopi"). W sez. 1906/07 i 1907/08 należała do zespołu T. Miejskiego w Krakowie i grała m.in. Laurę („Kordian"), Annę („Warszawianka"), Ludwikę Sczaniecką („Lelewel"), Barbarę („Zgon Barbary Radziwiłłówny"), Sonkę („Odwieczna baśń"), Celię („Jak wam się podoba"), Anielę („Śluby panieńskie"), Klarę („Zemsta"). W sez. 1908/09 występowała w T. Miejskim we Lwowie. W lipcu 1909 została zaangażowana do zespołu dramatu WTR; odtąd na scenach T. Rozmaitości i T. Letniego występowała stale do 1921. Następnie ze względów rodzinnych porzuciła scenę. W Warszawie grała m.in. Marynę („Car Samozwaniec"), Alinę („Balladyna"), Amelię („Horsztyński"), Anielę („Wielki człowiek do małych interesów"), Helenę („Sen nocy letniej"), Teresę („Orlątko"). W ostatnim sez. pobytu na scenie warsz. 1920/21 grała m.in. Panią Dobrójską („Śluby panieńskie") i Daumową („Panna Maliszewska"). W styczniu 1913 występowała gościnnie we Lwowie.
  Była obdarzona dobrymi warunkami zewnętrznymi i głębokim, przyjemnym głosem. „Śliczna kobieta i bardzo uzdolniona artystka”, „używana w emploi tzw. amantek lirycznych, co szło w parze z jej usposobieniem na wskroś subtelnym” - wspominał ją A. Grzymała-Siedlecki. Grała jednak także z powodzeniem role wymagające siły dram., m.in. wiele udanych w dramatach S. Wyspiańskiego. Brała czynny udział w pracach ZASP; w 1919 była delegatem T. Rozmaitości na I Zjazd ZASP, a w 1921 członkiem Zarządu Głównego tej organizacji. Zginęła podczas powstania warsz., rozstrzelana przez Niemców.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.39285.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  NATALIA POMIAN BORODZICZ
  EYCHHORNOWA
  ARTYSTKA SCEN POLSKICH
  ZM. W POWSTANIU 1944 R.
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 27 str. 380: psb.23635.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 9 str. 536: psb.8710.3
  sw.203080 Informacja p. Michała Neumanna (z 10.2.2012)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim