Adam Andrzej Hulanicki (ID: psb.27356.8)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. RYBARSKI Roman Franciszek (1887-1942) ekonomista, historyk, profesor uniwersytecki, polityk endecki 2°
2. ŁUNIEWSKI Tymoteusz (1847-1905) powstaniec 1863, ziemianin, działacz gospodarczy, pisarz rolniczy 6°
3. CZARNECKI Karol (1804-1888) poeta, ziemianin 7°
4. CZARNECKI Jan Antoni (1700-1774) kasztelan bracławski 7°
5. PAWLIKOWSKI Michał Kryspin (1893-1972) literat, publicysta, urzędnik 8°
6. PLISZKA Franciszek (1909-1956) ichtiolog, profesor 8°
7. FONBERG Mateusz (1840-1880) lekarz 8°
8. MIELŻYŃSKI Stanisław Kostka (1778-1826) generał brygady 9°
9. CZAPSKI-HUTTEN Bogdan Franciszek (1851-1937) polityk 9°
10. CZAPSKI Józef Kazimierz (1797-1852) powstaniec 1831, działacz emigracyjny 9°
11. KOŹMIŃSKI Karol (1888-1967) historyk, literat, malarz 9°
12. KOCZOROWSKI Kazimierz (1824-1893) ziemianin, poseł 9°
13. FONBERG Ignacy (1801-1891) profesor chemii 9°
14. SPŁAWA-NEYMAN Gustaw (1890-1966) inżynier leśnik, działacz społeczny, żołnierz AK 9°
15. GODWOD Józef (1887-1931) inżynier 9°
16. RADECKI Witold Marian (1891-1979) pułkownik dyplomowany 10°
17. NEYMAN Melchior Józef (ok. 1764-1835) pułkownik, emigrant, publicysta 10°
18. SKARZYŃSKI Tadeusz Szymon h. Bończa (zm. 1817) poseł na sejm grodzieński 1793 r., sędzia sądu apelacyjnego płockiego 10°
19. SAUNDERS Józef (1773-1845) grafik 10°
20. KAMIEŃSKI Antoni (1795-1862) działacz kulturalny 10°

Uwagi

• (Hübners) Who is Who w Polsce: Hulanicki Adam Andrzej prof. dr hab. n. chem.

  
  zawód: profesor, chemik, nauczyciel akademicki.
  miejsce pracy: Wydział Chemii Uniwersytetu Warszawskiego.
  edukacja: 1947 LO im. E. Plater w Zalesiu Dolnym, 1952 dyplom mgr. filozofii w zakresie chemii na Wydz. Matem.-Przyr. UW, (od 1956 Wydz. Chemii), 1961 doktorat, 1968 habilitacja, 1976 prof. nadzw., 1989 prof. zw., od 1961 adiunkt, 1968 docent, 1976 prof. 1969-1999 kier. Pracowni Teoretycznych Podstaw Chemii Analitycznej, 1981-84 dziekan Wydz. Chemii.
  osiągnięcia: współtwórca szkoły chemii analitycznej - kontynuator prof. W. Kemuli, wykłady w Królewskim Tow. Chemicznym (W.Bryt.) i Niemieckim Tow. Chemików, badania z zakr. spektrometrii atomowej (emisyjnej i absorpcyjnej), elektrochemii (potencjometria z elektrodami jonoselektywnymi, kulometria), specjacji.
  publikacje: ponad 260 publikacji oraz książki: „Spektralna analiza emisyjna” (1957 współautor), „Chemia wokół nas” (1957 współautor), „Kwasy i zasady w chemii analitycznej” (5 wydań 1972-92), „Współczesna chemia analityczna” (2001).
  odznaczenia: Medal Pol. Tow. Chemicznego im J. Zawidzkiego, Nagroda im. M. Skłodowskiej-Curie, honorowy czł. Rumuńskie Tow. Chemii Analitycznej, honorowy czł. Austriackiego Tow. Chemii Analitycznej. Krzyż Komandorski OOP, Medal Edukacji Narodowej.
  członkostwo: honorowy czł. Rumuńskiego Tow. Chemii Analitycznej, honorowy czł. Austriackiego Tow. Chemii Analitycznej, honorowy przew. Komitetu Chemii Analitycznej PAN. Krzyż Komandorski OOP, Medal Edukacji Narodowe.
  działalność: od 1953 czł. Polskiego Tow. Chemicznego, od 1955 czł. Komitetu Chemii Analitycznej PAN (1984-95 wiceprzew.,1995-2007 przew.), od 1956 czł. Kolegium Redakcyjnego „Chemia Analityczna”, od 1993 redaktor naczelny, 1969-1999 czł. Międzynarodowej Unii Chemii Czystej i Stosowanej, (1991-1995 prezydent Wydziału Chemii Analitycznej), 1978-2007 przedstawiciel Polski w Wydziale Chemii Analitycznej Federacji Europejskich Towarzystw Chemicznych (od 2005 Europejska Asocjacja Nauk Molekularnych i Chemicznych), od 1983 czł. Tow. Naukowego Warszawskiego (1985-88 sekretarz III Wydz., 2004-2007 wiceprzew. TNW), od 1995 czł. korespondent PAN, 1991-93 i 2000-06 czł. Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych, od 1987 czł. Rady Naukowej Międzywydziałowego Centrum Ochrony Środowiska UW (1987-2001 przew.).
  
  Informator Nauki Polskiej, Warszawa 1973: doc. dr hab. Hulanicki Adam (zam. Warszawa, Bachmacka 1 m. 73)
  Informator Nauki Polskiej, Warszawa 1980: prof. nadzw. dr hab. Hulanicki Adam, chemia analityczna (zam. 02-638 Warszawa, Bełska 21)
  Informator Nauki Polskiej, Warszawa 1987: prof. nadzw. dr hab. Hulanicki Adam, chemia analityczna (zam. 05-500 Piaseczno, Staropolska 2)
  J. Kapuścik (red.), Współcześni uczeni polscy, OPI, Warszawa 1998-2006
  
  Osoba HULANICKI Adam Andrzej
  Dyscyplina: chemia (chemia analityczna).
  Kariera: Absolwent UW 1952, dr 1961, dr hab. 1968, prof. nadzw. 1976, prof. zw. 1989; czł. koresp. PAN 1995–.
  Afiliacje: Filmowe Biuro Techniczne: prac, nauk.-techn. 1951-52; UW: asystent 1953-61, adiunkt 1961-68. doc. 1968– -76, prof. 1976-, dziekan Wydz. Chemii 1981-84. Staże: Harvard Univ. (USA) 1957-58, Univ. of Amsterdam (Holandia) 1976, Karl Marx Univ„ Lipsk (NRD) 1980.
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 33 str. 289: psb.27356.8
  prof3rp.2.1383
  sw.632858 http://prabook.org/web/person-view.html?profileId=18669

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim