Aleksandra Szumińska (ID: psb.32363.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. STROMFELD Wilhelm (1832-1913) farmaceuta, powstaniec styczniowy 3°
2. HEBDA Stanisław (1808-1868) kontroler Kasy Głównej Królestwa 7°
3. REICHER Michał (1888-1973) anatom, antropolog, profesor anatomii 8°
4. JENTYS Stefan (1860-1919) profesor UJ, fizjolog roślin 9°
5. KESSLER Eugeniusz (1896- po 1910) geometra, powstaniec 9°
6. TRETER Mieczysław (18831943) historyk sztuki, muzealnik 9°
7. HOROWITZ Łucjan (1905-1958) ekonomista 10°
8. SZAFEROWA Janina Maria (1895-1983) botanik, profesor Instytutu Botaniki Polskiej Akademii Nauk 10°
9. SIEMASZKOWA Wanda Felicja (1867-1947) aktorka, reżyser, pedagog 10°
10. MIŁASZEWSKA Wanda (1894-1944) nowelistka, pisarka 10°
11. MANN Maurycy (1880-1932) historyk literatury, profesor UW 10°
12. MANN Aleksander (1869-1929) malarz, grafik 10°
13. BENDETSON Ignacy (1858-1919) chemik 10°
14. MANN Gustaw Dawid (1796-1884) właściciel wytwórni narzędzi metalowych i zakładu gimnastyki leczniczej 11°
15. MANN Zygmunt (1908-1942) historyk 11°
16. MIŁASZEWSKI Stanisław (1886-1944) literat, senator RP 11°
17. RAYSKI-KIETLICZ Konstanty (1868-1924) malarz, działacz kulturalny, etnograf 11°
18. ROJOWSKI Tadeusz (1856-1938) ziemianin, działacz społeczny 11°
19. ROTHENBURG-ROŚCISZEWSKI Witold Karol (1901-1943) adwokat, założyciel i komendant Pobudki 11°
20. SIEMASZKO Antoni Józef (1861-1924) aktor, reżyser 11°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  STROMFELD-KLAMRZYŃSKA Aleksandra, z Szumińskich, 1° v. Klamrzyńską, 2° v. Stromfeld (26 V 1856 Tykocin lub 1859 Łomża - 31 III 1946 Kielce), śpiewaczka
  Była córką Sylwestra Szumińskiego i Emilii z Michałowskich, żoną => Czesława Stromfelda. Po śmierci pierwszego męża przyjechała do Warszawy i zaczęła uczyć się gry na fortepianie w Instytucie Muzycznym, a następnie śpiewu u T. Mikulskiego i Józefiny Reszke. Kontynuowała studia śpiewacze m.in. u Lampertiego w Mediolanie i D. Artot w Paryżu. 16 XI 1881 wystąpiła po raz pierwszy na koncercie w Warszawie pod nazwiskiem Klamrzyńską. 8 II 1883 debiutowała w WTR w partii Helenki („Duch wojewody") i została zaangażowana do zespołu opery. Śpiewała partie sopranowe, m.in. Hanny („Straszny dwór"), Filiny („Mignon"), Lady Harriet („Marta"), Zerliny („Don Juan"), Adiny („Napój miłosny"). Wyjeżdżała też kilkakrotnie na koncerty, m.in. do Ciechocinka i Lublina. 7 IX 1884 w Warszawie wyszła za aktora Czesława Stromfelda i odtąd stale używała nazwiska Stromfeld-Klamrzyńska. W sierpniu 1885 opuściła zespół WTR i została zaangażowana na stanowisko primadonny opery w Petersburgu. Później występowała także w Moskwie, a następnie w t. dal Verme w Mediolanie, potem w Madrycie (1890), w t. Covent Garden w Londynie (1890), oraz we Florencji, Neapolu, Hadze i Amsterdamie. W początku 1891 śpiewała w t. lwow., m.in. partie tyt. w „Łucji z Lammermooru” i „Dinorah” oraz partię Małgorzaty („Faust"). Od 7 VII 1892 do 14 VII 1893 występowała z przerwami w T. Wielkim w Warszawie, m. in. w partiach Violetty („Traviata"), Julii („Romeo i Julia” Ch. Gounoda), Neddy („Pajace"), Rozyny („Cyrulik sewilski"). Była partnerką E. i J. Reszków podczas ich występów w Warszawie (maj 1893). W 1893 występowała także w Odessie, w 1895 w Mediolanie i Lizbonie, w 1896 w Neapolu, w 1897 w Mediolanie, Florencji i Bergamo. W Warszawie dała jeszcze dziesięć Występów w styczniu i lutym 1896 i pięć występów w marcu 1897. W 1896 koncertowała w Wilnie. Po ustąpieniu ze sceny w 1899-1919 mieszkała w Odessie i prowadziła tam działalność pedag., a od 1919 w Kielcach, gdzie także początkowo udzielała lekcji śpiewu.
  Wg cytowanych przez M. Chomińskiego recenzji już po jej debiucie chwalono „głos świeży, dźwięczny, rozległej skali, technikę już dość wyrobioną i ujmującą powierzchowność”. Recenzent „Echa Muzycznego, Teatralnego i Artystycznego” podkreślał, że głos jej sięga bez trudności „do E nad trzecią dodaną górną, co każe przypuszczać, że posiada F i fis”. W „Albumie Teatralnym” zwracano uwagę na „słowiczy jej głos, technikę doprowadzoną do wyżyn prawdziwego artyzmu, łatwość trylu w staccatach i wdzięk w całej postaci”. Repertuar jej obejmował ok. sześćdziesięciu oper. Była uznawana za jedną z najwybitniejszych śpiewaczek pol. tego okresu.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.61510.2
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81345.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 44 str. 364: psb.32363.1
  sw.228293 Akt małżeństwa: Warszawa św. Antoni (obecn. m. Warszawa), 88/1884 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=1&zs=1218d&sy=1884&kt=2 [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim