Leonia Roberta «Barwińska» Urbanowicz (ID: psb.32166.7)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. STOIŃSKA Stefania (1883-1978) aktorka, śpiewaczka 2°
2. HERTZ Józef (1841-1890) kupiec, powstaniec 2°
3. STOIŃSKI Stefan (1891-1945) dyrygent, kompozytor 3°
4. HERTZ Benedykt (1872-1952) bajkopisarz, satyryk 3°
5. KUNA Henryk (1881? -1945) rzeźbiarz 4°
6. MUSZKAT Henryk (1898-1937) działacz komunistyczny 4°
7. HERTZ Leon (1846-1933) powstaniec 1863 4°
8. KUNINA Ewa Stefania (1896-1963) aktorka 5°
9. MICHAŁOWSKI Bohdan Marceli (1888-1969) dermatolog 6°
10. MARCHLEWSKA Jadwiga (1908-1973) chemik-celulozowiec 6°
11. SZMURŁO Augustyn (1821-1888), filolog klasyczny 7°
12. LANDY Adam (1891-1937) działacz ruchu robotniczego, nauczyciel, literat 8°
13. MARCHLEWSKI Leon Paweł (1869-1946) chemik, rektor UJ, senator RP 8°
14. MARCHLEWSKI Julian Baltazar (1866-1925) publicysta, działacz komunistyczny, dyplomata radziecki 8°
15. STEIN-KRAJEWSKI Władysław (1886-1937), działacz socjaldemokratyczny i komunistyczny, publicysta 8°
16. STANDE Stanisław Ryszard (1897-1937) poeta, tłumacz, działacz komunistyczny 8°
17. FLATOW Jakub (1800-1868) bankier, filantrop 9°
18. DZWONKOWSKI Adam Stefan (1815-1885) wydawca 9°
19. TEMLER Aleksander (1825 1917), przemysłowiec 9°
20. TEMLER Karol (1823 1906), przemysłowiec, działacz gospodarczy i społeczny 9°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  BARWIŃSKA Leonia Roberta, początkowo pseud. Ładnowska, właśc. L.R. Hertz, z domu Urbanowicz (7 IV 1882 Poznań - 12 XI 1964 Warszawa), aktorka, reżyser
  Była córką Antoniego Urbanowicza i Władysławy z Łuczkowskich, żoną aktora Henryka B., matką aktorki Zofii B. Ukończyła prywatną szkołę A. Warnkówny w Poznaniu. W 1900 została zaangażowana przez E. Rygiera do t. poznańskiego. Do 1905 grywała tu epizody pobierając równocześnie lekcje u aktorów sceny poznańskiej. Występowała początkowo pod pseud. Ładnowska. 11 II 1902 w Łodzi wyszła za mąż za aktora Henryka Hertza; oboje przybrali wówczas pseud. Barwińscy. W sez. 1905/06 występowała w Wilnie, w 1906-09 w T. Miejskim w Krakowie, w sez. 1909/10 w Łodzi, w sez. 1910/11 powtórnie w Krakowie. W 1911-31 występowała z przerwami w t. lwowskich; oprócz tego występowała gościnnie, m.in. w Warszawie, w Poznaniu (marzec-kwiecień 1915, sez. 1920/21), w Łodzi (sez. 1922/23, 1928), w Krakowie (sez. 1924/25), w krak. T. Bagatela (1924), w Wilnie (sierpień 1924). W sez. 1931/32 wraz z mężem kierowała T. Miejskim w Lublinie. W 1934-39 mieszkała w Warszawie i Leśnej Podkowie. Współpracowała w tym okresie z Polskim Radiem, w t. występowała tylko gościnnie, m.in. w Częstochowie, Radomiu, Kielcach, Łucku, także w Rydze (1936). W czasie II wojny świat. brała udział w koncertach konspiracyjnych dla młodzieży. W 1945-46 wykładała w Studio Dramatycznym w Poznaniu. W 1946-47 wraz z mężem zorganizowała i prowadziła T. Miejski im. Korzeniowskiego w Gorzowie Wielkopolskim; tu zaczęła reżyserować. W sez. 1947/48 była aktorką i reżyserem w Opolu oraz gościnnie reżyserowała w Gnieźnie, w sez. 1948/49 reżyserowała w Toruniu, w sez. 1949/50 w Olsztynie, w 1951 w Rzeszowie. W 1951 przeszła na emeryturę z powodu złego stanu zdrowia. W 1957 przyznano jej godność członka zasłużonego ZASP.
  Grała głównie role dramatyczne. Miała „niezwykle szlachetną, piękną aparycję” i dobrze opanowane rzemiosło. „Słowackiego wielbiła szczególnie i wiersz jego mówiła wzorowo. Jednocześnie z przedziwną lekkością prowadziła finezyjny dialog komediowy, potrafiła ubarwić go nader subtelnym humorem interpretacji, tak rzadko spotykanym u heroin” (J. Warnecki). Ważniejsze role: Agnieszka („Sułkowski"), Nike Napoleonidów i Joanna („Noc listopadowa"), Maria („Warszawianka"), Lucjana („Komedia omyłek"), Balladyna („Balladyna"), Lady Makbet („Makbet"), Rozalinda („Jak wam się podoba"), Hamlet („Hamlet"), Lady Milford („Intryga i miłość"), Althea („Meleager"), Maryna („Wesele"), Kornelia („Irydion"), Maria Stuart („Maria Stuart” F. Schillera), Judyta („Ksiądz Marek"), Matka („Niespodzianka"), Lulu („Skiz"), Wapowska („Król Stefan"), Matka („Szklana menażeria"). Reżyserowała m.in. „Ich czworo”, „Starego kawalera”, „Szczęście Frania”, „Gałganek”, „Wczoraj i przedwczoraj”.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.4896.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.4898.4
  eKartoteka miasta Poznania - epoznan.1128825
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  Ś.P.
  Z URBANOWICZÓW
  LEONIA HERTZ BARWIŃSKA
  ARTYSTKA I REŻYSER SCENY LWOWSKIEJ I KRAKOWSKIEJ
  CZŁONEK ZASŁUŻONY Z.A.S.P.
  ZMARŁA 12 LISTOPADA 1964 R.
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 43 str. 631: psb.32166.7
  sw.768516 Akt małżeństwa: Łódź św. Krzyż (obecn. woj. łódz.), 327/1902 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=3&zs=1563d&sy=1902&kt=20 [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim