W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- ROMER Eugeniusz Ignacy (1871-1943) ziemianin, działacz społeczny i polonijny 4°
- GORSKI Stanisław August (2 poł. XVIII w.) poseł na Sejm Czteroletni 5°
- BIAŁŁOZOR Jerzy (zm. 1783) poseł, wojski upicki 5°
- ROMEROWA Zofia (1885-1972) malarka i graficzka 5°
- PRZECISZEWSKI Adolf (1803-1869) działacz społeczny i gospodarczy 5°
- ROMER Edward Jan (1806-1878) ziemianin, działacz społeczny, literat, malarz amator 5°
- GIEŁGUD Antoni (1792-1831) generał 5°
- GIEŁGUD Michał (2. poł. XVIII w.) marszałek nadworny litewski 5°
- SZCZYTT NIEMIROWICZ Krzysztof (zm. 1720) kasztelan smoleński 5°
- SZCZYTT NIEMIROWICZ Józef (zm.1745) poseł na sejmy, kasztelan mścisławski 6°
- ROMER Alfred Izydor (1832-1897) malarz, rzeźbiarz, medalier, heraldyk, powstaniec 1863 6°
- ROMER Michał Józef (1778-1853) marszałek szlachty, członek Wolnomularstwa Narodowego i Towarzystwa Patriotycznego 6°
- ROMER Edward Mateusz (1848-1900) malarz 6°
- BIAŁŁOZOR Montwid Józef (ur. 1769) targowiczanin, poseł, sędzia 6°
- GORSKI Michał (zm. 1776) kasztelan żmudzki 6°
- POTOCKI Stanisław (1776-1830) generał piechoty, senator-wojewoda Królestwa Polskiego 6°
- KOCIEŁŁ Józef (1764-1810) pułkownik, powstaniec, emigrant 6°
- KOCIEŁŁ Michał Kazimierz (1767-1813) rotmistrz kawalerii narodowej 6°
- POTOCKI Leon (1799-1864) pamiętnikarz, powieściopisarz, powstaniec 1830 6°
- LUBOMIRSKI Marcin Jerzy (1738-1811) konfederat barski, generał wojsk koronnych, awanturnik 6°
Uwagi
Polski Słownik Biograficzny t. 28 str. 671: psb.24448.1
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: PRZECISZEWSKI Antoni - W Wojsku Polskim Księstwa Warszawskiego wstąpił 1812 do 20 pul., odbył kampanię 1812. W armii Królestwa Polskiego 1815 wstąpił do 3 psp., skierowany do SPP, 2.4.1817 ppor., 22.2.21 wziął dymisję dla słabości zdrowia. Osiadł w Grudziszkach. W powstaniu 3.31 przystąpił do powstania lit., naczelnik powstania upickiego, Wiłkomierz, Owsianiszki, Bejsagola, Szawle, Prystowiany, należał do korpusu Dembińskiego, mjr jazdy pozn., wycofał się z Dembińskim z Litwy do Warszawy, otrzymał dyplom „dobrze zasłużonego Ojczyźnie”, 9.8.31 poseł rosieński na Sejm powstańczy5.9.31 otrzymał krzyż złoty nr 2372, przeszedł 25.9.31 do Prus. Przybył 11.31 do Francji, mieszkał początkowo w Paryżu, 10.12.31 przystąpił do Towarzystwa Litewskiego i Ziem Ruskich, 1832 członek Komitetu Narodowego Polskiego, 1.32 wyzwał na pojedynek gen. Bema za to, że obraził tych „co zbijali bruki”, 18.3.32 prezes Komitetu Wojskowego Litewskiego dla weryfikacji stopni wojskowych. Skierowany do zakładu w Bourges, pomagał w organizacji wyprawy Zaliwskiego, osiedlił się 8.33 w Vierzon w dep. Cher, gdzie 1834 poślubił Celestine Ho-urs. Zwolennik zwołania sejmu na emigracji. Żył w nędzy, był ciężko chory, nie mógł pracować. 16.11.39 wyjechał z Bourges do Wersalu. Związany z Czartoryskim. 6.5.48 w Paryżu podpisał adres emigrantów polskich do parlamentu niem. we Frankfurcie. 11.11.52 podpisał adres do Ludwika Napoleona z wyrazami wierności po proklamowaniu cesarstwa. 8.56 wyjechał z Paryża do Guebweiler w Alzacji. 1857 otrzymał pozwolenie powrotu do kraju. Jego s. Wojciech był 1849 uczniem Szkoły Batignolskiej.
sw.18636 Teodor Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, rocznik 5, str. 359-360
sw.561888 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
|
|