Janina Anna Maria Rewicz (ID: psb.31139.4)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SOWILSKI Marceli Jan (1880-1944) śpiewak operowy 1°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  SOWILSKA Janina Anna, Maria, z domu Rewicz, także Rewicz-Sowilska (14 I 1895 Kraków - 5 X 1979 Warszawa), śpiewaczka
  Była córką Karola Rewicza i Marii z domu Nagel, pianistki, żoną Marcelego Sowilskiego (zob. t. 1; ślub 17 XI 1921). Gry na fortepianie uczyła się u A. Brandysa w krak. konserwatorium. W 1910 wyjechała do Wiednia; tam w 1912-17 uczyła się śpiewu u R. Papier-Baumgartner, a nast. u A. Stolla i H. Breuera w Akademii Muzyki i Sztuki Dramatycznej. Od 1919 występowała za granicą, w Niemczech (Berlin) i we Włoszech (Bolzano, Werona). Po ślubie, w 1921 wyjechała wraz z mężem do Lublany i do 1923 występowała w tamtejszej operze. W 1924 powróciła do Polski. Latem 1925 brała udział w przedstawieniach artystów opery warsz. w Krakowie. Na koncertach występowała przeważnie z mężem (np. w 1927 we Lwowie, w kwartecie solistów „IX Symfonii” L. Beethovena, w 1928 w Warszawie i w Łodzi); nazywano ich „pięknogłosą parą"; on miał mocny tenorowy głos, ona - ciemny alt. W 1929 (16 III) zaśpiewała partię Azuceny („Trubadur") na scenie T. Wielkiego w Warszawie. W 1930-32 występowała na warsz. scenach operetkowych; jesienią 1930 w Operetce Warszawskiej (Adelajda w „Ptaszniku z Tyrolu"), zimą 1931 w T. Nowości, w październiku 1932 w Operze Buffo, a także gościnnie w Katowicach i w Poznaniu. W tym czasie śpiewała też w PR. W 1934-36 była solistką T. Wielkiego w Warszawie; za dyrekcji J. Korolewicz-Waydowej śpiewała partie: Marty („Faust"), Berty („Cyrulik sewilski"), Łariny („Eugeniusz Oniegin"). Później zajęła się pracą pedagogiczną. W okresie okupacji niem. założyła w Warszawie, wspólnie z mężem, studio operowe, a po jego śmierci prowadziła je sama. W 1946 należała do zespołu operowego Miejskich T. Dramatycznych w Warszawie; śpiewała dawne swe partie w „Cyruliku sewilskim” i „Fauście”. Od 1949 pracowała w Średniej Szkole Muz. im. Chopina w Warszawie.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81254.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.19366.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  ANNA JANINA SOWILSKA
  ARTYSTKA OPERY
  PROF. SZKOŁY F. CHOPINA W W-WIE
  14.I.1895 - 5.X.1979
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 40 str. 631: psb.31139.4
  S. Łoza, Czy wiesz kto to jest, Warszawa 1938 - loza.3905x

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim