Maria Prylińska (ID: psb.32220.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. PRYLIŃSKI Tomasz (1847-1895) architekt, konserwator 2°
2. STOLZMAN Henryk (1834-1901) malarz 2°
3. JANIKOWSKI Stanisław (1833-1881) profesor medycyny 3°
4. JANIKOWSKI Ludwik Andrzej (1868-1911) prawnik, publicysta 3°
5. JANIKOWSKI Andrzej (1799-1864) profesor chirurgii 4°
6. KIESZKOWSKI Henryk (1821-1905) radny m. Krakowa, poseł 4°
7. RUDZKI Aleksander (1831-1866) malarz 5°
8. STOLZMAN Karol (1794-1854) działacz emigracyjny, pisarz wojskowy 5°
9. STOLZMAN Małgorzata (1935-1986) historyk książki, bibliotekoznawca 5°
10. MIANOWSKI Antoni Wincenty (1743-1822) prawnik, pisarz sądowy 6°
11. JANIKOWSKI Teofil Mikołaj (1801-1840) kupiec 6°
12. KIESZKOWSKI Jerzy (1872-1923) historyk sztuki, prawnik, docent UJ 6°
13. JANIKOWSKI Leopold (1855-1942) podróżnik, badacz Afryki 7°
14. RETINGER Józef Hieronim (1888-1960) polityk, pisarz polityczny 7°
15. PODOLECKI Jan Kanty (1800-1855) literat, publicysta 7°
16. DĄBROWSKA Waleria (1859-1911) rzeźbiarka 7°
17. BIELIŃSKI Edward Tadeusz (1795-1864) inżynier 7°
18. CHRZANOWSKI Leon Wojciech (1828-1899) polityk, publicysta, historyk 8°
19. MORAWSKI Jan (1878-1940) adwokat, prezes Najwyższego Trybunału Administracyjnego 8°
20. MORAWSKI Józef (1893-1969) legionista, poseł 8°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  STOLZMAN-PRYLIŃSKA Maria, czasem Sztolcman (działała od 1876 - zm. 22 VI 1919 Warszawa), śpiewaczka
  Była córką Tomasza Prylińskiego i Ludwiki z Jastrzębskich. Uczennica A. Ziółkowskiego, w 1876 zaczęła występować pod nazwiskiem Prylińska na koncertach w Warszawie. Następnie wyjechała za granicę, gdzie kontynuowała naukę śpiewu, m.in. pod kier. H. Panofki we Florencji. W 1878 wystąpiła w operze w Parmie w partii Amelii („Bal maskowy"). Przyjęła wtedy jako pseud. nazwisko swego ojczyma i za granicą występowała stale pod nazwiskiem Stolzman, a w Polsce - Stolzman-Prylińska. Śpiewała następnie na scenach włoskich i franc, m.in. w Rzymie oraz Nicei (1881). W T. Wielkim w Warszawie debiutowała 17 IX 1881 w partii tyt. w „Aidzie”. Śpiewała tam do 11 X tego roku, m.in. partie Walentyny („Hugonoci"), Małgorzaty („Faust"), partię tyt. w „Normie”, a także arię z „Halki”, zyskując przychylne przyjęcie. Później wyjechała znów za granicę i śpiewała m.in. w Rzymie, Florencji, Bolonii, Madrycie, Wiedniu, Odessie i Montevideo, a także w Brazylii. W Warszawie występowała ponownie od 17 X do 16 XI 1885. Po dłuższej przerwie spowodowanej chorobą krtani wystąpiła po raz ostatni w Warszawie 9 X 1886 w partii Seliki („Afrykanka"), ale głosu już nie odzyskała i musiała zrezygnować z kariery operowej. 7 III 1887 wystąpiła jeszcze na koncercie w t. krak., w 1892 zapowiadano jej występy w Łodzi. W 1894 zorganizowała prawdopodobnie zespół operowy, który dawał występy we Włoszech, m.in. w Rzymie. 11 VII 1895 zapewne ona wystąpiła pod nazwiskiem Prylińska w Krakowie w partii Leonory („Trubadur"). Od 1897 mieszkała w Warszawie i udzielała lekcji śpiewu, a przez pewien czas była nauczycielką w szkole Warsz. Tow. Muzycznego. W „Echu Muzycznym, Teatralnym i Artystycznym” pisano, że niepotrzebnie „przyjemny acz niezbyt donośny głos mezzosopranowy usiłowała rozszerzyć do skali głosów czysto sopranowych”. Zdaniem M. Chomińskiego stało się to później przyczyną utraty głosu.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81337.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  Ś.P.
  MARJA
  PRYLIŃSKA
  ARTYSTKA
  ZM.D. 21/VI 1918R
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 44 str. 92: psb.32220.1
  n.52693 Nekrologia Minakowskiej (52693)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim