Napoleon «Sawicki» Skolarczyk (ID: psb.33280.4)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SZCZAWIŃSKI Władysław (1879-1951) aktor, śpiewak, reżyser i dyrektor teatrów operetkowych 2°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  SAWICKI Napoleon, właśc. N. Skolarczyk, pseud. Szczawiński (działał 1906-1961), śpiewak, aktor, reżyser
  Był synem Antoniego Skolarczyka i Doroty z Kukowskich, bratem Władysława Szczawińskiego (zob. t. 1). Zaczął występować we Lwowie w amat. zespole „Gwiazda”. Debiutował 5 IV 1906 rolą Janka („Druciarz") w lwow. T. Miejskim i zyskał życzliwą ocenę: „dobra powierzchowność i piękny tenor liryczny” (cyt. za F. Pajączkowskim). Następne dwa lata jego działalności są trudne do ustalenia. Według źródeł, we Lwowie w sez. 1906/07 i 1907/08 występował aktor Władysław Sawicki, w Krakowie latem 1906 i 1907 aktor Sawicki o nieznanym imieniu, natomiast Napoleon S. od 1906 związany był z zespołem J. Myszkowskiego: zapewne jesienią 1906 był z nim w Kijowie i miastach Rosji, od października 1907 do marca 1908 w Lublinie, a w kwietniu 1908 w Kaliszu. W maju 1908 był w Łodzi w zespole operetkowym kierowanym przez W. Maliszewskiego, a w czerwcu z grupą jego aktorów w Kaliszu. Na sez. 1908/09 zaangażował się do T. Polskiego w Poznaniu, latem 1909 był z operetką lwow. w Krakowie, a we wrześniu t.r. występował we Lwowie, w sez. 1910/11 znów w Poznaniu. W sez. 1912/13 należał do zespołu J. Myszkowskiego w Kaliszu, a od marca 1913 w Wilnie, od maja t.r. tamże był w zespole J. Strycharskiego, a nast. w Łodzi w zespole S. Książka. (W tym czasie zaczął często używać pseud. sławnego brata). Jesienią 1915 należał do zespołu warsz. T. Artystycznego kierowanego przez Z. Leńską. W sez. 1918/19 występował i reżyserował w T. Polskim w Poznaniu, latem 1919 w Dolinie Szwajcarskiej w Warszawie, w lutym 1920 w T. Małym, a w październiku t.r. w T. Powszechnym w Poznaniu, w styczniu 1922 w Krakowie z aktorami warsz. T. Nowości, w sez. 1922/23 w operetkowym T. Nowym w Warszawie. Od lutego 1924 grał i reżyserował w wileńskiej operetce. Potem wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie występował w t. polonijnych. O jego dalszych losach wiadomo jedynie, że w 1961 mieszkał w Ameryce. Śpiewał najczęściej w operetkach, niekiedy w operach; jego role to m.in.: Gerard („Czarne róże"), Henryk książę de Villeneuve („Wiceadmirał"), Jontek („Halka"), Edwin („Księżniczka czardasza"), Nataniel („Opowieści Hoffmanna"), Kamil de Rosillon („Wesoła wdówka"), Gaston Deligny („Gri-Gri"). Reżyserował m.in. „Księżniczkę czardasza”, „Polską krew”, „Gri-Gri”.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.69501.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 47 str. 214: psb.33280.4

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim