Stanisława Sarnowska (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego)

„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

LUBICZ-SARNOWSKA Stanisława, właśc. S. Sarnowska, zamężna Muhsam (13 X 1891 Lublin - 4 IV 1958 Warszawa), aktorka
Była córką => Stanisława Sarnowskiego i => Katarzyny Lewkowicz. Od dzieciństwa oswojona była ze sceną; jeździła najpierw z zespołem ojca, potem z zespołem J. Puchniewskiego, w którym występowała jej matka. Debiutowała w 1906 w Białymstoku w zespole J. Puchniewskiego (zapewne pod pseud. Lubicz) w roli Wojewodzianki („Zaczarowane koło"), z tym zespołem grała też w maju 1906 w Kijowie. W lecie 1906 występowała w Ciechocinku u F. Felińskiego, w 1907 w Łodzi, Kaliszu, Sieradzu i u T. Pola w Kijowie, w lutym 1908 w objazdowym zespole K. Kamińskiego, który roztoczył opiekę nad dalszym rozwojem jej talentu; m.in. zapewne dzięki jego poparciu została od 13 VIII 1908 zaangażowana do zespołu dramatu WTR (odtąd stale używała nazwiska Lubicz-Sarnowska). W zespole WTR pozostała stale do 1919 (także po przejęciu teatrów przez miasto); wyjeżdżała niekiedy na występy gościnne, m.in. do Krakowa (1912). W 1919 wyszła za mąż za przemysłowca Wiktora Muhsama i opuściła scenę. Wg P. Owerłły „Była uosobieniem czaru. Ładna, młoda, wzrost słuszny, smukła, oczy duże niebieskie, zęby białe, równe, ładne, dystyngowana w ruchach, dykcja świetna, głos nieduży, ale nadzwyczaj przyjemny, o barwie czystej, metalicznej”. Jak pisał A. Grzymała-Siedlecki „rozporządzała znaczną techniką i gładko, sprawnie umiała się uporać z zagadnieniami reakcji, odbiorów itd., więc z tym wszystkim, co partnerowi ułatwia grę”. Cechujące jej aktorstwo powściągliwość i oszczędność środków były zapewne rezultatem korzystania z rad i wskazówek K. Kamińskiego. Powściągliwość ta powodowała, że niektórzy krytycy (m.in. J. Lorentowicz) zarzucali jej chłód uczuciowy i niedostateczne pogłębienie charakterów. Wg A. Grzymały-Siedleckiego była „znakomitą odtwórczynią dziewcząt, podlotków, młodziutkich ofiar miłości, zabawnie dziecinnych tragiczek”. Grała m.in. Helenkę („Grube ryby"), Puka („Sen nocy letniej"), Maliczewską („Panna Maliczewska"), Cherubina („Wesele Figara"), Klarę („Śluby panieńskie"), Pannę Młodą („Wesele"), Adę („Lekkomyślna siostra"), Katarzynę („Diabeł i karczmarka"), Marynę („Car Samozwaniec"), Trudę („Kolega Crampton"), Antoninę („Zięć pana Poirier"), Colettę („Bęben"), Połę („Intratna posada").

Stanisława Sarnowska (ID: psb.28177.1)

Rodzice

śluby i dzieci, wnuki, i do prawnuków

Rodzeństwo, bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice

Stryjowie lub wujowie oraz ciotki, i kuzynki

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

Uwagi

Thank you for using
my website Sejm-Wielki.pl